ครั้งแรกของการบริจาคเกล็ดเลือด
วันนี้ (26 ตุลาคม 2555) ผมตั้งใจจะหาเวลาไปบริจาคเลือด หลังจากที่ครบรอบการบริจาค 3 เดือนมาตั้งแต่วันที่ 22 ตุลาคม 2555 เมื่อไปถึงห้องบริจาคเลือดที่ รพ.พุทธชินราช อ.เมือง จ.พิษณุโลก เห็นผู้คนจำนวนมากกำลังให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบเพื่อบริจาคเลือดให้ญาติใช้ในการผ่าตัด และมีอยู่รายหนึ่งเป็นครู กำลังนอนรอเตรียมบริจาคเกล็ดเลือด ผมได้เข้าไปสอบถามว่าบริจาคเกล็ดเลือดครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ ครูตอบว่าเป็นครั้งที่สอง ผมจึงถามต่อไปว่า ในการบริจาคเกล็ดเลือดครั้งแรก รู้สึกอย่างไร เป็นอย่างไร ครูท่านนี้ตอบว่า ไม่มีอะไรผิดปกติขณะบริจาค เพียงแต่ต้องใช้เวลาดำเนินการแต่ละครั้งนานกว่าการบริจาคเลือด
เหตุผลที่ได้รับ ประกอบกับการชักจูงของพี่ที่ทำงานห้องบริจาคเลือด รพ.พุทธชินราชแห่งนี้ และการค้นหาข้อมูลจำนวนหนึ่งพอสมควร ทำให้วันนี้ผมตัดสินใจเปลี่ยนจากการบริจาคเลือด เป็นบริจาคเกล็ดเลือด ครับ อุปกรณ์ต่าง ๆ เป็นดังภาพที่แนบ
และข้อมูลตาม link ต่อไปนี้ http://whoknown.blogspot.com/2012/08/blog-post.html
ระหว่างการดำเนินการ ผมสอบถามหลาย ๆ เรื่องกับเจ้าหน้าที่ เพื่อต้องการปฏิบัติตัวให้ถูกต้อง ท้ายที่สุดบางครั้งลืมบีบลูกยางที่อยู่ในมือขณะที่อุปกรณ์รัดแขน หรือเผลอบีบลูกยางขณะอุปกรณ์คลายการรัดแขน ฯลฯ ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 103 ของการบริจาค (รวมบริจาคเลือด) ผมไม่รู้สึกว่ามีอะไรที่ผิดปกติ มีแต่ความอิ่มเอิบในจิตใจว่า ครั้งนี้เป็นการทำบุญที่ใช้เวลายาวนาน ผู้ป่วยที่จำเป็นต้องใช้เกล็ดเลือดของผม คงจะมีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น มีอาการดีขึ้น และครั้งต่อไปผมคงจะมีความชำนาญมากขึ้นครับ
ก่อนจบ ฝากภาพดอกบัวสวย ๆ ที่ถ่ายบริเวณศาลสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ร.ร.พิษณุโลกพิทยาคม เมื่อวันที่ 22 กันยายน 2555 ซึ่งมีมุมสะท้อนของแสงแดดยามเช้า ที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น
และภาพบรรยากาศยามเช้าตรู่วันที่ 13 ตุลาคม 2555 ที่หมอกลงปกคลุมพื้นที่โดยทั่วไปของบ้านแสงดาว ต.ปากโทก อ.เมือง พิษณุโลก
ความเห็น (4)
ผมก็เคยบริจาคนะครับ หลายครั้งเหมือนกัน เมื่อคิดว่า เลือดของเรามีคนกำลังรออยู่ มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ
ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ
วิทยา อุทัยหงษ์
มีความรู้สึกดีเช่นกันครับ อย่างน้อยๆก็มีคนกลุ่มเหมือนเราที่ได้ทำอย่างนี้แล้วมีความสุข สุขของการเป็นผู้ให้ได้อะไรมากมายกว่าการเป็นผู้รับ