บ้า ดี.
สิ่งที่ผมบอกกับลูกชายวัย 9 ปี...อย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่องยาวนานตั้งแต่เขายังจำความไม่ได้
นอกจากบอกว่า “ลูกโชคดีมากที่สุด...ที่ได้เกิดมาเป็นลูก...
มีพ่อที่ให้ความรักและความอบอุ่นอย่างไร้เงื่อนไข
มีแม่ที่มีจิตใจอ่อนโยนและศรัทธาในพระธรรมในการดำเนินชีวิต
สิ่งเหล่านั้น...จะทำให้ลูกมีแสงสว่างในตนเองเสมอ...ทุกๆ โมงยาม
รวมถึงเวลาที่ไม่มี “พ่อ” และ “แม่”
หวังว่า...ลูกคงเข้าใจถึงกฎและยอมรับกติกาของไตรลักษณ์...(แม้พูดคุยกันบ่อยๆ...อาจจะทำให้ทรมานใจบ้าง)
“...สรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป...”
มีสิ่งหนึ่งที่ผมเพียรบอกลูกอยู่ตลอดเวลา คือ ให้ทำความดีเพื่อผู้อื่นบ้างตามกำลัง
เป็นสิ่งเดียวที่ผมจดจำจากคำสั่งสอนของ “เตี่ยของผม”
ที่ชอบบอกผมเสมอว่า..."เรียนหนังสืออย่างเดียว...เดี๋ยวก็ปลูกถั่วปลูกงาไม่เป็น"...
ตอนแรกๆ เด็กๆ ไม่เข้าใจ...อยากให้ผมเป็นชาวนาชาวสวนหรือ...
ผมเพิ่งแปลออกภายหลังว่า .... อยากให้ผมไปทำอย่างอื่นบ้าง...เป็นจิตอาสาบ้าง...ไปทำความดีเพื่อผู้อื่นบ้างแม้เล็กน้อย
ในยามเรียนบ้าง...เพราะพอเราเรียนจบ...เราจะมีโอกาสที่ได้ทำน้อย....
แต่นั้นแหละ...การทำความดีเพื่อผู้อื่นสามารถทำได้ตั้งแต่เรายังเป็นเด็ก...จนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต...
เมื่อวันพฤหัสฯ ที่แล้ว...เป็นคลินิกเบาหวานที่อนามัย แต่ผมต้องไปเจาะเลือดในเรือนจำด้วย
เพราะคุณแม่ของผู้ป่วยที่เป็นนักโทษมารับยาให้ประจำๆ ...แต่เรายังไม่ได้เจาะเลือดใหญ่เป็นปีแล้ว
เพราะจะได้ผลเลือด...ประกอบการวินิจฉัยและปรับยาให้ตามสภาพปัจจุบัน
ผมรู้สึกเหนื่อยบ้างวันนี้...เพราะคนไข้ที่มีจำนวนมาก...และต้องไปเรือนจำด้วย
ที่กว่าจะไปเข้าและออกมาได้ต้องใช้เวลานานมากๆ เพราะด้วยกฎระเบียบและขั้นตอนต่างๆ
แต่เมื่อคิดว่า...ผมทำอะไรลงไป...ความสุขในใจกลับเข้ามาทดแทนที่ใจที่มันเหนื่อยล้า...
ผมมากับพี่ผู้ช่วยครับ...เรามาส่งเลือดที่ห้องตรวจเลือดในโรงพยาบาล...
พี่ผู้ช่วยเข้าไปส่งเลือดตามปกติ...เพราะส่วนใหญ่พี่เขาจะมาส่งเอง...
ผมจึงรออยู่ข้างนอก...เห็นพี่แถวนั้น...กำลังจัดห้องใหม่...ทิ้งเอกสารกองๆ ทับกัน
และมีสิ่งที่สะดุดตาผม คือ ปฏิทินเก่าๆ จำนวน 2 อัน...วางกองๆ รอบนั้นด้วย
ผมเลยขอพี่...พี่บอกว่า...เอาไปเลย เพราะจะปีใหม่แล้ว...ปฏิทินอันนั้น เป็นของปี 53 และ 54
ผมเลยนำมาวางบนโต๊ะทำงานของผม...
อันแรก..เป็นปฏิทินตั้งโต๊ะรูปดอกไม้หลายสีหลายพรรณสวยมาก...น่าจะมีประโยชน์ต่อไปสำหรับผม และของลูกชาย..ในการทำงานการบ้านงานฝีมือในอนาคต...และในเวลาสั้นๆ นี้...ดูเมื่อไหร่ภาพดอกไม้ก็นำความสดชื่นมาตลอด
อันที่สอง...เป็นธรรมะของ “ท่านพุทธทาส”...เป็นธรรมะในกองขยะ...แต่มีค่ามากสำหรับผม
แผ่นที่ชอบมากสำหรับผม...ที่ชื่นชอบและศรัทธาการทำความดี...และพร่ำบอกลูกชายอยู่ประจำด้วย
คือแผ่นที่มีหัวข้อว่า...”บ้า ดี.”
เป็นสิ่งหนึ่งที่ต้องนำไปบอกลูก...ในการทำความดี...และไม่หลงทางในการทำความดีในอนาคต...
ความเห็น (17)
ทำดี-ดี.. สาธุนะครับคุณหมอ
มาชื่นชมการทำงานสาธุๆๆ ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ
ทำงานตลอดเลย
-สวัสดีครับ..
-มาให้กำลังใจกับคนทำงาน..
-ขอบคุณครับ
"บ้าดีจริงๆๆ..เจ้าค่ะ...ยายธี"
ธรรมะของ “ท่านพุทธทาส” ...... เป็นที่พึ่งและอบรมสั่งสอน .... สำหรับ... "ความเป็นคน....สอนคน..ให้เป็นคน"
.... ขอบคุณบทความดีดีนี้นะคะ
ดีเฉย ๆ ก็พอ ไม่ถึงกับบ้านะคะ
มาส่งกำลังใจให้ค่ะ
ดีแล้วถึงขนาดบ้าแสดงว่าดีมากๆๆนะคะ เป็นคำที่ให้ความรู้สึกดีแทบบ้าด้วยสินะ
เราเลิก บ้า ดี กัน ดีกว่า.....:):)
ขอบคุณคติธรรมนำใจให้เป็นสุข..ทำดีแต่พอดี..มีแต่ความสุขนะคะ..
ให้เขาเยอะๆนะลูก เพราะเขาจะไม่รับของเราอย่างเดียวหรอก ฉะนั้นความเจริญของเราก็เห็นอยู่รำไร อ่ะครับ
ทำความดี เพื่อผู้อื่นตามลำพัง...
ชื่นชม ครับ
เมื่อวานพาคุณยายไปเจาะเลือด ตรวจเบาหวาน ความดันที่สาธารณสุขตำบลใกล้บ้าน นึกถึงคุณหมอด้วยค่ะ ;)))
สวัสดียามสายเช้าวันเสาร์นะคะ
สอนเรื่องการแบ่งปัน การให้ ให้ลูกได้รู้จัก ดีมากคะ
สาธุ สาธุค่ะ บ้าดี เป็นคำง่าย ๆ สั้น ๆ กระตุกใจดีจังค่ะ ขอนำไปเป็นข้อคิดเติอนใจค่ะ
สอนลูกนอกตำราอยู่เนือง ๆ ทำให้เข้าใจทั้งเรื่องการดำเนินชีวิตและการเรียน การงานที่ไม่อาจแยกออกจากกันได้ เป็นคำสอนที่แสนประเสริฐแฝงไว้ในบันทึกที่พูดถึงลูกเสมอ ขอบคุณค่ะ
...เป็นธรรมะในกองขยะ...เหมือนจะเป็นของขวัญสำหรับวันที่เหนื่อยล้านะคะ ^ ^
บ้าในทางดี มีนิพพานเป็นจุดหมายนะครับ