ตะลอนไป... “เชียงคาน” เมืองโบราณริมฝั่งโขง จังหวัดเลย เมื่อวันเริ่มปีใหม่ ๒๕๕๖

                   เมื่อวันเริ่มต้นปีใหม่ ๒๕๕๖ ผมได้มีโอกาสมาเที่ยวเมืองเชียงคาน อยากมาเที่ยวเพื่อเรียนรู้ถึงการเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีคนอยากมาเที่ยวแล้วบอกต่อต่อกันมา “เชียงคาน”เป็นเมืองโบราณที่มีจุดเด่นทางวัฒนธรรมชาวบ้าน บ้านไม้เก่าริมแม่น้ำโขงและมีมนต์เสน่ห์แห่งแม่น้ำโขง(นึกถึงพญานาค)  ผมคิดว่าอำเภอทุกอำเภอสามารถหยิบยกเรื่องวัฒนธรรมมาเป็นเมืองท่องเที่ยวได้ถ้าหากว่า (๑)มีต้นทุนการท่องเที่ยว (๒)คนในชุมชนร่วมมือช่วยกันทำและมีคนสนับสนุน  (๓)มีห้องแถวที่พักทั้งเก่าและใหม่แปลกตาและคุ้นตาดีทำให้นึกถึงอดีตและการออกแบบใหม่ๆให้กลมกลืนกัน (๔)มีที่เดินทำให้ผมเพลิดเพลินกับการเดินตามถนนเหมือนถนนคนเดินที่มีทั้ง(๕)สินค้าสิ่งของและมี(๖)ที่รับประทานอาหารทั้งสองฟากฝั่ง รวมทั้งมี(๗)มุมถ่ายรูปมากมายสำหรับนักท่องเที่ยวเลือกถ่ายรูปตนเองกับมุมถ่ายรูปต่างๆได้ตามชอบใจ สุดท้ายมี(๘)มีการประชาสัมพันธ์สิ่งที่สวยงามต่างๆผ่านสื่อหลายอย่างทำให้คนรับรู้และมีความรู้สึกว่าอยากไปดูสักครั้ง ผมจึงตะลอนมาถึง “เชียงคาน”จนได้

                 ผมเองก็เป็นคนที่ชอบท่องเที่ยวเพราะคิดว่าการท่องเที่ยวคือความสุข คือการเรียนรู้ คือการเพิ่มประสบการณ์ให้กับตนเองและคือการพัฒนาตนเองด้วยอีกวิธีหนึ่ง ดังนั้นผมจึงหาเวลาว่างตะลอนเที่ยวไปตามที่ต่างๆอยู่เรื่อยๆและชอบถ่ายภาพเก็บไว้ดูเล่น           ผมถ่ายภาพตัวเองกับสิ่งที่อยากถ่ายมาให้เห็นมาให้ชมดูกันครับ เดินชมเมืองเชียงคานเสร็จแล้วไปชม  “แก่งคุดคู้” ต่อไปอีก

                 สำหรับ งาน กศน. ก็มีงานการศึกษาเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน ที่ส่งเสริมสนับสนุนให้ชุมชนมีความเข้มแข็งและพัฒนาชุมชนให้มีความเจริญก้าวหน้า  เมืองท่องเที่ยว เมืองน่าอยู่ก็เป็นเป้าหมายที่สำคัญของการพัฒนา

การศึกษาเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน

เที่ยวแล้ว...ก็กลับไปทำงานต่อครับ

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดีปีใหม่จ้ะ  สักวันคงได้ไปเยือนเชียงคาน