ประสบการณ์ช่วงสั้นๆ ณ เมืองชัยภูมิ
มีโอกาสไปร่วมเป็นกรรมการตัดสินกิจกรรมการแข่งขันฯ
ในงานศิลปหัตถกรรม ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ครั้งที่ 62 ( 62nd ESAN Excellent Fair ) ระหว่างวันที่ 3-4 ธันวาคม 2555 ณ โรงเรียนสตรีชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ ซึ่งเป็นสถาบันหลักในการจัดการแข่งขันทักษะที่เน้นด้านภาษาต่างประเทศ
ฯ
บรรยากาศของกิจกรรมวันแรก ในการประชุมคณะกรรมการ ฯ
หลายคนหยอกล้อด้วยความแปลกใจว่า
ทำไมสาวภาคเหนือจึงมาเพ่นพ่านถึงถิ่นแดนอิสาน ไม่ใช่ขี้คร้านจะตอบด้วยเหตุ-ด้วยผล แต่ผลรวมของเหตุอาจมากมายเกินกว่าจะฟังการอรรถาธิบายความให้เห็นผลจนจบตอน
ถ้าโดนใจ- หลากอารมณ์แบบ “ แรงเงา.” ละครยอดฮิตที่เพิ่งลาจอฯ อวสานส่งท้ายปีมะโรงงูใหญ่ก็ว่าไปอย่าง ….. ถือว่าเป็นปกตินิสัยที่จะต้องเดินทางไปโน่น-มานี่ด้วยภาระกิจที่ได้รับการร้องขอมาเป็นระยะๆ งานนี้ไม่ใช่แค่ไปทำประโยชน์ให้ฝ่ายเดียว แต่ยังได้รับประโยชน์เป็นของแถมในด้านของการได้เรียนรู้วัฒนธรรมการบริหารจัดการและกระบวนการทำงานของชาวตะวันออกเฉียงเหนืออีกด้วย
คณะกรรมการและผู้ช่วยฯ จากทีมงานเดียวกัน
เป็นครั้งแรกที่ได้มาเยือนถิ่นดอกไม้งามแห่งท้องทุ่งดอกกระเจียวอันลือชื่อและสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติ " มอหินขาว " แต่สิ่งเหล่านั้นยังคงสภาพอยู่ในห้วงแห่งจินตนาการเช่นเดิม เพราะตลอดระยะเวลาสองวันครึ่งที่พำนักอยู่ที่นั่น ล้วนปฏิบัติภาระกิจแบบเต็มเวลาด้วยความตั้งใจอย่างเต็มเปี่ยม
จึงไม่มีโอกาสชะแว่บไปชมทัศนียภาพโดยรอบของเมืองชัยภูมิ หรือรับกลิ่นอายของบรรยากาศที่นี่ นับว่าขัดกับนิสัยของตนเป็นอย่างยิ่ง แต่ด้วยความเกรงใจผู้คนรอบข้าง จึงไม่ต้องการทำตนให้เป็นภาระของผู้อื่น จัดการจำกัดตนให้อยู่ในกรอบอาณาบริเวณของสถานที่แข่งขันและพักผ่อนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมของโรงแรมที่พักอย่างสงบ
สาวต่างถิ่นทั้ง 5 กับดอกไม้ประดิษฐ์-ประดับตกแต่งโครงรูปหัวใจ
ก่อนเดินทางมาที่นี่.... ได้วางแผนการเดินทางไว้หลายรูปแบบ ศึกษาเส้นทางไป-กลับ
ข้อดี-ข้อจำกัดของการไปรถส่วนตัวกับการใช้รถสาธารณะฯ เหตุผลที่นำมาอ้างอิงที่ดูเหมือนพอจะให้น้ำหนักได้คือ....จะได้ขับไปเทียวชมสถานที่ต่างๆ แต่ท้ายสุดต้องตัดสินใจเลือกใช้บริการรถสาธารณะด้วยใจจำยอม ทั้งนี้เพื่อความสบายใจของเพื่อนฝูงและคนรอบข้างนั่นเอง
" เดี๋ยว....อย่าเพิ่งไป หยุดก่อน "
รีบคว้าข้อมือเพื่อนรุ่นพี่อย่างฉับไว เพื่อหยุดยั้งไม่ให้สาวท้าวก้าวไปด้านหน้า ในระหว่างการเดินเลียบบนทางเท้า เพื่อหารถไปส่งที่ BIG C ในช่วงเย็นของการไปปฏิบัติงานในวันที่สอง
" ทำไมเล่า ........... "
" ไม่เห็นเหรอ ว่างูมันเลื้อยอยู่ด้านกำแพงน่ะ พี่จะเดินคู่ไปกับมันแล้วนะ "
ภาพงูลำตัวโดยรอบประมาณ 2 นิ้ว
ความยาวประมาณ 1 เมตร ไต่เลื้อยไปด้านหน้าเกือบเป็นเส้นตรงชิดด้านข้างของกำแพงรั้วสีขาว...
มีต้นหญ้าปกคลุมบางๆ เป็นหย่อมๆ หากเพื่อนรุ่นพี่ก้าวเร็วอีกนิดจะเป็นการเดินเคียงคู่ไปด้วยกันกับงูตัวนั้นเลยทีเดียว อกสั่น-ขวัญหายไปชั่วขณะหนึ่ง .....
***...
เจ้าภาพเขายินดีจะบริการให้อยู่แล้ว
หากจะอดใจรอให้เขาเสร็จสิ้นภาระกิจของวัน
แต่คณะฯของตนจำนวน 3 คน
ต้องการแยกตัว.....เพื่อให้เขาได้มีเวลาส่วนตัวบ้างหรือลดภาระที่จะมาบริการพวกเราลงบ้างนั่นเอง ...***
โบกมือเรียกรถสามล้อเครื่องที่ขับผ่านมาถึง 2 คัน
แต่ไม่มีคันไหนจอดรับ แซงหน้าไปอย่างหน้าตาเฉย ทำไมเมืองนี้มันหารถได้ยากเย็นนักนะ.... ไม่ต่างไปจากกำแพงเพชรถิ่นของของตนที่คนนิยมใช้รถส่วนตัวมากกว่าา จู่ๆ
รถสองแถวก็ขับผ่านมา จอดติดไฟแดงอยู่ด้านขวามมือ มองเห็น3 สาววัยรุ่นหน้าแฉล้มใส่เสื้อยูนิฟอร์มกีฬาของสถาบันสอนสายอาชีพ นั่งเคียงข้างอยู่บนรถ จึงรีบกระโดดขึ้นรถ หนีงูตัวนั้นราวกับไร้น้ำหนัก
" หนู...จากนี่ไปอีกไกลไหมจ๊ะ "
" เดี๋ยวผ่านโค้งๆ ไปก็ฮอดแล้ว "
" นั่นซิ....เมื่อไรมันจะโค้งๆ จะได้ฮอด ซะที "
*** ได้รับการบอกกล่าวว่าเป็นรถเที่ยวสุดท้าย จะไม่มีรถบริการช่วงขากลับ ***
“
ระดับนี้แล้ว......คงหาทางกลับได้หรอกน่า .....” พรรคพวกกระหยิ่มยิ้มกล่าวอย่างชะล่าใจ
มองเห็นทั้งรถตู้ รถปิกอัพ
รถหกล้อ รถบัส ของโรงเรียนต่างๆ จอดอยู่ ณ ลานจอดรถของห้างฯ
หลายสิบคันทีเดียว เป็นสิ่งที่พบเห็นบ่อยๆ ในช่วงของงานมหกรรมทางการศึกษา
เพราะเป็นแหล่งที่สะดวกในการพาเด็กๆ มาเลือกซื้อหาของกิน
“.... ก่อนมาได้อ่านรายชื่อโรงเรียนที่จะเข้าแข่งขันในวันพรุ่งนี้ เห็นรถโรงเรียนเหล่านั้นจอดอยู่ 2-3 คัน ....เดี๋ยวเราไปแนะนำตัวกันนะว่าเป็นกรรมการตัดสิน เขาจะได้ไปส่งเรา หุหุหุ....” หยอกล้อกันอย่างสบายใจ
" ขอกินสุกี้เอ็มเค ละกัน "
พี่สาวจากเมืองย่าโม ออกความเห็น
" ดี...พี่จะได้กินอะไรที่มันเบาๆ ย่อยง่าย " พี่สาวจากเมืองบางกอกสนับสนุนความคิด
" ก็ได้...." สาวเมืองชากังราว ปรับตัวได้ทุกสถานการณ์ ยอมรับมติอย่างไม่มีเงื่อนไข
พนักงานของร้านนำไปนั่งโต๊ะด้านในสุด แต่พี่ๆ ขอเปลี่ยน ไปนั่งด้านหน้าแทน....
“
มันอึดอัดให้ไปนั่งซะในขนาดนั้น
มองไม่เห็นอะไรเลย
จะได้มองเห็นผู้คนบ้าง
แบบนั้นต้องมาเป็นคู่ และต้องการหลบสายตาผู้คน ”
***...ประสบการณ์ของผู้ใหญ่เช่นเรา...มักคาดเดาสิ่งต่างๆ จินตนาการ ให้เป็นเรื่อง-เป็นราวได้เสมอๆ ... ***
เพื่อนรุ่นพี่จากโรงเรียนอุดรพิทยานุกูล / โรงเรียนมหาสารคามพิทยาคม
ที่นั่งในมุมด้านหน้า ช่วยให้พวกเรามองเห็นการเคลื่อนไหวของสรรพสิ่งสมความตั้งใจ ได้พบเพื่อนหลายคนที่มาจากจังหวัดต่างๆ ทักทาย-พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน เจ้าภาพโทรศัพท์มาตามให้ไปทานอาหาร พอรู้ว่าพวกเราเอาตัวรอดอยู่ที่นี่ จึงขับรถตามมา พร้อมหอบหิ้วอาหารอิสานมาด้วยหลายเมนูทั้ง ไส้กรอก
หม่ำ ฯลฯ ...แต่เนื่องจากพวกเราต้องรับผิดชอบกับอาหารที่สั่งมาเต็มโต๊ะ และโดยมารยาท...ไม่ควรนำอาหารอย่างอื่นมารับประทานในร้าน
จึงทำให้พลาดของอร่อยไปอย่างน่าเสียดาย
เพื่อนสาวจากโรงเรียนสุรนารีและผู้เชี่ยวชาญชาวญี่ปุ่นจากมูลนิธิแจแปนฟาวน์เดชั่น
วันที่สามแห่งการมาเยือนถิ่นชัยภูมิ ยังคงปฏิบัติงานอย่างเคร่งครัดเช่นเดิม จนได้เวลาเดินทางกลับภูมิลำเนา เพราะภาระกิจของงานประจำรอคอยให้ไปสะสาง อยู่พะเรอเกวียน ระยะทาง 345 ก.ม. จาก กทม.- ชัยภูมิ
คิดค่าโดยสาร 321 บาท ต่อเที่ยว
มีของว่างเป็นขนมปัง 2 ชิ้นและน้ำดื่ม 1 ขวด นมถั่วเหลืองกล่องเล็กๆ อีก 1 กล่อง
หยุดพักให้เข้าห้องน้ำ 10 นาที
นับว่าค่าบริการราคาสูงกว่า
เส้นทาง จาก กทม. – กำแพงเพชร ระยะทาง
357 กม. คิดค่าโดยสารเพียงแค่ 295 บาท หยุดพัก 20 นาที บริการแถมอาหารจานเล็กๆเพิ่มให้ 1 มื้อ และบางบริษัทให้เครื่องดื่มเพิ่มอีก 2-3
ครั้ง " มาตรฐานการบริการในประเทศไทย มักจะอิงทำเลของสถานที่ตั้งแต่ละแห่งเป็นเกณฑ์เสมอๆ "
******************************
ระหว่างทางรถขับผ่านอำเภอวังน้อย มองเห็นการประดับตกแต่งไฟ หลากสีสัน
สะดุดตายิ่งนัก คล้ายกับงานประเพณีของท้องถิ่น
แต่เมื่อเห็นภาพพระบรมฉายาลักษณ์แผ่นใหญ่ขององค์พ่อหลวงที่ติดตั้งบนเวที
จึงได้คำตอบอย่างชัดแจ้งว่าเป็นการเตรียมเฉลิมฉลองในงานพระราชพิธีแด่พ่อของแผ่นดิน
” .ในวันที่ 5
ธันวาคม 2555 " นั่นเอง
ภาพพระบรมฉายาลักษณ์ประดับบนเวทีในการจัดงานของจังหวัดกำแพงเพชร
*** ... ภาพพระราชกรณียกิจที่ทรงตรากตรำเพื่อลูกๆชาวไทย มาเนิ่นนานกว่า 60 ปี
ฉายชัดอยู่ในห้วงแห่งความทรงจำ ...ความรู้สึกปลื้มปิติก่อล้น...จนท่วมท้นหัวใจ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ... ***
*** ... ขอขอบคุณผู้เข้ามาเยี่ยมชมทุกท่านนะคะ ... ***
ความเห็น (6)
มาให้กำลังใจคนบ้านเดียวกันครับ
***... ได้ศึกษาเมืองน่าอยู่อย่างชัยภูมิ มาก่อนหน้านี้... จนรู้สึกอิจฉาเล็กๆ คงต้องหาโอกาสไปเยี่ยมเยียนใหม่ให้ได้... ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจจากเจ้าของถิ่น " คุณทิมดาบ " 
มากนะคะ ... ***
***... ขอขอบคุณ " ท่านอาจารย์โสภณ " 
นะคะ...ที่แวะมาเยี่ยมชม... สบายดีนะคะอาจารย์ ...***
***... ขอขอบคุณ " คุณ Tuknarak " 
มา ณ โอกาสนี้ นะคะ ! ... ***
โดยมารยาท...ไม่ควรนำอาหารอย่างอื่นมารับประทานในร้าน จึงทำให้พลาดของอร่อยไปอย่างน่าเสียดาย
ไม่เอาไปทานในมื้อต่อไปเหรอครับ...เก็บได้หลายวันนา..
สำนวนการเขียน อ่านแล้วเพลิดเพลินประหนึ่งเดินตาม^^