เราอยู่กันที่นี่...บ้านหลังเดียวกัน 4
วันนี้...พ่อกลับเร็วจัง
พ่อครับ...พอผมได้ยินเสียงรถพ่อเลี้ยวเข้าซอยมา ผมก็กระดิกหางแทบขาด..ด้วยความลิงโลดใจที่พ่อกลับมาเร็ว
ผมยังไม่ได้นอนเลยสำหรับเช้านี้...แต่พ่อก็กลับมาแล้ว
พ่อเดินเข้าบ้านมา...ปรี่เข้าห้องน้ำทันที โดยไม่สนใจอาการดี๊ด๊าของผมที่ยืนสองขาโชว์อยู่หน้าพ่อ
พ่อทำเสียงโอ๊ก อ้าก...ในห้องน้ำ
พ่อเดินออกมาจากห้องน้ำ ปาดน้ตาที่คลอเบ้า... ผมยังไม่ละความพยายามที่ใช้สองขาหน้าตะกายที่ตัวพ่อ แล้วพ่อก็อุ้มผม
เท่านี้แล่ะที่ผมต้องการ
.............
วันนี้....พ่อกลับเร็วจัง
พ่อครับ...หลังจากอุ้มและปล่อยตัวผมแล้ว พ่อก็เอาแต่นอนอย่างเดียว
พ่อไม่สบายอีกแล้วเหรอ...พ่อเป็นอะไรพักนี้
เมือ่ไหร่พ่อจะหาย..พ่อจะได้พาผมเดินออกเที่ยวตามซอยหน้าบ้าน เที่ยวเดินตามสวนหย่อมหน้าหมู่บ้าน ผมจะได้เดินอวดพวกที่อยู่ซอยหน้าหมู่บ้านอีกที ที่เอาแต่ส่งเสียงดังอยู่ในบ้านที่โดนกักขัง
...............
วันนี้....พ่อกลับเร็วจัง
พ่อครับ....ผมพยายามนอนบนตัวพ่อ ตัวผมอุ่นพอจะช่วยให้พ่อหายหนาวได้ไหม พ่อจะได้หายไวๆ
เพื่อผมจะได้ให้พ่อพาไปเดินเที่ยวหน้าหมู่บ้าน เด็กๆพวกนั้นจะได้เข้ามาหยอกล้อเล่นกับผม และบางคนก็จะได้พูดชมว่าผม...น่ารัก
พ่อครับ...ทำไมพ่อถึงเอาแต่นอน เหมือนกักขังตัวเองแบบนี้ ผมเข้าใจดีกับการโดนกักขังแบบนี้ในทุกๆวัน และจะเป็นอิสระและภาคภูมิใจเมื่อพ่อพาผมออกเดินเที่ยว...และได้อวดพวกที่อยู่ซอยหน้าหมู่บ้านนั้น
ผมจะรอให้พ่อหายป่วย...
ผมจะรอให้พ่อตื่น....
เพื่อผมจะได้หลุดออกจากการโดนกักขังนี้
แต่ถึงยังไง แม้พ่อไม่ตื่นขึ้นมา
ผมก็ยังรักพ่อ เพราะ..
เราอยู่กันที่นี่...บ้านหลังเดียวกัน
......................
ความเห็น (2)
| โอ๋-อโณ |
 เขียวมรกต
|
 รุ่งอรุณ รุ่ง ปิมแปง
|
 Dr. Ple
|
 เดี่ยว ฅ.บ้านนอก
|
 Tawandin
|
 |
ขอบคุณกำลังใจจากทุกๆท่านครับ....
มาส่งความสุขที่มีให้พ่อของน้องทอฟฟี่มีสุขภาพกายใจที่ดีขึ้นในปีใหม่นี้นะคะ
รักษาสุขภาพค่ะคุณพิชัย