เมื่อประมาณปลายเดือนตุลาคม ๒๕๕๕
แมวได้คลอดลูกห้าตัว ในเช้าวันพฤหัสฯ พอวันวันอาทิตย์แม่แมวออกไปนอกบ้านแล้วไม่ทราบสาเหตุของการตาย ข้าพเจ้าเป็นห่วงลูกแมวมากที่สุดเพราะเคยทราบว่าหากแม่แมวตายระหว่างที่ลูกยังกินนมอยู่ ลูกแมวจะไม่รอดชีวิตแน่นอน ผู้ที่เคยมีประสบการณ์ต่างก็บอกกล่าวมาแบบนั้น
แต่ปรากฎว่าจนถึงบัดนี้ ลูกแมวอายุเกินกว่าครึ่งเดือนแล้วและก็มีทีท่าแข็งแรง ซนมาก ร้องกินนม และข่วนมือของข้าพเจ้าและลูกของข้าพเจ้าขณะทำความสะอาดและป้อนนม แต่ระหว่างที่ไปสุรินทร์ก็ทราบว่าลูกแมวตัวที่อ่อนแอและดูเหมือนลำไส้จะอักเสบตั้งแต่เกิดได้เสียชีวิตไปหนึ่งตัว เหลือไว้เพียงสี่ตัวที่แข็งแรง
ข้าพเจ้าสรุปที่ทำให้ลูกแมวรอดชีวิต จึงเป็นประสบการณ์ของคนในครอบครัว คือ ใช้ขวดขนาดเล็กมากป้อนนมแพะที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้วทุกครั้ง ใช้สำลี/กระดาษทิชชู่ที่นุ่ม ชุบน้ำอุ่นแล้วแตะตรงบริเวณอวัยวะที่ต้องถ่ายหนักถ่ายเบา ค่อยแตะไปเรื่อย ๆ ลูกแมวจะปล่อยปัสสาวะ/อุจจาระ เมื่อหยุดแล้วก็ป้อนนมเข้าปาก มีเสียงดูดังจ๊วบ ๆ ที่สำคัญใช้ผ้านุ่ม ๆ วางไว้ในกรง แล้วค่อย ๆ วางลูกแมวที่ทำความสะอาดและกินอิ่มแล้วทีละตัวแล้วนำผ้ามาปิดกรงให้มิดชิด ลูกแมวจะเงียบเสียงร้องทันทีเมื่อมองอะไรไม่เห็นแล้วก็นอนหลับเอาหัวพาดต่อกันเป็นก้อนทั้งห้าตัว (ตอนนี้เหลือสี่ตัว)
บัดนี้้ ลูกแมวที่เหลือสี่ตัวรอดชีวิตแน่นอน และก็ซนมากด้วย ข้าพเจ้าและลูกชาย รู้สึกมีความสุขกับการดูแลลูกแมวทุกวันด้วยความคิดถึง เป็นเวลาที่มีความสุขที่ได้ทำความสะอาดและป้อนนมพวกเขา
วิธีนี้ ต้องขอขอบคุณ "คุณหมอคนเก่ง" น้องอี๊ฟ ซึ่งเป็นสัตวแพทย์เรียนหกปี มีโรงพยาบาลสัตว์อยู่ที่ซอยแก้วอินทร์ บางใหญ่ นนทบุรี ลูกสาวคนเล็กของ ผอ.ดวงตา จำนงค์ ที่แนะนำวิธีดูแลให้อย่างละเอียด ขอชื่นชม หมออี๊ฟ ว่าเป็นคนเก่งจริง ๆ
เป็นกำลังใจต่อลูกแมวทั้งสี่และขอชื่นชมความมีเมตตากรุณาต่อสัตว์โลกที่น่ารักด้วยครับ
เมตตาค้ำจุนโลกค่ะ
น่ารักมากๆเลยครับ
ขอขอบคุณทุกกำลังใจอย่างยิ่งค่ะ
แต่เป็นที่น่าเสียใจ หลังจากลงบันทึกแล้วก็ทราบข่าวจากลูกชายว่าลูกแมวได้ตายไปอีกสามตัวโดยไม่ทราบสาเหตุ เศร้ามาก สำหรับตัวสุดท้ายกำลังลุ้นว่าจะรอดหรือไม่ แต่จะพยายามดูแลอย่างดีที่สุด โดยใส่ตะกร้ามาทำงานด้วยเพื่อจะดูแลให้ดีที่สุด
ขณะนี้ ลูกแมวที่เหลือเพียง ๑ ตัว เขารอดแน่นอนแล้ว แข็งแรงและซนมาก น่ารักมาก