นักเรียนหลายคนที่ตื่นเต้นรอคอยการมาของเจ้าเครื่องมือชิ้นใหม่ที่ใครๆเขาเรียกกันว่าแท็บแล๊ต บาวคนรอคอยด้วยความหวังว่าจะได้รับเครื่องมือมหัศจรรย์ที่ทำให้เค้าเก่งมากขึ้น หลายคนรอคอยจะได้ใช้เครื่องมือทันสมัย หลายคนรอคอยด้วยความตื่นเต้นระทึกใจ วันใดหนอโรงเรียนเราจะได้รับ ก็โรงเรียนใกล้กันเค้าได้รับแล้วนี่
เหลี่ยวมองไปที่คนอาวุโส แห่ง ป.1 ครูที่มากด้วยประสบการณ์ ที่ทุ่มเททุกอย่างเพื่อหนูน้อย ป.1 แต่มิได้ด้อยเทคโนโลยีและเพิ่งลอกตาต้อมา "เด็กของเราจะเขียนหนังสือเป็นไงหนอ นักเรียนจะขยันเปิดพจนานุกรมอีกรึเปล่า นักเรียนจะขยันอ่านเขียนอีกไหมหนอ นักเรียนสายตาจะเสื่อมเร็วรึเปล่า จะเจียดเงินส่วนไหนมาติดตั้งที่ชาร์ตไฟให้เด็กอีกล่ะ..........."
คิดไปมองมาเหลียวไปเห็นคุณครูรุ่นลูกสาว
" ป้าจะเขียนเรื่องแท๊บแล๊ตเพื่อการศึกษาที่แอบเห็นในหน้าจอของหนู ....แต่ป้าไม่อยากไปนั่งร้องไห้ตอนหมอดุ หนูพิมพ์ให้ป้าหน่อยนะ รับรองว่าป้าจะให้หนูยืมอ่านหนังทุกเล่มที่บ้านป้าเลย......แล้วก็จะเสียสละให้หนูช่วยสอนแท็บแล็ตให้ ป.1ด้วยนะ แต่เราต้องช่วยกันหาที่ชาร์ดแบตให้เด็กกันก่อนนะ"
"ป้าคะ ได้ข่าวว่าบางโรงเรียนที่ได้รับไปก่อนเครื่องมันรวนนะคะป้า มันจะใช้ได้ดีขนาดไหนเนี๋ย แล้วโรงเรียนที่เขาอยู่บนเขาบนดอยที่ความเจริยเข้าไม่ถึงจะใช้กันอย่างคะป้า แล้วบางโรงเรียนครูมี 2 คน จะเกาียณปีหน้าตาก็มองไม่เห็นเพราะไม่ได้ลอกต้อกระจกเหมือนป้าจะสอนนักเรียนยังไงค่ะ ป้าค่ะแล้วมันจะดีหรือคีคะ ............................?????????? ป้าคะ........."
ป้่าคิดว่า ...มันก็ต้องดูต่อไปว่าดีหรือไม่ดี เขาให้ใช้เราก็ใช้ เราใช้เป็นเครื่องมือหาความรู้ ถ้าไม่ดีหรือดีอย่างไรก็ค่อยว่ากันไป แต่ถ้าบันทึกของป้า ได้รับคัดเลือกนี่แหล่ะ .............ดีจริง
เอาใจช่วยให้ได้รับเลือกนะคะ