การทำบุญทำทาน
ได้มีโอกาสอ่านหนังสือเกี่ยวกับการทำบุญ เลยนำส่วนที่น่าสนใจมาแบ่งปันค่ะ
“ทำบุญ” กับ “ทำทาน” เป็นคำที่มักจะใช้คู่กัน ลองมาดูความหมายของสองคำนี้กัน
“บุญ” คือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วทำให้จิตใจสะอาด ปราศจากความเศร้าหมองขุ่นมัว
“ทาน” คือการสละ การให้ การเผื่อแผ่แบ่งปัน ทานจึงเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำที่ก่อให้เกิดบุญ โดยการทำทานนั้น มีทั้งการทำทานด้วยการให้ปันสิ่งของ , การเฉลี่ยส่วนแห่งความดีให้แก่ผู้อื่น, การอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้อื่น รวมถึงการยินดีในความดีของผู้อื่น การยอมรับและยินดีในการทำความดีหรือทำบุญของผู้อื่น เป็นการเปิดโอกาสร่วมใจอนุโมทนาในการกระทำดีของเขา
การทำบุญในหลักของพุทธศาสนานั้น ไม่ได้มุ่งเน้นที่สิ่งของหรือจำนวนเงิน แต่มุ่งเน้นที่ “ใจ” ให้ได้รับการพัฒนา ลด ละ ตัดกิเลสที่เป็นเครื่องเศร้าหมองในจิตใจ นอกจากการทำทานแล้ว การทำบุญยังรวมไปถึง ศีล และ ภาวนา
“ศีล” ได้แก่ การทำบุญด้วยการรักษาศีล ประพฤติดี อ่อนน้อมถ่อมตนและให้เกียรติต่อผู้มีคุณธรรม บุพการี ครูบาอาจารย์ ผู้อาวุโส รวมไปถึงการเสียสละแรงกายเพื่อช่วยเหลือในงานที่มีประโยชน์ต่อผู้อื่น
“ภาวนา” ได้แก่ การฝึกอบรมจิตใจ ทำสมาธิ ศึกษาธรรมะ ฟังเรื่องที่ดี เรื่องที่มีประโยชน์ต่อสติปัญญา หรือมีประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตที่ดี การสั่งสอนให้ความรู้ ให้ธรรมะ หรือให้ข้อคิดที่ดีแก่ผู้อื่น และยังรวมถึงการทำความเห็นให้ตรง การปรับปรุงพัฒนะความคิดเห็น ความเข้าใจให้ถูกต้องตามธรรมให้เป็นสัมมาทิฏฐิอยู่เสมอ
จะเห็นได้ว่า เราสามารถทำบุญได้อยู่ตลอดในชีวิตประจำวันของเรา ไม่ใช่แต่เพียงการบริจาคเงินหรือต้องไปที่วัดเท่านั้น แต่เราสามารถฝึกจิตใจให้มี ทาน ศีล ภาวนา ก็ถือเป็นการทำบุญแล้วค่ะ :)ธัญญารัตน์
ความเห็น (1)
ขอบคุณ บทความดีดีนี้ค่ะ