เมื่อทางวิชาการบอกว่าไม่มีใครสอนวิชาISเลย ครูเพ็ญศรี รับไหม.....ไม่รอให้พลาดเลยค่ะกระโดดรับทันทีเลย
ชั่วโมงแรก..เข้าไปยืนอยู่หน้าห้องม.2/6 นักเรียนงงมาก กลัวด้วย(ภาพครูหัวหน้าระดับ ม.3 ยังติดตานักเรียน)
เอ๊ะ..ครูมาถูกห้องไหมนี้?........ถูกครับๆๆๆ ถูกค่ะๆๆๆ ตามมา
ครูว่าเราเอาโต๊ะเรียนชิดข้างห้องดีไหม? ให้เวลา 3 นาทีค่ะ เด็กยืน งง อีก
พื้นห้องสะอาดพอนั่งได้ไหมหนอ...ไม่นานพื้นห้องสะอาด พร้อมพวกเรานั่งล้อมวง..ฮา
- เริ่มต้นด้วยกิจกรรมให้นักเรียนแนะนำชื่อตัวเอง และบอกความดีของเพื่อนที่เราชื่นชอบ...ฮาเลย มีเสียงหัวเราะ
และ เสียงร้องโฮ..ตลอดเวลาที่เพื่อนบอกความดีกันและกัน(สีหน้าหวาดกลัวหายไป)
- มือวางบนตักค่ะ หลับตา นิ่งๆ อย่าแอบดูเพือนนะ..เด็กนิ่งก็ให้เด็กคิดถึงหมู่บ้านตัวเอง ชอบอะไรในหมู่บ้านมาก
ที่สุด
- ตามด้วยกิจกรรมบอกชื่อบ้านและสิ่งที่ภาคภูมิในหมู่บ้าน...
หมดเวลา2 ชั่วโมง.....
ท้ายชั่วโมง ครูถามว่าวันนี้เราได้อะไร?
ได้รู้จักเพื่อนมากขึ้น
ไม่คิดว่าบ้านเพื่อนจะมีของดี
ได้รู้จักคุณครูครับ..
และมีนักเรียนคนหนึ่งบอกว่า ได้ความภาคภูมิใจค่ะ
สุดยอด...ค่ะ ถือว่าเป้าหมายในการสอนชั่วโมงแรกคือ ให้นักเรียนตระหนักในคุณค่าของตนเอง
ปล.มีเพื่อนครูถามว่าทำอย่างไรเวลาหนูเข้าสอนห้องนี้มันไม่ฟังหนูเลย ดิฉันบอกว่าเรานั่งกับพื้นเป็นวงกลม เห็นหน้ากันทุกคน
เด็กๆๆจะชอบกิจกรรมแบบนี้เป็นการเรียนรู้ที่มีความสุขนะครับ...
เด็กๆๆ มีความสุข นะคะ รวมกับกิจกรรม ร่วมไปด้วยนะคะ