ท่านเจออย่างนี้จะทำอย่างไร

วันนี้ได้ไปเยี่ยมผู้สูงอายุหญิงท่านหนึ่งที่มานอนโรงพยาบาลได้สี่วันแล้ว ท่านบอกตลอดเวลาว่ากลุ้มใจทำไมไม่หายสักทีเขาจะให้ไปต่อโรงพยาบาลที่ใหญ่ขึ้นก็ไม่มีใครอยู่ด้วยเพราะลูกๆเขาก็มีงานต้องทำทุกคน อยู่ที่นี่ก็ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน ท่านบอกว่าร้อนในท้องก็ลยเอายาเคลือบกระพาะอาหารให้กินท่านบอกว่าเย็นท้องดีตอนที่กินยาแต่หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม ผู้รักษาก็เลยให้ยาคลายกังวลท่านก็ไม่อยากกินบอกว่ากินแล้วมันแสบท้องก็เลยถามว่าก่อนกินกับหลังกินเป็นอย่างไรต่างกันไหมหากมันเท่าเดิมก็เท่ากับว่ายาไม่ได้ทำให้แสบท้องแต่ถ้าเป็นมากกว่าเดิมถึงจะเป็นเพราะยา แล้วท่านก็พูดอีกว่าท่านจะทำอย่างไรใครจะมาดูแลก็เลยบอกว่าพยาบาลก็คนบ้านเราทั้งนั้นอยู่ใกล้ๆเดี๋ยวเขาก็แวะเวียนเข้ามา จึงชวนกินกล้วยท่านก็กินเท่าข้อมือแล้วก็กินน้ำตามหลังจากนั้นผู้เขียนก็ไม่ได้อยู่ต่อ พอบ่ายๆไปเยี่ยมอีกท่านก็บ่นอีกว่าจะทำอย่างไรจะอยู่อย่างไรอีกมันปวดไปหมดเขาตรวจอะไรๆก็ปกติแต่ทำไมมันแสบร้อนท้องกินอะไรก็ไม่ได้ กินข้าวต้มก็ข้าวต้มเปล่าๆใส่เกลือกินไปอย่างนั้นแหละก็เลยถามว่าอยากกินข้าวสวยกับกับไหมหรืออยากกินข้าวต้มครื่องไหมจะบอกทางโรงครัวเขาทำให้ท่านก็บอกว่าไม่เอาก็เลยไม่รู้ว่าอยากกินแบบไหน แล้วท่านก็บอกว่าถ่ายก็ไม่ถ่ายฉี่ก็ออกน้อยก็เลยว่าเข้าน้อยก็เลยออกน้อย เดี๋ยวก็จะค่อยๆดีขึ้นดอก เลยถามว่าจะกินกล้วยอีกไหมท่าก็ว่ากินไม่ได้ที่กินเมื่อเช้าหลงจากกินแล้วก็แสบร้อนแน่นท้องขึ้นมา เห็นท่านก็ยังกังวลอยู่ก็เลยบอกว่าลองไม่ยอมมันซิว่ามันจะแสบไปถึงไหนฉันไม่กลัวหรอกท่านก็ว่าเธอไม่ได้ปวดก็ว่าได้สิแต่ฉันปวด(ถ้าหากเป็นโรคกระเพาะอาหารป่านนี้คงกระเพาะทะลุไปแล้ว แต่คิดว่าอาจจะเป็นเพราะท่านมีเรื่องกังวลก็เลยทำให้ไม่สุขสบายพอเขาให้กินยาก็ไม่อยากกินแต่ก็อยากหายด้วยพอไม่หายก็ว่าเป็นจากยา) ท่านบอกว่านอนไม่หลับเลยแต่น้องที่อยูเวรกลางคืนก็บอกว่าท่านนอนหลับได้ ลูกๆของท่านต่างก็ทำงานอยู่ที่อื่นคนที่อยู่ที่นี่ก็มีแต่ลูกสะใภ้ของท่านคนเดียวพอดีวันนี้ลูกสะใภ้ต้องไปราชการตั้งแต่เช้ามืดและกลับดึกเมื่อคืนเลยไม่มีใครนอนเป็นเพื่อนท่านก็เลยกังวลถ้าน้องเขาจะให้ออกไปนอนห้องรวมท่านก็ไม่เอา ตอนผู้เขียนจะออกมาท่านก็ยังบ่นอีกว่าคืนนี้ใครจะมาเป็นเพื่อน ก็ได้แต่บอกว่าอยู่ใกล้ๆพยาบาลอยู่แล้วมีอะไรก็บอกเขาเลย

ผู้สูงอายุที่ลูกๆไปทำงานที่อื่นเมื่ออยู่ตามลำพังก็จะเหงา และเกิดปัญหาแบบนี้หากท่านเจออย่างนี้ท่านจะทำอย่างไรคะ

เขียนใน GotoKnow โดย สุภัทรา เจติโคตร
ใน สุภัทรา

คำสำคัญ (Tags): #ผู้สูงอายุ#เหงา

หมายเลขบันทึก: 510258เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2012 16:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2012 14:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (13)

เพชรน้ำหนึ่ง

เขียนเมื่อ 7 ธันวาคม 2012 15:30 น. ()

-สวัสดีครับ..

-ถ้าเป็นผม..คงจะเหงา..คิดถึงลูก...

-แม่อุ้ยไข จอมดวง มกราคม ปี 56 อายุท่านจะครบ 102 ปีแล้ว..สุขภาพกาย/ใจ แข็งแรงดี..

-แกชอบให้ลูกหลานไปเยี่ยมครับ..

กานดาน้ำมันมะพร้าว

เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2012 15:07 น. ()

ท่านคงน้อยใจลูกๆและปวดเจ็บท้อง กังวลว่าเป็นโรคอะไร กินอะไรก็ไม่หายปวด คิดมากก็เครียดนั่นเอง จึงทำให้ปวดมากขึ้นไปอีก ถ้าอยู่ด้วยใกล้ๆจะแอบให้ลองกินน้ำมันมะพร้าวค่ะ น้ำมันมะพร้าวมีกรดลอริก แต่หมอคงไม่เห็นด้วย