ชัยชนะของผู้แพ้


ชัยชนะของผู้แพ้

บ่อยครั้งที่เรามักจะได้ยินกับคำกล่าวที่ว่า แพ้เป็นพระชนะเป็นมารอาจเป็นคำพูดที่ปลอบใจสำหรับผู้ที่พ่ายแพ้ เหมือนอย่างที่บอกว่าชีวิตคือการเดินทางที่เดิมพันด้วยชีวิต ดังนั้นในการเดิมพันแน่นอนที่สุดว่าต้องมีการแข่งขัน  สำหรับการแข่งขันแล้วการพ่ายแพ้กับชัยชนะเป็นของที่อยู่ควบคู่กันเสมอมา

แต่ในความจริงแล้วในความพ่ายแพ้นั้นมันยังมีชัยชนะที่แอบแฝงอยู่ด้วยเสมอ  และชัยชนะที่ว่าของผู้พ่ายแพ้นั้นมันอยู่ที่ตรงไหน ? ก็มันอยู่ที่ตรงหัวใจที่เข็มแข็งและแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหัวใจที่ไม่มีความโกรธ เกลียด พยาบาท หัวใจที่ยอมรับความพ่ายแพ้ได้อย่างสนิทใจไม่ทุกข์ไม่โศกกับความพ่ายแพ้นั้นเอง

เหมือนกันความรักเมื่อเป็นรักที่มีหนึ่งชายสองหญิง และหญิงที่ไม่สามารถมัดใจชายคนรักได้นั้นคือความพ่ายแพ้ที่ไม่สามารถเอาชนะใจคนกลางได้เช่นกัน  ในช่วงเวลาที่คนกลางต้องเป็นฝ่ายเลือกข้างใดข้างหนึ่งแน่นอนที่สุดว่าคนที่ไม่ถูกเลือกมักเจ็บปวดเสมอ เพราะความรักไม่เข้าใครออกใครสำหรับคนที่มีความรักแล้ว การได้ใจคนรักถือเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่เสมอ

ระหว่างทางที่เจอกับอุปสรรคมากมาย  ขอให้เราได้พึงตระหนักอยู่เสมอว่าให้เอาชนะคู่ต่อสู้ด้วยความจริงใจ ไม่ใช่เล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงมารยาหญิง ซึ่งมารยาหญิงเป็นอะไรที่รับไม่ได้จริง ๆ บ้านอาจเรียกว่า การตอแหล คำนี้ส่วนตัวแล้วเป็นคนที่จะรับไม่ได้เลย เพราะถือว่าการตอแหลเป็นสิ่งที่เลวร้ายแม้ว่าความจริงนั้นเจ็บปวดสักเพียงใดก็เลือกความจริงที่เจ็บปวดนั้นยังดีกว่าการตอแหล

  ก่อนชื่นชมกับสายรุ้งแสนสวย ก็ต้องยอมเปียกปอนกับสายฝนอันเหน็บหนาวฉันมีความเชื่อว่าสักวันหนึ่งกาลเวลาจะทำให้ชายคนรักของฉันเขาจะมีความเข้าใจในตัวฉันมากขึ้น  หลังจากการที่ได้สูญเสียไปแล้ว  เพราะฉันเชื่อมั่นว่าความดีย่อมชนะภัยวิบัติทั้งปวง การเป็นคนดีที่มีรักกับเขาด้วยความจริงใจและไม่เคยคิดทำลายหรือทำร้ายเขาเลย  เป็นความจริงที่คนโบราณชอบพูดว่า เราจะไม่รู้ว่าเรามีอะไร จนกว่าเราจะสูญเสียมันไปเสียก่อน.หรือ ของที่มีค่าก็ต่อเมื่อเราได้สูญเสียมันไป

วันนี้เราพ่ายแพ้ที่ไม่สามารถเอาชนะใจคนรักของเราได้ แม้ในความอดทนนั้นที่เขามองไม่เห็นความเป็นคนใจกว้างที่เขามองไม่เห็น ความมีคุณค่าที่เขามองไม่เห็น แม้ความดีงามที่ไม่มีเหลืออยู่ในใจของเขาเลย เราก็อย่าไปคิดน้อยอกน้อยใจคนรักของเราอีกเลย เพราะคุณค่าอยู่ที่ตัวเราเองว่าเราจะมีคุณค่ามากน้อยแค่ไหนใจเราย่อมรู้ตัวเราดี  ดังนั้นจึงไม่ควรแคร์ไม่ควรเจ็บที่เขาไม่เห็นคุณค่าในตัวเราอีกต่อไปเพราะถึงยังไงเราก็ยังมีคุณค่าอยู่เสมอ ทุกคนเกิดมาเพื่อสร้างคุณค่าให้กับตัวเองและสังคม ขึ้นอยู่ที่ว่าใครจะสร้างได้มากน้อยกว่ากัน ก็เหมือนกับความดีนั้นแหละที่เราต้องสร้างสะสมไว้

ชัยชนะของผู้พ่ายแพ้มันอยู่ที่ใจ ว่าใจเรายอมรับมันได้มากน้อยแค่ไหน ใจที่ปล่อยวางจากความโกรธ เกลียด พยาบาท ใจที่ปราศจากการอคติต่อพวกเขาได้  ใจที่สามารถให้อภัย  อโหสิกรรมในสิ่งที่ผ่านมาในอดีตได้ ถึงวันนี้แม้ข้างกายเราจะไม่มีเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็ตามที  แต่ในใจของเรากลับยังมีเขาเสมอ  และผู้ฉันก็หวังว่าการเสียสละลูกในวันนั้นก็เพื่อความสุขในครอบครัวของเขา  เมื่อเรารักใครสักคนด้วยความจริงใจ  เราย่อมอยากเห็นชีวิตเขาอยู่อย่างมีความสุข แม้ในความสุขนั้นเราอาจจะไม่ได้แบ่งปันกับเขาก็ตามที

นี่แหละคือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของผู้แพ้ยอมเสียสละยอมเจ็บปวดเพื่อความสุขของคนหมู่มาก ดังที่พระราชบิดาพึ่งสอนไว้ว่าให้ถือประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้ง สมัยที่ฉันเป็นนักศึกษาพยาบาลทุก ๆ วัน  ฉันจะต้องตระหนักตัวอยู่เสมอว่า การบรรเทาทุกข์แก่ผู้อื่น  คือความสุขอย่างยิ่งของพวกเรา ในปรัชญานั้นให้ข้อคิดอะไรมากมายเกี่ยวกับการใช้ชีวิต  เพราะมนุษย์เป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อสังคม  และรัฐศาสตร์ สอนในเรื่องของ “การแบ่งปันสิ่งที่มีคุณค่าเพื่อสังคม”

เช่นเดียวกันอันความกรุณาปราณีจะมีใครบังคับก็หาไม่ หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ.. ปรัชญาเหล่านี้สอนให้เรารู้จักเมตตา กรุณาต่อผู้อื่นเสมอ อย่าพึงทำลายผู้ที่อ่อนแอกว่าเราหรือพึงเอาชนะศัตรูด้วยเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิง เพราะชัยชนะที่ได้ไปมันก็ไม่มีศักดิ์ศรี  ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วจงเลือกที่จะพ่ายแพ้ดีกว่าเพราะในความพ่ายแพ้นั่นคือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ในน้ำใจของคนที่เป็นคนเต็มคนนั้นเอง

เปลี่ยนและจงเปลี่ยนความพ่ายแพ้ให้เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ได้ด้วยความจริงใจ ยินดีกับผู้ชนะด้วยความจริงใจ ไม่เจ็บไม่แค้นไม่ทุกข์ไม่โศกกับความพ่ายแพ้  เพราะการพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตคนเราคือ การทะนงตัวเราเอง  ดังนั้นการเปลี่ยนที่เป็น Changeจะต้อง เปลี่ยนการทะนงตัวให้ได้แล้วรู้จักให้อภัยนั้นแหละคือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของผู้แพ้อย่างเรา ๆ เปลี่ยนความคิดที่จะเอาชนะมาสู่ความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่เพราะเหมือนอย่าที่บอกว่าชัยชนะที่แท้จริงของผู้แพ้ก็คือการเอาชนะใจตัวเองนั้นเอง พึงเอาชนะใจตัวเองด้วยการไม่โกรธไม่แค้นไม่เจ็บไม่พยาบาท แต่กลับมีจิตที่เปี่ยมไปด้วยความรักความเมตตาถือเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของผู้แพ้อย่างแท้จริง หากเมื่อหัวใจของคุณได้ผ่านการเปลี่ยนและจงเปลี่ยนนั้นเอง


หมายเลขบันทึก: 511904เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 20:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 ธันวาคม 2012 19:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท