วิชุรี สุขสำราญ
นางสาว วิชุรี วิชุรี สุขสำราญ สุขสำราญ

วันนี้ เป็นวันพ่อแห่งชาติ......


วันนี้  เป็นวันพ่อแห่งชาติ......  

        ก็แล้วยังไงหล่ะ สำหรับคนอื่น ๆ.......    ก็คงจะ เป็นวันหยุดที่จะได้มีเวลาอยู่กับครอบครัว  คนอยู่ไกลหน่อ่ยก็คงจะเดินทางไปหาพ่อ  จากนั้นก็พาพ่อและครอบครัวไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกัน   คนที่อยู่ไกลมาก ๆก็คงโทรหาพ่อ แล้วบอกรักพ่อ

       สำหรับเรา....... ไม่ได้พบเจอหรือพูดคุยกับพ่อมา 6 ปีแล้ว แม่นี่ไม่ต้องพูดถึง เป็น 10 ปีเลยหล่ะ ที่ไม่ได้คุยกัน ขนาดคุยยังไม่ได้คุยกัน นับประสาอะไรกับ กินข้าว  หรือบอกรัก

       ก็อยากโทรหานะ  แต่ไม่มีเบอร์แม่ เพราะก่อนที่จะไม่ได้พบหน้ากันตอนนั้นแม่ยังไม่มีโทรศัพท์ใช้  ส่วนพ่อก็มีเบอร์พ่อนะ แต่ก็ติดต่อไม่ได้ คงไม่สะดวกรับสายเรา

       อยากพาพ่อ อืม แม่ด้วยไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกัน เอะ !!! หรือจะทำอาหารกินกันที่บ้าน ก็พ่อทำกับข้าวอร่อยนี่   หมูกะทะก็ด้วย แม่อยากกินหมูกะทะมาก  แต่แม่ก็ไม่เคยได้กินหรอก   พ่อสิเคยพาพ่อไปกินข้าวด้วยกันบ่อยกว่าแม่  แถมยังไปกินหมูกะทะด้วยกันอีก   มาถึงตอนนี้อยากจะพาไปอีก.......

       ไม่ใช่ว่าจะมารักและคิดถึงกันเฉพาะวันพิเศษอย่างนี้หรอกนะ  วันอื่น ๆ ก็รักและคิดถึงอยากจะไปพบเจอ   เงินเดือนออกว่าจะพาไปกินข้าว  อยากจะส่งเงินให้ใช้ อยากจะซื้อเสื้อให้พ่อกับแม่ 

       อิจฉานะคนที่มีโอกาสได้อยู่กับพ่อ แม่ พร้อมหน้าพร้อมตา แต่ทำไงได้หล่ะ  สิ่งที่เราพอจะทำให้พ่อ แม่ ได้ดีที่สุดในตอนนี้  คือ  ข้าวสวย 1 ถุง  แกงถุงที่เดาเอา ว่าพ่อกับแม่คงจะชอบ (ตอนนั้นก็ไม่ได้ถามเขาด้วยว่า ชอบกินอะไร)  2 ถุง น้ำเปล่า 1 ขวด ขนมตามแต่จะเจออะไรน่ากิน  ตามแต่โอกาส บางครั้งก็ไม่มี 

     ปัญหามีอยู่ว่า 1. พ่อชอบกินของร้อน ๆ กว่าพ่อจะได้กิน มันจะยังร้อนอยู่มั๊ย

                          2. แม่ชอบดื่มน้ำเย็นมาก  ตอนเอาน้ำให้แม่ดื่มถ้าไม่เย็นถึงกะโดนด่าฟรี  แล้วกว่าจะถึงแม่น้ำจะยังเย็นอยู่มั๊ย

     อีกอย่าง  พ่อกับแม่ชอบอ่านหนังสือมาก (ติดนิสัยรักการอ่านมากจากเขานั่นแหละ) ตอนนี้ลูกเขาได้เป็นบรรณาัรักษ์แล้ว (ถึงจะเป็นอัตราจ้างก็ตาม) ก็ไม่เคยเห็นเขามายืมหนังสือที่ห้องสมุดฯ ไปอ่านเลย ทั้งที่เคยคุยกันว่า 

"ถ้าลูกได้มีโอกาสทำงานในห้องสมุดก็ดี แม่จะได้ไปเอาหนังสือมาอ่านได้ฟรี" 

           อ๋อ อีกอย่างที่ต้องทำให้พ่อ กับแม่ นอกจาก ข้าวสวย แกง น้ำ ขนม ก็คือดอกไม้สด 1 กำ และที่สำคัญ ต้องใส่บาตร  ฝากไปกับพระสงฆ์ ซึ่งก้ไม่จำกัดหรอกว่าต้องเป็นรูปไหน  ฝากไปได้ทุกรูป  แล้วก็กรวดน้ำ กรวดเปียกมั่ง  แห้งมั้ง ซึ่งก็ตามความเหมาะสมของสถานการณ์

          ก็บอกแล้วนี่ว่าไม่ได้เจอพ่อ กับแม่ มานาน.....นาน........  นานมาก.....แต่ไม่เคยลืม...... ไม่เคยลืมเลยสักวัน

คำสำคัญ (Tags): #พ่อ
หมายเลขบันทึก: 511016เขียนเมื่อ 5 ธันวาคม 2012 12:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม 2012 15:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท