ผีเข้า!!!


เหตุที่ข้ามภพมาหากัน ก็น่าจะเกิดจากความจำเป็นบางประการที่สำคัญมาก

  อยู่ๆเพื่่อนก็โทรมาหา แล้วก็ถามว่า เขาไล่ผีกันอย่างไร ผู้เขียนแปลกใจ ทำไมต้องมาถามเรา เพื่อนบอกว่าครั้งหนึ่ง ผู้เขียนเคยเราเรื่องรักษาคนผีเข้าที่ญาติพามาที่สถานีอนามัย (เขียนไว้ในบันทึกผีบอก) ผู้เขียนเลยเข้าใจ

 ว่าแล้วเขาก็สอบถามเอาจริงเอาจัง ก็บอกไปแล้วว่า ไม่รู้หรอก ครั้งนั้นแค่ได้พูดคุย แล้วชวนผีอนุโมทนาบุญกับเราที่ได้ทำบุญต่างๆนาๆ เช่น ถวายภัตตาหารพระ ทอดผ้าป่า ทอดกฐิน ให้เขานึกเห็นภาพตามเราไป ไม่นาน เขาก็บอกผ่านเด็กที่โดนผีเข้าว่าไม่รู้สึกหิวอีกแล้ว ได้เสื้อผ้าใหม่ แล้วก็ขอบคุณ ก่อนออกจากเด็กอายุ 12 ปีคนนั้น ไป

 เพื่อนเล่าว่า นี่เป็นครั้งที่สอง ที่เด็กลูกจ้างในบ้านคนนี้ ถูกผีเข้า ครั้งแรกน่าจะเป็นญาติละมัง เพราะถามหาคนในบ้านหลายคน ทั้งๆที่เด็กไม่เคยรู้จักชื่อคนเหล่านั้นเลย ต้องพาไปหาพระ ตกลงว่าจะให้เด็กไปทำบุญเพื่อเพิ่มบุญให้ตัวเอง และส่งให้ผี ก็เลยออกจากร่างไป ต่อมาอีกหลายเดือนเหมือนกัน คือเมื่อวานนี้ เพื่อนโทรมาหา ว่าเด็กคนเดิมถูกผีเข้าอีก แต่พูดภาษาอะไรฟังไม่รู้เรื่อง คล้ายๆภาษาเขมร และเด็กมีอาการอาเจียนตลอดเวลา ทำร้ายตัวเองด้วย

   ขณะโทรศัพท์คุยกันฝนก็ตกหนัก ผู้เขียนก็แนะนำให้ จุดธูปเทียน อาราธนาพระพุทธคุณ ให้ช่วยสื่อสารกับผีให้ได้ เขาพูดภาษาอะไรไม่รู้ แต่เราก็พูดภาษาของเรานี้แหละ คุยดีๆ ถ้าหิว ก็หาของให้กิน ถ้าจะเอาบุญก็ทำบุญให้ พูดไปเรื่อย เดี๋ยวเขาก็เข้าใจเอง และวันรุ่งขึ้น เพื่อนก็จะทำบุญเลี้ยงพระที่บ้านอยู่แล้ว

 เพื่ออยากให้ผู้เขียนไปบ้านเขามาก แต่ผู้เขียนไม่ว่าง ดูเขาจะผิดหวังสักหน่อย เพราะเขาว่าถ้าผีไม่ออก เขาจะให้ผู้

เขียนช่วยคุยกับผี



  โอ๊ย  ไม่เหมาะแน่ ไม่ได้มีคุณวิเศษขนาดนั้น กลัวผีเหมือนกัน

 วันนี้ยุ่งๆ เลยยังไม่ได้โทรไปสอบถามความคืบหน้า แต่คิดว่าน่าจะตกลงกันได้ดี เพราะเมื่อคืนไม่โทรมาอีกเลย

  โลกนี้ช่างมีความลึกลับซับซ้อนเกินเข้าใจ แม้จะอยู่คนละภพภูมิ ก็ยังมีสักเวลา ที่จะได้จังหวะสื่อสารกันได้ อาจต้องอาศัยร่างคนอื่น หรือแรงบันดาลใจต่างๆนาๆ และเหตุที่ต้องข้ามภพมาหากัน ก็น่าจะเกิดจากความจำเป็นบางประการ ที่สำคัญมาก แต่จะสื่อสารเข้าใจกันไหมนี่ซิ น่าคิดอยู่

  ผู้เขียนเห็นเพื่อนดูจะอาศัยผู้เขียนไม่ได้ ผู้เขียนเลยบอกไปว่า ถ้าเจรจากันไม่ตกลง ก็ช่วยต่อโทรศัพท์มานะ จะคุยกับผีให้ ปรื๋อ...

    ตกค่ำ ผู้เขียนสวดมนต์เสร็จ ก็แผ่กุศลไปให้เขาทุกคน ทั้งผีทั้งคน ไม่รู้ว่าได้รับกันเรียบร้อยไหม เห็นเงียบกันไปหมดเลย

  เอาเป็นว่า พรุ่งนี้ จะสืบเรื่องมาให้ทราบกันนะคะ

หมายเลขบันทึก: 510762เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2012 23:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 ธันวาคม 2012 00:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

แปลกดีนะครับ พี่รุ่งสบยดีไหมครับ

รึเป็นอาการป่วยทางจิตเวชค่ะ คุณหมอ

คิดไปถึง โรคทางโลกค่ะ พี่รุ่ง

สวัสดีค่ะคุณอ.ขจิต นั่นแน่ชอบเรื่องผี ต้องเขียนเรื่องผีบ่อยๆอาจารย์ขจิตจะได้มาเยี่ยมบ่อยๆ พี่สบายดีค่ะและขอให้อาจารย์สบายมากๆเช่นกันค่ะ ขอบคุณมาก

สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว ก็ไม่แน่ใจ แต่ชื่อคนที่เป็นภาษาจีนยังรู้ ทั้งที่เขามาอยู่ไม่นานและเป็นคนต่างจังหวัด รู้ได้ไงเนาะ

สวัสดีค่ะป้าแดง งงๆอยู่ค่ะ ไม่กล้าฟันธง แต่รายที่พี่เจอนั้นสุดๆ เพราะพ่อตายตั้งแต่เขาเด็กๆ แต่ทำไมรู้เรื่องส่วนตัวของพ่อดีมากเลย แม้กระทั่งเรื่องที่ลูกสาวคนโตคุยกับพ่อสองคน แต่ทำไม่เด็กจึงพูดถูกหมด ป้าแดงว่าน่าจะเป็นโรคอะไรน้อ

ขอขอบคุณเจ้าของดอกไม้ทุกท่าน ที่มาร่วมชมรมขบหัวลุกด้วยกันค่ะ

สรุปว่า เมื่อเพื่อนไปถึงบ้าน ผีก็ออกไปแล้ว ไม่ได้เจรจาอะไรกัน ก็ดีแล้วนะคะ

  • ตกลงเป็นอะไรกันแน่ ครับ

 สวัสดีค่ะคุณสามศักดิ์

ทุกวันนี้ก็ยังไม่ทราบว่าเป็นอะไรกันแน่ค่ะ

และไม่มีอาการดังกล่าวอีกค่ะ

สวัสดีครับ

ปีใหม่นี้ขอให้ครอบครัว มีความสุข ความสมหวังตลอดปีและตลอดไปครับ

 

สวัสดีปีใหม่ ครับ คุณ ตันติราพันธ์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท