KM00108 : 3 เดือนที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมาก.....

      ห่างหายจาก GotoKnow ไปร่วม 3 เดือน ด้วยเงื่อนไขจากการเปลี่ยนแปลงชีวิตบางอย่าง ในช่วง 3 เดือนที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปหาประสบการณ์จากหลายเหตุการณ์และหลายสถานที่ ขณะเดียวกันก็คงยังพบหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปมากนัก

      - ผมยังคงเห็นหลายท่านที่เลือกที่เร่งเรีบขับรถอย่างประมาทในตอนเช้าที่การจราจรคับคั่ง มากกว่าที่จะเลือกตื่นให้เช้าขึ้น

     - ผมยังคงเห็นหลายท่านที่เลือกจะขับรถไม่ถูกกฏจราจร เพื่อไปส่งลูกให้เร็วขึ้น โดยไม่สนใจว่าเด็กที่นั่งอยู่ในรถจะคิดอย่างไร หรือไม่สนใจว่าได้สอนบางสิ่งบางอย่างให้กับเด็กที่อยู่ในรถไปแล้ว

     - ผมยังคงเห็นเด็กๆ หลายคน รวมทั้งผู้ใหญ่หลายๆ ท่าน เลือกที่จะนั่งเล่นเกมหรือใช้ Socail Network ในรถไฟฟ้า บนรถประจำทาง ตามห้างสรรพสินค้า ตามร้านอาหาร ถึงแม้จะอยู่รวมกันมากกว่า 1 คนพร้อมอุปกรณ์ราคาแพง ที่แม้แต่ผมเองจะมีปัญญาซื้อ แต่ก็ไม่ซื้อ 

     - ผมยังคงเห็นหลายคนต่อคิวเข้าแถวเพื่อที่จะรอซื้ออุปกรณ์สื่อสารราคาแพง ที่มีฟังค์ชั่นการใช้งานมากมาย แต่หลายคนก็ใช้เพียงโทรเข้า โทรออก เข้า Socail Network หรือไลน์คุยกัน หรือแม้แต่บางคนที่อาจไม่รู้ด้วยว่ามันใช้ทำอะไรได้บ้าง แต่มีไว้เพื่อสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง เพื่อที่จะให้คนอื่นมองว่าตัวเองทันสมัย มีตังค์ (ถึงแม้ว่าจะไปกู้เงินมาซื้อหรือผ่อนมันก็ตาม) 

     - ผมยังคงเห็นคนในกรุงเทพฯ เรียกรถแท็กซี่มิเตอร์ที่ขึ้นไฟว่า "ว่าง" แล้วต้องถามว่า "ไป..........หรือเปล่า" 

ไหนๆ ก็ว่าด้วยเรื่องของแท๊กซี่แล้ว ผมก็เสนอไอเดียสนุกๆ เกี่ยวกับการจัดการระบบของแท๊กซี่ในปัจจุบันซะหน่อย จะเห็นว่าในปัจจุบันปัญหาของแท๊กซี่มักจะปรากฏให้ได้ยินได้ฟังกันบ่อยๆ ทิ้งลูกค้า ไม่ไปเมื่อลูกค้าเรียก แก๊สหมด ส่งรถ กลับอู่ ปล้นลูกค้า พยายาทำร้ายลูกค้า หรือแม้แต่แท๊กซี่เองก็โดนปล้น โดนฆ่า ก็ต้องบอกก่อนว่าแท๊กซี่ดีๆ นี่มีเยอะนะครับ เยอะกว่าแท๊กซี่ที่ไม่ดี เพราะมีโอกาสได้ฟัง จส.100 บ้าง ก็ได้ยินเรื่องราวของแท๊กซี่ดีๆ หลายต่อหลายเรื่อง

     กลับมาที่ไอเดียสนุกๆ ต่อ ผมคิดว่ารถแท๊กซี่ในปัจจุบันน่าจะมีมากกว่าแค่ มิเตอร์คิดราคาและป้ายบอกว่า "ว่าง" แค่นี้ สิ่งที่ควรจะต้องมีเพิ่ม คือ

    ๑) ควรมีป้ายบอกกว่ารถคันนี้จะต้องคืนรถตอนกี่โมง และไปคืนที่ไหน เพราะคนเรียกจะได้รู้ว่าหากเรียกรถคันนี้ยังมีเวลาเหลืออีกเยอะไหมที่จะไปส่งเรา หรือหากมีเวลาไม่มากแต่ที่ที่จะไปคืนรถบังเอิญอยู่ใกล้ปลายทางที่เราจะไป ก็จะได้ตัดสินใจถูก ผมเองเคยเจอกับตัวเองครั้งหนึ่ง ครั้งนั้นหอบสัมภาระพะรุงพะรังพอสมควร หลังจากที่เรียกแท๊กซี่และถามตามธรรมเนียมว่า "ไป.......หรือเปล่า" แท๊กซี่ก็ตอบว่า "ไป" แต่เมื่อนั่งไปได้ซักระยะรถเริ่มติด การจราจรไม่คล่องตัวอย่างที่ (แท๊กซี่) คิด คนขับก็หันมาบอกผมว่า "รบกวนที่ลงตรงนี้ครับ ผมกลัวไปส่งรถไม่ทัน" (ผมกะว่าจะตอบแบบที่คุณโน๊ส อุดม เคยบอกในเดี่ยวไมโครโฟนแล้ว่ว่า "ไม่เป็นไรครับ ผมไปส่งรถเป็นเพื่อน" แต่ก็กลัวจะโดนถีบลงจากรถมากกว่า) ผมเลยคิดว่าหากรถแท๊กซี่มีป้ายบอกอย่างที่บอก ก็จะได้ win-win กันทั้ง 2 ฝ่าย 

   ๒) อันนี้ใช้เทคโนโลยีเล็กน้อย แต่ในปัจจุบันไม่ก็คงน่ามีปัญหาเท่าไหร่ (โดยเฉพาะหากระบบ 3G ใช้ได้) นั่นคือ "ระบบการลงทะเบียน" เมื่อขึ้นเท๊กซี่ เช่น เืื่มื่อขึ้นแท๊กซี่ปุ๊ป ก็มีระบบให้ผู้โดยสารลงทะเบียน อาจใช้เลขประชาชน 13 หลัก หรือ PIN CODE แต่ทั้งนี้ก็ต้องมีหน่วยงานที่ทำหน้ารับการลงทะเบียนหรืออออก PIN CODE เมื่อลงทะเบียนตอนขึ้นแท๊กซี่ระบบก็จะส่งข้อมูลของผู้โดยสาร ข้อมูลของรถที่นั่งไปที่หน่วยงานดังกล่าว และเมื่อลงจากรถหรือถึงที่หมายก็กดรหัส หรือ PIN CODE อีกครั้ง เป็นการเสร็จสิ้นภารกิจ  แบบนี้ก็จะมีข้อมูลให้สามารถติดตามได้เมื่อเกิดมีปัญหาขึ้น ทั้งกลับผู้โดยสารเองและคนขับแท๊กซี่ 

     สุดท้ายก็อาจต้องให้แท๊กซี่ทุกคันมีป้ายหรือมิเตอร์ที่บอกระดับแก๊สหรือน้ำมันให้เห็นกันชัดๆ ก่อนขึ้นรถ เพื่อป้องกันข้ออ้างว่าแก๊สหมด แก๊สไม่พอ ทั้งหมดก็เป็นไอเดียขำๆ นะครับ แต่หากนำไปใช้ได้จริงก็น่าจะมีประโยชน์ไม่น้อย 

    คงพอแค่นี้ก่อนนะครับสำหรับ 3 เดือนที่หายไป อ้อ แต่ก็เห็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปเหมือนกัน นั่น คือ รูปแบบและวิธีการบันทึกใน GotoKnow นี่แหละครับ ที่รู้สึกว่าบันทึกได้ง่ายและสะดวกขึ้น ขอบคุณทีมงานที่พัฒนาระบบให้ดีขึ้นตลอดครับ