เงาเสียง...เด็กนักเรียน

 

เงาเสียง...เด็กนักเรียน

              ครู        ขึ้นชื่อว่า ผู้อยู่เบื้องหลังของความเจริญของชาติ
              ครู        คือ       ผู้กุมความลับของแต่ละประเทศ
              ครู        คือ       วิศวกรรมของสังคม
              ครู        คือ อาวุธลับของชาติ
               .........................
               .........................
             โดยความจริงแล้วทุกวันนี้ทุกคนต่างมุ่งหวังที่จะทำให้เด็กนักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ที่ดี
    อยากให้ประชากรนักเรียนเก่งก้าวทันนานาประเทศ ก้าวทันต่อเทคโนโลยี
              หน่วยงานการศึกษาทุกภาคส่วนต่างกระตือรือร้นหานวัตกรรมต่างๆนาๆมาปรับปรุงรูปแบบการศึกษา  
    เพียงไม่กี่ปีก็เปลี่ยนหลักสูตรทั้งๆที่เนื้อหาบางส่วนก็ยังเหมือนเดิมเปลี่ยนแปลงไม่มากนัก
              ผมแอบดูหนังสือน้องๆดูเหมือนว่าภาษาหนังสือ อ่านเข้าใจยากเสียด้วยซ้ำเนื้อหาบางส่วนยังไม่ละเอียด
    เท่ากับหลักสูตรเก่าๆที่ผ่านเลยมีเพียงรูปลักษณ์สีสันที่สวยงามหรูหราเฉยๆ
              สังเกตไหมครับโดยภาพรวมการศึกษาไทยที่มีการปฏิรูปการศึกษาใหม่แต่ทำไม คุณภาพการศึกษา     
    ผลสัมฤทธิ์กลับลดลง เกิดอะไรขึ้นมันสวนทางกัน
              พ่อแม่จบป. 4 อ่านเขียนบวกลบคูณหารเก่งสามารถสอนลูกได้ แต่เด็กปัจจุบัน ม.ต้นยังอ่านเขียน
    บวกลบคูณหารไม่คล่องเลย ไม่ต้องพูดถึงเลยวิชาอื่นๆดูภาษาไทยคณิตเป็นหลัก

              ทุกนี้อุปกรณ์อำนวยการศึกษาเยอะมาก เครื่องไม้เครื่องมือสื่อการศึกษาเยอะ
     ครูหลายคนก็เปลี่ยนไปตามยุคเทคโนโลยีที่คอยอำนวยเอื้อความสุขความสะดวกของมนุษย์
     ยุคที่ทุกวินาทีมีค่า ครูหลายคนจึงใช้โอกาสนี้ไปในทางที่ไม่สมควร ถึงเวลาสอนเข้ามาฉายขึ้นจอ
     อ่านๆสอนตามสไลด์ บางครั้งสอนไม่จบมีธุระมาก็อปปี้ไปอ่านเองนะ บ้างก็ สอนแบบครึ่งทาง
     ใครต้องการอีกเจอกันนะคลอสละ ...บาท บางส่วนฉายหนังหรือสื่อการสอนไว้แล้วแอบไปทำธุระส่วนตัว
     โต๊ะครูทุกวันนี้ทันสมัยเก้าอี้นุ่มนั้่งแล้วสบายนั่งได้ทั้งคาบ

               ไม่แปลกใจเลย ในผลสัมฤทธ์ทางการศึกษาทุกวันนี้ เรียนตามสื่อเทคโนฯที่ครูทิ้งไว้
      ถ้าเด็กดูแล้วอ่านแล้วไม่เข้าใจถามสื่อ สื่อตอบเด็กได้หรือ เทคนิคการสอนเจอกันครึ่งทาง
      แล้วเด็กที่ไม่มีโอกาสนี้ละต้องงมมืดอยู่กับความค้างคาใจงงต่อไปหรือ ประเภทที่สอนตามสไลด์
      ทุกตัวอักษรไม่เพิ่มเติมศึกษามาเลยฟังแล้วน่าเบื่อนะ และสำคัญเลยประเภทที่ นั่งเก้าอี้นุ่มไม่ลุก
      เข้าหานักเรียนเลยอยู่น่าชั้นสบายใจดี ถามท้ายคาบเรียน ..นักเรียนที่รักเข้าใจไหมมีอะไรที่จะถามไหม
       .....น้อยมากๆๆที่เด็กจะตอบหรือถาม

                 ชื่นชม สุดยอดแม่พิมพ์ ครูรุ่นเก่า สอนเองเขียนเองพูดเสียงดังฟังชัด เดินวนห้อง
      เข้าหาเด็กถามเป็นรายคน สอนซ้ำย้ำทวน มันสุดยอด เด็กได้เด็กเก่ง สังเกตรุ่นลุงป้่าพ่อแม่เทียบวัยเดียวกัน
      เก่งกว่าเด็กปัจจุบันหลายเท่า เก่งได้เพราะครู เพราะเทคนิคที่ครูสอน มีเพียงกระดานดำเก่าๆ
      ไม่ได้มีสื่อเทคโนอะไรมากมายเลย
       
                  เพียงครูตั้งใจสอน ถามนักเรียนให้ผู้เรียนมีส่วนในการจัดการเรียนรู้ เข้าหานักเรียนพูดคุยถาม
      เดินลุกจากเก้าอี้หาเด็กสักนิดกระตุ้นเด็กหลังห้องให้ตื่นเต้นรีบทำงาน สอนเสร็จพาทำโจทย์ยกตัวอย่าง
      สอนซ้ำย้ำทวน เอาให้เข้าใจเลย ประกอบกับสื่อที่ท่านมีสื่อค้นเพิ่มเติมสักนิดเก่งแน่นอนผู้เรียน
      เพียงครูทุ่มเท ไม่หวังแต่ความเห็นแก่ตัว สอนด้วนจิตวิญญาณครูรู้ตัวเสมอว่าตนเอง คือครู
      ซึ่งคืออาชีพอันทรงเกียรติ

                  มีการปฏิรูปการศึกษากี่พันครั้ง มีนวัตกรรมการเรียนการสอนดีเพียงไร มีเทคโนโลยีทันสมัยแค่ไหน   
       ถ้าครูไม่ก้าวทันนวัตกรรม ครูขาดจิตวิญาณวีชาครูแล้ว การศึกษาจะเดินหน้าได้เพียงเท่าไร
       ต้องมีการปฏิรูปครูด้วย ภาครัฐต้องส่งเสริมสนใจจริงจังกับวิชชาชีพครูด้วย จะก้าวทันนานาประเทศได้
       คุณภาพการศึกษาต้องดี และโดยเฉพาะหากครูลืมคำว่า "ครู" ลืมบทบาทตน ขาดความศรัธทาในวิชาชีพตน
       อะไรจะเกิดขึ้นท่านรู้ดี เด็กนักเรียนรอครูที่ดีอย่างท่านอยู่...ครับ