เมื่อคืนมีงานจัดเลี้ยงเล็ก ๆ ของคณะวิทยาศาสตร์ค่ะ เป็นงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่จัดขึ้นเพราะต้องการขอบคุณห้องเชียร์ ขอบคุณคนที่ทำงานเกี่ยวกับตรงนี้ ให้พวกเขามีกำลังใจที่จะทำต่อไป ห้องเชียร์ปีหน้าจะได้ประสบความสำเร็จอีก แต่กว่างานเลี้ยงจะเริ่มได้แบบว่านำลายหกไปหลายโหลเลยล่ะ ก็คณะบดีคณะวิทยาศาสตร์น่ะสิ แบบว่าพูดเปิดงานนานมาก ความจริงก็ไม่นานเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่จิตใจของหนูน่ะสิจดจ่ออยู่กับของกินอย่างเดียว ในใจก็คิดแต่ว่าเมื่อไร คณะบดีจะพูดเสร็จสักทีนะ หิวแล้ว ท้องร้องจ๊อก ๆ แล้วเนียะอะไรประมาณนั้น แบบว่าไม่ได้กินอะไรทั้งวัน เพื่อที่จะรอกินอาหารมื้อนี้ ความจริงในใจเมย์ก็ไม่อยากกินหรอก รู้สึกเหมือนกับว่าเราโกงเขายังไงก็ไม่รู้อ่ะ ก็คิดดูสิ เงินที่เอามาซื้อของกินกันมันไม่ใช่เงินของเราอ่ะ เป็นเงินที่เก็บมาจากน้อง ๆ แล้วพวกพี่ก็เอาเงินของน้องไปทำปู้ยี่ ปู้ยำ อะไรอย่างนี้อ่ะ แต่คนถือเงินเค้าซื้อของมาแล้วนี่ ยังไงเงินมันก็เสียไปแล้ว เมย์ก็เลยคิดว่าอย่าให้มันซื้อมาเสียของเลยอะไรประมาณเนี๊ยะ แต่เมื่อวานคนมากินน้อยมาก เมย์ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าเค้าคิดแบบเมย์กัน หรือว่าเค้าไม่รู้ว่ามีงานเลี้ยงอ่ะ เพราะไม่มีการประชาสัมพันธ์เลยอ่ะ ขนาดเมย์เป็นพี่เชียร์ยังรู้เกือบคนสุดท้ายเลย ไม่ได้แอบน้อยใจนะ พูดให้ฟังเฉย ๆ ขอบอกกับข้าวเหลือเพียบเลยอ่ะเหลือแบบว่าเยอะมาก ๆ ห่อกับหอกันคยละ 2 - 3ถุงเลยล่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ห่อไปกันน่ะ เอาไปกินจริง ๆ รึปล่าว ไม่ได้แอบว่าพวกเค้านะ แต่ขนาดเมย์ห่อมายังกินกันไม่หมดเลยอ่ะ เมื่อคืนกับมากินต่อที่หอกัน ประมาณ7-8คนได้อ่ะยังกินไม่หมดเลยเหลือทิ้งเยอะมาก เสียดายนะ แต่มันกินไม่ได้แล้วอ่ะก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน งั้นเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะคะ ถ้าว่างเดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่
ไม่มีความเห็น