เคยคิดจะคืนดีกับสามีบ้างไหม


มีคนกล่าวว่า.....ผัวเมียกันพอเลิกกันก็เหมือนเป็นคนอื่น  


แต่ลูกของเราเลิกไม่ได้  พวกเขาเป็นสายโลหิตที่มีสัมพันธ์กัน  


ทำไมคำถามนี้  มาถามเราคนเดียว   ทำไมไม่ไปถามฝ่ายชายบ้างว่า  การที่เขาทำแบบนี้  ร่วมมือกันทำร้ายเราแบบนี้  ไม่เคยคิดจะมาขอโทษเลยหรือ  คำว่าขอโทษไม่เคยมี  

 

เขาแวะมาหามาราวีบ่อยๆ  จนเราไม่อยากมีวันศุกร์  และอยากจะหนีไปไกลๆ  


ระยะนั้นเราก็ขวนขวายที่จะย้ายกลับสู่ถิ่นกำเนิด  ต้องการไปอยู่กับพ่อกับแม่มากๆ  แต่ก็ไม่มีหวัง  


เลิกกันแล้ว  หย่ากันแล้ว  พ่อของเด็กๆก็ยังมารังแก  พาลูกมาหา  พาลูกมาบังหน้า  บอกว่าลูกคิดถึง  จะทำให้เราใจอ่อน   ให้รู้สึกอยากจะไปคืนดีกับเขา  แต่ทำแบบนี้เท่าไรๆ  เราก็ไม่หันไปมอง  มีหลายๆครั้งที่เราเกือบจะใจอ่อน  แต่เขาก็ยังมีนิสัยเดิมๆ  ที่ทำร้ายร่างกาย  ตบตี  จนเราไม่เชื่อจริงๆว่าเขาทำกับเราได้  ไม่ใช่ครั้งเดียวที่ไม่น่าจะทำกับผู้หญิงใดใดในโลก  หากเขาเป็นลูกผู้ชาย  คำถามที่ถามว่า  ไม่คิดที่จะคืนดีกับเขาบ้างหรือ  เป็นอันว่า  ปิดฉากไป


การมาเช่าบ้านอยู่ใกล้โรงเรียน  มาอยู่กับพี่เจ้าของบ้าน  ทำให้เขาไม่กล้าจะมาหาอีก  ไม่กล้ามาทำร้ายเราอีก  เรื่องถึงตำรวจแน่ๆ  พี่เจ้าของบ้านพูด  


เคยตามเราไปจนถึงวิทยาลัยครูที่เรากำลังเรียนภาษาอังกฤษ   เข้าบุกไปในห้อง  สวมใส่เครื่องแบบเดินไปหาเรา  เราเองไม่อยากมีเรื่อง  ก็ต้องเดินออกมาพูดกับเขา  คนอื่นเขาเห็นพูดคุยแบบสามีภรรยา  เขาก็ไม่สนใจ  เขาไม่มีทางไปไหนได้  และครั้งหนึ่งเราอบรมลูกเสือที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง  ไม่รู้ไปรู้มาจากไหน  ตามเรามาถึงกองลูกเสือ  อับอายขายหน้าคนอื่น  เราไม่มีความก้าวหน้าทางราชการเลย  เพราะผู้ชายคนนี้


ครั้งหนึ่ง  พาเราไปกักขังไว้ที่บ้านแห่งหนึ่ง   กินเหล้ากับเพื่อนเจ้าของบ้านคนนั้น  เมามากจนหลับไป  เรารอให้เขาหลับไป   จึงปีนหน้าต่างหนีกลับบ้านได้  และอีกครั้งหนึ่งที่เราจำได้ไม่เคยลืม  ที่เราไม่ยอมไปกับเขา  เขาต่อยท้องเราจนงอลงพับไปกับพื้น  แบบในหนังทีวี  คนแบบนี้หรือคะ  ที่คุณพ่อคุณแม่  จะให้เห็นแก่ลูกทั้งสอง  จะให้เราอดทนอยู่กับคนแบบนี้หรือ   


ลูกๆๆก็เหมือนกัน  จะให้แม่ทนมือทนเท้าพ่อของเธอหรือ  ลูกก็เคยเห็นเรากำลังจะเปลี่ยนเสื้อ  ถอดเสื้อยังไม่ออกจากศีรษะเลย  เขาเตะข้างหลัง  ลูกร้องกรี๊ดลั่น  ยังจำได้ไหม  ถึงจะเข้ามาอ่านอย่างไร  เราก็ไม่กลัว  เพราะนี่คือความจริงทั้งสิ้น  


เลิกกันได้  ผู้การหัวหน้าของเขายังพูดกับเราว่า  อาจารย์ไปมีชีวิตใหม่  ผมยินดีมาก  


 เวลาผ่านไปนานพอสมควร  ลูกเล่าให้ฟังว่า  พ่อมีแฟนใหม่  เราก็ดีใจ   ที่ต่อจากนี้เขาก็จะไม่มาราวีเราอีกต่อไป


การเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ประกอบด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง  ควรมีการให้  เสียสละ  อดทน  ซื่อสัตย์

หมายเลขบันทึก: 518810เขียนเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2013 13:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2013 13:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

เห็นใจพี่ครูอ้อยมากๆ ครับ ไม่น่าเชื่อว่าพี่ครูอ้อยผ่านชีวิตเช่นนี้มาได้และมีวันนี้ที่ถ้าไม่เล่าจะไม่รู้เลยว่าผ่านความลำบากมาเพียงไรครับ

บันทึกเหล่านี้มีประโยชน์มากสำหรับคนที่เจอปัญหาครอบครัวอยู่ในตอนนี้จะได้มีแรงบันดาลใจที่จะสู้ต่อไม่ท้อถอยยอมแพ้ครับ พี่ครูอ้อยเป็นตัวอย่างให้เห็นว่าถ้าไม่ยอมแพ้โชคชะตาก็ผ่านชีวิตที่ทุกข์ทรมาณมาได้ครับ

* พี่ใหญ่มารู้จักน้องครูอ้อยกับครอบครัวที่มีคุณสมนึก อยู่เคียงข้างอย่างมีความสุขพร้อมลูกสาวและหลานๆที่น่ารัก..

* เพิ่งได้มาอ่านความหลังฝังใจในอดีตหลายตอนจบ..สะเทือนใจมากค่ะ..เป็นยอดหญิงอดทนจริงๆ

* รออ่านเรื่องหวานๆที่เริ่มต้นกับคุณสมนึกนะคะ..

เป็นกำลังใจนะคะ พายุร้ายผ่านไปแล้วนะคะครูอ้อย

สวัสดีค่ะ     ครูอ้อย    ขอเป็นกำลังใจให้ครูอ้อยตลอดไปค่ะ

เมื่อ เมฆฝนผ่านไป  ฟ้าใสสว่างแล้ว  ขอให้ครูอ้อยมีความสุขค่ะ

ความคิดเห็นของอาจารย์น้องชาย ธวัชชัย ทำให้พี่ครูอ้อยร้องไห้เลย

ขอเป็นกำลังให้ครูอ้อย ขอบคุณที่นำเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟัง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท