สัพเพเหระที่ไม่ธรรมดาในวันธรรมดา
คนไข้แน่นไม่มีทางให้เดินสบายเลย ต้องค่อยๆเดินแทรกเข้าไปจนถึงห้องเบอร์ 7
วันนี้ฉันเริ่มทำงานโดยมีทีมผู้เชี่ยวชาญเรื่องเบาหวานของโรงพยาบาล มาพาผู้ป่วยที่สมัครใจเข้าโครงการ
สมาธิดีชีวีสดใส เป็นครั้งที่ 2 แล้ว โดยทีมพยาบาลจะได้ให้ความรู้เรื่อง อาหารและการออกกำลังกาย
ประมาณ 15 นาทีหลังจากนั้นฉันพาผู้ป่วยทำกิจกรรมmeditation
พากันฝึกระลึกรู้ลมหายใจ เข้าก็รู้สึกตัว ออกก็รู้สึกตัว นิ่งก็รู้ว่านิ่งๆจิตจะเป็นสมาธิ
ฝึกบ่อยเข้าๆจิตจะเข้าถึงการนิ่งได้เร็วก็สบายเร็ว การเคลื่อนไหวประสานสัมพันธ์กับลมหายใจของตนเอง
และสานต่อจากการให้ความรู้เรื่องอาหาร และการออกกำลังกายของน้องพยาบาล สายฝน โดยให้ใคร่ครวญและ
พิจารณากิจกรรมเหล่านี้ในอดีตที่ผ่านมา แล้วให้ทดลองเคลื่อนไหวร่างกายพร้อม ฝึกหายใจ ฝึกจิต ระลึกรู้ในการ
เคลื่อนไหวร่างกาย ให้รู้ตื่น และสงบเพื่อฟังเสียงกาย และให้เปรียบเทียบความรู้สึกที่เกิดขึ้น
เสร็จจากกิจกรรมของฉันแล้ว น้องพยาบาลวิภาและทีมจะเข้ามาวัดความดัน
และบันทึก สรุปผลการเข้ารับความรู้ และความพึงพอใจของผู้ป่วยที่เข้าร่วมกิจกรรม
แต่เนื่องจากวันนี้มีจนท.ลาป่วย และผู้ป่วยแน่นไปหมด ฉันจึงทำหน้าที่ช่วยน้องพยาบาลวิภาวัดความดัน
จนเสร็จหมด ระหว่างวัดความดันได้ข้อคิดเรื่องจิตที่นิ่งสงบแล้ว ความดันจะคงที่ปกติ
ส่วนผู้ป่วยที่มีความกังวลไม่นื่ง ติดคุย ความดันจะขึ้นมาเล็กน้อยตามที่มันเคยขึ้น
แต่จังหวะการเต้นของหัวใจลดลงทุกคน
ฉันเริ่มเห็นผู้ป่วยที่เคยมาร่วมกิจกรรมMeditation 1 คน หลังจากที่ได้ผ่านกิจกรรมนี้ไปแล้ว
เมื่อสอบถามควาคิดเห็น ผู้ป่วยบอกว่าผ่านมาจึงมาขอร่วมกิจกรรมอีกครั้ง
และจะมาอีกในเดือนหน้าเพราะคุณหมอนัด
นับเป็นกิจกรรมการพัฒนาเชิงบวกของผู้ป่วยที่ให้ความสำคัญต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมดูแลตนเอง
โดยไม่รอให้ถึงวันนัด ผู้ป่วยหลายคนบอกว่า "รู้สึกถึงความสบาย โล่งในจิตใจ
และหันมาออกกำลังกายตามที่ได้รับความรู้ไปแล้ว"
มาวันนี้นอกจากจะมาร่วมทำสมาธิบำบัดแล้วก็อยากมาบอกว่าเขาสบายขึ้นมามาก
ไม่ท้องอืด ไม่เครียด และรู้สึกถึงความโล่งในอกของเขา เขารุ้สึกหายใจได้เต็มปอด
เสร็จจากกิจกรรมตึกopd ฉันก็รีบไปตึกอุบัติเหตุ ชั้น 7 ห้องสวาสดิ์ไรวา
และฉันเลือกเดินขึ้นบันได จนถึงชั้นที่ 7 แต่ละชั้นที่เดินขึ้นไปจึงได้เห็นผู้ป่วยนอนล้นห้องพักชนิดเตียงเสริม
ล้นออกมาถึงหน้าประตูลิฟฟ์ โชดดีที่ได้เห็น ได้แผ่เมตตาให้กัน และยิ้มให้กัน
ตรงเวลาพอดี กับการทำงานในstation นี้
ที่นี่มีแม่หลังคลอดเข้าร่วมลปรร จิตอาสาเพื่อนช่วยเพื่อน คุณแม่กลุ่มนี้เป็นกลุ่มพิเศษ
เราจึงได้ทราบปัญหาที่พิเศษๆจากเธอทั้งหลาย และรับทราบถึงการทำงานของจนท.บางคนที่ขาดความรัก
ความเมตตา ขาดความตระหนักในบทบาทและหน้าที่ของตนเอง ชนิดที่ไม่สมควรรับสมญาว่า
นางฟ้าผู้อารีย์เอาเสียเลย ขณะที่นั่งฟังแม่หลังคลอดกลุ่มพิเศษนี้ พร้อมๆไปกับทีมงานวันนี้
รู้สึกค่อนข้างจะตื่นกับสิ่งที่ได้ฟังและไม่กล้าแม้แต่จะบันทึกลงไปในกระดาษซาละเปาสีขาวนวล
ความรู้สึกขณะนั้นเหมือนไม่อยากให้กระดาษเปื้อนเรื่องราวที่พรั่งพรูออกมา
จึงดูเหมือนว่าต้องใช้สมาธิในการรับฟังตลอดเวลาเพื่อจะได้พิจารณาความคิดของตนเองที่เกิดขึ้นในขณะนั้นด้วย
ฉันรู้สึกเห็นใจแม่กลุ่มพิเศษนี้จริงๆ ขณะเดียวกันก็รู้สึกดีใจที่ความในใจของพวกเธอได้ถูกระบายทิ้งเสียที
เพราะในความรู้สึกภายในของเธอทั้งหลายก็ดั่งต้องคำสาปที่เกิดขึ้นภายใจจิตที่แท้จริงของเธออยู่แล้ว
ยัง ต้องมาฟังคำพิพากษาอย่างไร้เหตุผล และไร้ความปราณีจากจนท.ผู้ให้บริการบางท่าน รวมทั้งแพทย์อีก 1 ท่าน
อะไรทำให้บุคคลเหล่านี้อยากทำงานในรพ.แต่ไม่อยากช่วยเหลือผู้ป่วย
อะไรทำให้บุคคลเหล่านี้เสมือนได้ร่ำเรียนมามากมายกว่าผู้ป่วย
แต่กลับโง่เขลาที่จะใช้สติปัญญาใคร่ครวญ และไตร่ตรองการทำงานให้สมกับที่ได้ร่ำเรียนมา
อะไรมาปิดใจคนเหล่านี้ให้กล้าทำร้ายจิตใจแม่กลุ่มพิเศษด้วยคำพูดที่เชือดเฉือนให้อ่อนแรง
และสิ้นหวังจนไม่อยากทำหน้าที่แม่ที่ดีเล่า
สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ในขณะนั้นคือโอบไหล่แม่เหล่านี้ และพูดว่าไม่มีประโยชน์ที่เราจะไปจดจำอดีตที่ปวดร้าว
แต่จงมองไปข้างหน้าเพื่ออนาคตของเด็กน้อยที่มั่งคงทั้งร่างกาย จิตใจ สังคม และจิตวิญญาณ
และทีมงานในวันนี้ ชั่วโมงนี้มีน้องพยาบาล ชบา มั่นคง ได้ให้ความรู้ ตอบคำถามและ
กล่าวขอโทษแทนจนท.ผู้ทำคลอด ผู้จ่ายยา ผู้ทำแผลให้ผู้ป่วยกลุ่มแม่กลุ่มพิเศษ
ขอโทษแทนจนท.เหล่านั้นทีีได้เผลอแสดงกริยาและคำพูดที่ไม่เหมาะสมเหยียดหยาม
ทำร้ายจิตใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
พร้อมขอรับเรื่องนี้ไปเตรียมขอความร่วมมือและขอให้มีการทบทวนความรู้ของจนท.
เพื่อให้มีความรู้ ความเข้าใจ รู้จักวิเคราะห์ พิจารณาด้วยสติปัญญาในหัวเรื่อง
การติดต่อของโรค การแพร่เชื้อ แะละการรับเชื้อ เพื่อจนท.กลุ่มนี้จะได้มีโอกาสไถ่บาปของตนตนเองโดยเร็ว
เสร็จจากกลุ่มจิตอาสาเพื่อนช่วยเพื่อนของแม่หลังคลอดกลุ่มพิเศษนี้แล้ว
ฉันมีนัดกับเจ๊เกลียวเพื่อนผู้ป่วยวัย 75 ปี
ที่พูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้เรื่องไร่สวนอย่างสนุกสนานเต็มไปด้วยสาระบันเทิง
ความเห็น (2)
-
ขอบคุณค่ะน้อมรับและขอส่งต่อทุกท่านเพื่อพลังบวกมากขึ้นๆ