อริยสัจ ๔ ในพระสุตตันตะปิฏก

อริยสัจในพระสุตตันตุปิฏก

                พระพุทธเจ้าทรงอธิบายสัจจะในธรรมานุปัสสนา หลักธรรมหมวดหนึ่งในสติปัฏฐาน  ๔ คือ กายานุปัสสนา คือการกำหนดพิจารณากาย  เวทนานุปัสสนา คือการกำหนดพิจารณาเวทนา  จิตตานุปัสสนา คือการกำหนดพิจารณาจิต   และธัมมานุปัสสนา คือ การกำหนดพิจารณาธรรม  ซึ่งพระพุทธองค์ทรงแสดงแก ชาวนิคมกับมาสธัมมะ  แคว้นกุรุ  มาในมหาสติปัฏฐานสูตร 

                ในคัมภีร์ทีฆนิกายมหาวรรค  พระสารีบุตรเถระ อธิบาย ขยายธรรมจักร ให้ภิกษุทั้งหลายฟัง หลังพระพุทธเจ้าแสดงธรรมแล้ว " ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลาย คืออริยสัจ ๔ อยู้ได้แก่ นี้ทุกข์  นี้สมุทัย นี้นิโรธ  นี้มรรคแนวทางปฏิบัติแล้วได้รับผลสมควรแก่การปฏิบัตินั้น  เช่น  ทุกขอริสัจ คือ ชาติ คือ การเกิด  , ชรา  คือความคร่ำครา  มรณะ คือ ความจุติ ความเคลื่อนไป  โสกะคือ ภาวะที่เศร้าโศก  ปริเทวะ คือกิริยาที่ร้องไห้   ทุกข์ คืออันเกิดจากการสัมผัส  โทมนัส คือ ความไม่สำราญแห่งใจ  อุปายาส คือ  ความแค้น 

                พุทธประวัติ  คือ Buddha,s father was suddhodana, King of the Sakhayas , Buddha,s mother was named  Maya. Buddha was born in B.C. 560 and died at the age of eighty  in B.C. 480. The  place of his birth was a grove know as Lumbini, near the city of Kapilavastu, at the foot of Mount in the Himalayan ranges within  Nepal. This small city Kapilavastu.ฯ

              ความจริง คือ ความจริง เป็น  สัจจะ เมื่อมีสัจจะ จะไม่มี  อะสัจจะ และ ถ้ามีการปฏิบัติธรรมเสมอต้นเสมอ....มา......ความจริงคือความเจริญ      เจริญพร

[ขจิต ฝอยทอง]

นมัสการท่าน ได้ความรู้มากเลยครับ