เส้นทางขึ้น "ดอยม่อนเงาะ" เชียงใหม่ (๒) : บุกบั่น ฟันฝ่า ท้าทาย

เขียนบันทึกการเดินทางแรก เส้นทางขึ้น "ดอยม่อนเงาะ" เชียงใหม่ (๑) : จุดเริ่มต้น นำเอาไว้

ขอเล่าต่อจากการมองเห็น "ภูชี้ฟ้าแห่งเชียงใหม่" อยู่ลิบ ๆ

ภาพที่ ๒๗ ... สภาพเส้นทางเมื่อถนนยังไม่แห้งจากฝนที่ตกหนัก เชื่อเหลือเกินว่า รถยนต์ไม่ควรนำขึ้นเลย

ภาพที่ ๒๘ ... "บ้านบนดอย" ของจริง ตัวจริง ที่อยู่สองข้างทาง ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นชาวไทยภูเขาเผ่า "ม้ง"

ภาพที่ ๒๙ ... สภาพถนนสุดบรรยาย แต่อยากบอกว่า "ผมขี่รถเลยจุดขึ้นยอดดอยมาแล้ว" อ่ะซิ ;(

ภาพที่ ๓๐ ... เลยมาเกือบ ๓ กิโลเมตรแล้วคิดว่า ไม่ใช่ จึงขี่ย้อนกลับมายังหมู่บ้านม้งดอยม่อนเงาะ อันเป็นตั้งโครงการหลวงพัฒนาดอยม่อนเงาะ (แอบเห็นป้าย)

ภาพที่ ๓๑ ... นี่ไง แยกขึ้นดอยม่อนเงาะที่เลยมา พังไป ๒ ป้าย อีกทั้งเป็นทางสูงชัน ทำให้ไม่ได้สังเกตเห็น

ภาพที่ ๓๒ ... เอาชัด ๆ ป้ายเลี้ยวขวาขึ้นดอยม่อนเงาะ

ภาพที่ ๓๓ ... ทางเลี้ยวติดขอบฟ้าทีเดียว ;)...

ภาพที่ ๓๔ ... หันหลังกลับไปทางขึ้นที่ขึ้นมา ชัน ๔๕ องศา แถมต้องใช้ขาซ้ายพยุงดันรถด้วย ไม่งั้นรถไม่มีแรงขึ้น

ภาพที่ ๓๕ ... ถ่ายพาโนรามาเอาไว้ นอกจากชันแล้วยังหักศอกอีก ... รถยนต์หมดสิทธิ์จริง ๆ ครับ จุดนี้

ถึงแล้ว ลานกางเต้นท์ ดอยม่อนเงาะ

ภาพที่ ๓๖ ... มาถึงจนได้ เวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว

ภาพที่ ๓๗ ... จุดชมวิว มองเห็นปลายฟ้าไกลสุดตา

ภาพที่ ๓๘ ... อีกฟากหนึ่งของลานกางเต้นท์ และีมีจุดเดินขึ้นยอดดอย

ภาพที่ ๓๙ ... พาโนรามาอีกสักภาพ

ภาพที่ ๔๐ ... ฟ้าสีำน้ำเงินดีจริง ๆ

ภาพที่ ๒๑ ... สองขา สองเท้า ก้าวขึ้นดอย ;)...

ภาพที่ ๔๒ ... ทางอุทยานฯ หรือ อบต. มาสร้างห้องน้ำไว้ให้ ชาย และ หญิง แต่ช่วงที่ผมไปนี่ ไม่พบน้ำเลย หรือว่ายังไม่เปิดก็ไม่ทราบ

ภาพที่ ๔๓ ... นี่คือ ภาพทางขึ้นมาสู่ดอยม่อนเงาะแห่งนี้ มีแต่หินภูเขาที่โผล่มา สองข้างก็เป็นต้นไม้แบบนี้ รถวิ่งได้ทางเดียว สุดยอด

ภาพที่ ๔๔ ... พบ "ดอกบัวตอง" ๑ กอ ... ดอกบัวตองนั้นบานอยู่บนยอดดอย ฮือมมม

ภาพที่ ๔๕ ... ที่นั่งบันทึกภาพถ่ายรูปหมู่ แต่ ณ เวลานั้น มีผมอยู่คนเดียวทั้งดอยม่อนเงาะ

ภาพที่ ๔๖ ... ขี่รถลงมาจากยอดดอยนิดหนึ่งจะพบจุดชมวิวจุดนี้

ภาพที่ ๔๗ ... ทางดินเลียดหุบเหว ห้ามพลาด !

ภาพที่ ๔๘ ... ยอดหญ้ายังมีน้ำค้างเต็มไปหมด ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเกือบบ่ายสองโมงแล้ว สันนิษฐานว่า เมื่อเช้ามืดน่าจะมี "แม่คะนิ้ง" หรือ "เหมยขาบ" เกิดขึ้น

ภาพที่ ๔๙ ... ลงดอยมาแล้ว ทางผ่านจะมีไม้กั้นทางขึ้นที่ยกตัวขึ้น เป็นจุดเริ่มความชัน

ภาพที่ ๕๐ ... ทางลงมีแต่ดินกับหิน ต้องระมัดระวังมาก เหยียบเบรคตลอดเวลา

ภาพที่ ๕๑ ... แต่ป่าก็คือป่า ต่อให้มีถนนตัดผ่าน เราก็ยังแอบอิงความเป็นธรรมชาติได้เสมอ

ติดตามต่อบันทึกหน้าครับ จะพาแวะ "โครงการหลวงดอยม่อนเงาะ" ที่เขาปลูกกล้วยไม้ดิน

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน รอยเท้า ภาพถ่าย และ ความทรงจำ

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#ดอยม่อนเงาะ#วสวัตดีมาร#เชียงใหม่#การท่องเที่ยว#การเดินทาง#โครงการหลวง#Unseen in Thailand#happy ba#ความสุข#happy life

หมายเลขบันทึก: 511750เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2012 17:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 ธันวาคม 2012 21:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน