ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบคุณ อาจารย์รัชณีย์ ป้อมทอง จากโรงพยาบาลเซนต์หลุยส์ ผู้บรรยายเกี่ยวกับเรื่อง " การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย (End of Life Care) " ณ ห้อง Auditorium คณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล ในบ่ายวันพุธที่ 9 มกราคม พ.ศ.2556 เวลา 13.00-15.00 น.
ผู้ป่วยระยะสุดท้าย หมายถึง ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยแล้วว่า ระยะของการป่วยไข้เป็นระยะลุกลาม เรื้อรังหรือเป็นการป่วยที่เข้าสู่ระยะสุดท้ายของโรค ซึ่งไม่มีวิธีที่รักษาหายได้
เป้าหมายของการดูแลรักษา
1.ช่วยให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
2.บรรเทาอาการทุกข์ทรมาน ทั้งทางกายและใจ
3.เข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงและความสูญเสีย
4.ช่วยให้ได้ทำภารกิจต่างๆที่ยังห่วงกังวลอยู่
5.ช่วยให้เสียชีวิตอย่างสมศักดิ์ศรีชองความเป็นมนุษย์ โดยมีความทุกข์ทรมานน้อยที่สุด
ความเชื่อเกี่ยวกับความตาย ความเชื่อในศาสนา สิ่งยึดถือต่างๆของผู้ป่วย
ความเข้าใจเกี่ยวกับการตาย และการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย
จากการฟังบรรยายตลอด 2 ชั่วโมงที่ผ่านมา ผมขอสรุปและเชื่อมโยงกับวิชาชีพกิจกรรมบำบัดดังต่อไปนี้
ในทางกิจกรรมบำบัด การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายนั้น เราจะต้องเน้นหลักสำคัญที่สุดคือ การที่ผู้รับบริการมีความสุขและมีสุขภาวะทางกาย ทางจิตใจที่ดี ผมจึงขอยกกรอบอ้างอิงทางกิจกรรมบำบัดมาใช้กับผู้รับบริการกลุ่มนี้ดังต่อไปนี้
1.กรอบอ้างอิง Psychospiritual integration Frame of Reference
- Becoming : ผู้รับบริการจะต้องรับผู้และเข้าใจในสภาพร่างกายของจนและรับรู้ถึงการจากไปของตนเอง
- Meaning : นักกิจกรรมบำบัดส่งเสริมให้ผู้รับบริการทำกิจจกรรมที่มีความหมายให้ผู้รับบริการรับรู้ว่าตนเองมีคุณค่า มีความหมาย
- Centredness :ได้ระลึกถึงสิ่งที่ตอนเองทำแล้วเกิดประโยชน์ เกิด คุณค่า
- Connectedness : มีการเชื่อมโยง และเกิดการปรับตัวให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมทั้งทางกายภาพ สังคม วัฒนธรรม ความเชื่อ ศาสนา เพื่อการจากไปอย่างสงบสุข รวมถึงการจัดสภาพแวดล้อมของบ้านให้เหมาะสมกับับบ้านให้เหมือนกับโรงพยาบาล
- Transcendence : การที่ผู้รับบริการจากไปอย่างมีความสุข และสมศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์นั่งเอง
จะเห็นได้ว่าการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย ทั้งของวิชาชีพอื่นๆและวิชาชีพกิจกรรมบำบัด ก็จะมีความคล้ายคลึงกันเป็นอย่างมาก ผมจึงคิดว่า ถ้าทุกๆคนเข้าใจในหลักของการดำเนินชีวิต ที่ว่าด้วย การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกๆคนก็จะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข และมีสติอยู่กับตนเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำและเกิดประโยชน์ คุณค่า ต่อตนเอง ครอบครัว ชุมชนและสังคม ขอบคุณครับ
นายเจษธวัช บุญฤทธิ์ลักขณา
นักศึกษากิจกรรมบำบัดชั้นปีที่ 3
คณะกายภาพบำบัด ม.มหิดล
ไม่มีความเห็น