หนาว....(หรือเปล่าไม่รู้-เมืองไทย)
หนาว.....
- ลมหนาว แผ่วพลิ้ว ต้องผิวเนื้อ
หนาวลมเหลือ จักต้าน จักทานไหว
พิษลมหนาว ซึมซึ้ง ถึงภายใน
มันหนาวเหน็บ เจ็บไข้ จนใจร้าว
- ไม่มีใคร รู้ทุกข์ ที่ทับถม
เป็นน้ำแข็ง ที่ผสม ลมร้อนผ่าว
จึงเยียบเย็น จนชาชืด อยู่ยืดยาว
แลบางคราว ก็ร้อนคลั่ง ดังไฟลน
- ทุกข์อยู่ ในท่าม ห้วงความทุกข์
สุขก็สุข อยู่ในท่าม ความสับสน
อดทน อยู่ในท่าม ความร้อนรน
มืดมน อยู่ในท่าม ความมืดมัว
- เปล่าเปลี่ยว อยู่ในท่าม ความเปลี่ยวเปล่า
ซึมเศร้า อยู่ในแสง แห่งไฟสลัว
รู้ตน ว่ายังอยู่ ว่ารู้ตัว
รู้ว่าหัวใจตน ทุรนทุราย
- หวังลำแสง แห่งสุข ปลุกความฝัน
ให้เปล่งแสง แข่งขัน ตาวันฉาย
ดับเมฆ ดำเปื้อน ให้เคลื่อนคลาย
แปรเป็นสาย ฝนพรำ ที่ฉ่ำเย็น
- ไม่เป็นสายฝนเย็น ที่เย็นเยียบ
เป็นเข็มเสียบ หัวใจ ให้ยากเข็ญ
เจ็บเหมือนดั่ง ถูกเชือด เลือดกระเซ็น
เจ็บเหมือนตาย ทั้งเป็น - เป็นทั้งตาย
- ลมหนาว แผ่วพลิ้ว ต้องผิวเนื้อ
หนาวลมเหลือ อีกไม่นาน ก็ราญสลาย
ที่หนาวทรวง หน่วงเหนี่ยว อยู่เดียวดาย
หน้าหนาวคลาย กลายเป็นหนาว...ใจร้าวราน
-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
ความเห็น (6)
ท่านอจ. ค่ะ...ไพเราะมากค่ะ ...หมอเปิ้นอ่านแล้ว...มองเเห็นภาพออกเลยนะคะ
เปล่าเปลี่ยว อยู่ในท่าม ความเปลี่ยวเปล่า
ซึมเศร้า อยู่ในแสง แห่งไฟสลัว
รู้ตน ว่ายังอยู่ ว่ารู้ตัว
รู้ว่าหัวใจตน ทุรนทุราย
ขอบคุณมากค่ะ
-
ขอบพระคุณกำลังใจที่มีให้เสมอมาครับ
...Dr. Ple
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
- เป็นบทกลอนที่ใช้คำได้ดีมาก ๆ จ้ะ
- ไพเราะ ลึกซึ้งมาก ๆ
สวัสดีค่ะคุณปณิธิ
- มาคราวนี้ฝีมือยังคมเฉียบ
เย็นยะเยียบบาดลึกถึงไหนไหน
สำเนียงชวนเชือดเฉือนสะเทือนใจ
มีอะไรบอกเล่าเฝ้ารอฟัง...นะคะ
-
ขอบคุณกำลังใจทุกๆ ท่านครับ คุณ
Bright Lily
กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
-
คุณยายมนัสดา
คุณมะเดื่อ
Princess Ae (Eng)
- ปณิธิ ภูศรีเทศ