ทักษะการสอน สื่อถึง คุณภาพ และ คุณลักษณะอันพึงประสงค์ ของอาจารย์ในมหาวิทยาลัย ได้อะไรมากกว่าที่คิด...?
วันพฤหัสบดีที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เป็นอีกวันหนึ่ง ที่มาประติดประต่อ เรื่องราวเล่าขาน ในการเรียนวิชา Education Research Methodology I (วิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา 1) ที่เล่าไว้ ในครั้งก่อน ... ซึ่งเป็นรายวิชาแรก ที่นำมาเล่า สำหรับการเรียนในภาคการศึกษาแรก ยังมีอีก ถึง 6 รายวิชา ในภาคเรียนแรกนี้ ที่ลงเรียน จะค่อยๆ ถ่ายทอด ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะสมบูรณ์ ......
...จำได้ว่า บรรยากาศ การเรียนวิชาวิจัย 1 นี้ เป็นการเรียนที่ มีจำนวนนิสิต ในชั้นเรียน ค่อนข้างมากทีเดียว ประมาณ 25 คน (ถือว่ามากสำหรับปริญญาเอก จุฬาฯ ในสมัยนั้น) ด้วยเหตุผลที่ว่า เป็นวิชาปรับพื้นฐาน ที่สาขาวิชา สามารถจัดผู้เรียนที่มาจาก สาขาต่างๆ มาเรียนรวมกัน และ มีน้องนิสิต ปริญญาโท ก็มาเรียนอยู่ด้วย จำนวนหนึ่ง...ทำให้บรรยากาศการเรียน เต็มไปด้วย ความแตกต่าง นั่นคือ ต่างวัีย ต่างอาชีพ ต่างความคิด ต่างวิธีการแสวงหาความรู้ และต่างวิธี ในการปฎิสัมพันธ์ ซึ่งกันและกัน...... ในความแตกต่างกัน กลายเป็น มิตรภาพ ระหว่าง "น้อง และ พี่" ... " ป้า และ หลาน"..... ประมาณนั้น
บรรยากาศการเรียน จึงสนุกสนาน เบิกบาน คละเคล้ากันไป แม้เนื้อหาการเรียนจะหนักหนาเอาการอยู่ก็ตาม.....พวก ป้า ๆ เก๋า ๆ ก็จะจองที่นั่งด้านหน้า ๆ (มิใช่ว่าตั้งเรียนอะไรหรอกนะ...แต่เป็น เพราะ หู -ตา ไม่ค่อยดี เพราะเป็นไปตามวัย) จึงขอจองที่ด้านหน้า ส่วนน้อง ๆ ปริญญาโท และ หรือ ปริญญาเอก ที่ยังเยาว์วัย ก็นั่งหลังๆ ไปตามลำดับ ( สำหรับตัวเองแล้ว น่าจะจัดอยู่ในกลุ่มแรก...เพราะ มีปัญหาสายตา อยู่พอควร ) ที่นั่ง ที่เป็นมุมโปรดที่สุด คือ แถวสอง ริมสุดติดกำแพง เหตุผล เพราะ สามารถมองเห็นอาจารย์ และ ฟังบรรยาย ได้ชัดเจน ... ที่สำคัญ การนั่งด้านข้าง สามารถ กวาดสายตา มอง บรรยากาศในห้อง ได้อย่างทั่วถึง และ เมื่อ เครียด ก็สามารถ มองออกไป ด้านนอก หน้าต่าง ได้อย่างสบาย ๆ.....
สิ่งสำคัญ ที่อยากจะกล่าวถึง อีกเรื่องหนึ่งคือ "ลักษณะห้องเรียน" ของนิสิต ปริญญาเอก ที่ครุศาสตร์ จุฬาฯ เป็นลักษณะห้องเรียน ที่จัดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ......คือ มีประตูปิดมิดชิด ติดแอร์ ทุกห้อง ป้องกันการรบกวน จาก คนเดิน ผ่านไปมา หรือ เสียงอื่นๆ ที่รบกวนการเรียนการสอน ...อีกทั้ง "เสน่ห์" ของ ห้องเรียน บางห้อง คือ ยังคงเป็น กระดานดำ (กระดานสีเขียวเข้ม) หน้าห้อง และ ช็อก สำหรับ เขียน แบบ โรงเรียน รุ่นเก่า...มิได้มีไวท์บอร์ด และปากกาเมจิก แต่อย่างใด...เวลา ลบกระดาน ก็ ฝุ่นกระจาย ไปตามเรื่องตามราว .... ( แต่ อ่าจารย์ ก็ไม่ค่อยได้ใช้ สักเท่าไหร่ ) จึงไม่เป็นอุปสรรค ใดใด เลย......
สำหรับบรรยากาศ ด้านการเรียนการสอน ที่จะนำมาเล่าเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย เท่าที่รำลึกได้ คือ ในทุก ๆ ครั้งที่ ท่านอาจารย์ รศ.ดร.ศิริเดช สุชีวะ ท่านเข้ามา Lecture ในระหว่างที่ บรรยาย ท่านจะสอดแทรก คุณธรรม จริยธรรม การใช้ชีวิต การวางแผนชีวิต วิธีการทำงานให้ประสบความสำเร็จ สัจธรรมของสังคมมนุษย์ (บางครั้ง ท่านก็ เหน็บแนม การเมือง อยู่ไม่น้อยทีเดียว) ... ซึ่ง เป็นการสอน ที่ นิสิต มักจะได้ แนวคิด ผสมผสานไปกับหลักวิชาการอยู่เสมอ ...
การได้เรียนรู้จากเรื่องราวที่ ท่านอาจารย์ เล่าให้ฟังในชั้นเรียน นับว่ามีประโยชน์มากมาย ด้วยเหตุเพราะ ในสมัยนั้น ท่านอาจารย์ ดำรงตำแหน่ง " รองคณบดีฝ่ายบริหาร คณะครุศาสตร์" ด้วย ท่าน จึง มีภาระงานมาก ทั้งงานบริหารคณะครุศาสตร์ งานสอน งานวิจัย งานที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ มากมายก่ายกอง แต่ท่านก็แบ่งเวลาได้ ยอดเยี่ยม ...นี่คือต้นแบบ ตัวอย่างของความเป็นครู ที่ ผู้เขียนเก็บเกี่ยวมาได้อย่างมหาศาล..... ด้วยความเป็นผู้ที่ "สมถะ" ต่อการใช้ชีวิต ของท่านอาจารย์.. บางวัน ท่านวิ่งกระหืดกระหอบมา พร้อม เน็คไทร์ ที่ถือมา พร้อมกับเอกสารการสอน....เข้ามาในชั้นเรียน เหงื่อท่วมจนเสื้อเปียก ... และบอกให้นิสิตฟังว่า ... "ไปเป็นประธาน เปิดงาน โน่น นี่ นั่น มา.... มาถึง ก็ถอดเน็คไทร์ออก .... หอบหิ้ว ถุงผ้า (ลดโลกร้อน) ที่ใช้เป็นประจำ ... และ สอนนิสิต ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง....เป็นตัวอย่างของความเป็นครูต้นแบบ... ที่ขอเอ่ยถึงท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่งไว้ ณ โอกาสนี้.....
เอาหละ...คิดว่า วิชาวิจัยเบื้องต้นนี้ คงจะปิดลง ได้ในวันนี้ ...ขาดตกบกพร่อง อะไร อาจจะนำมาต่อเติม ในภายหลังคือ จะอยู่ในรายวิชา Education Research Methodology II (วิธีวิทยาการวิจัยทางการศึกษา 2) ซึ่ง ได้เรียนในภาคเรียนที่สอง .... สำหรับครั้งนี้....วางแผนงานเขียน ไว้ว่าต่อไป จะเริ่ม เข้าสู่ รายวิชา อื่นๆ ที่เหลืออยู่อีก 6 รายวิชา มาค่อยๆ ถ่ายทอด ต่อไป ให้เกิดประโยชน์สูงสุด......สวัสดี
ความเห็น (2)
กว่าจะได้คิดเรียน
ครูต้นแบบ แบบดีกว่าบอก ครับ รศ.ดร.ศิริเดช สุชีวะ