ด้วยหัวใจที่เป็นกลาง..ความจริงและถูกต้อง


หากทำงานเพื่อเด็กอย่างแท้จริงแล้ว ไม่มีใครทิ้งคนที่เป็นครูแน่นอน

         ด้วยหัวใจที่เป็นกลาง..ความจริงและถูกต้อง

         คนที่บ้านที่เป็นครูด้วยกันถามว่า เราเปิดเรียนเร็วไปหรือเปล่าเนี่ย..เป็นคำถามที่กระตุ้นให้ผมประเมินตนเองทันที หรือว่าเราขยันเกินไป วันจันทร์ที่ ๒๒ ตุลาคม ก็เปิดเรียนซะแล้ว สอนเสริมพิเศษให้ชั้น ป.๓-๔ และ ป.๖ ตั้งแต่ ๐๘.๓๐ น. - ๑๔.๓๐ น.

         ผมตอบพวกบ้านไปว่า

         "แม่สอนคนเดียวสองชั้น มีแปดสาระวิชา แม่สอนไม่ทันแน่ๆ เนื้อหาและกิจกรรมสำคัญ ย่อมต้องขาดหายไปบ้าง ถูกไหม..จ๊ะ"

         "ป.๓ และ ป.๖ ต้องสอบ NT และ O-net ถ้าเราไม่เตรียมเด็กให้พร้อมเสียแต่เนิ่นๆ อะไรจะเกิดขึ้นจ๊ะ"(ไม่ยากที่จะคาดเดา ใช่ไหม)

         "แม่รู้ไหม ตอนนี้มีคนมองว่าโรงเรียนขนาดเล็กไม่มีคุณภาพ ครูก็สอนกันสบายๆ เด็กก็เรียนกันแบบสบายๆ เงินเดือนครูก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ ขึ้นกันทุกปี ปีละมากๆ..เราก็ชื่อว่าเป็นครูคนหนึ่ง สอนเด็กไม่กี่คน เราน่าจะทำให้เกิดคุณภาพได้นะ..จะได้ไม่เป็นอย่างที่เขามอง"

         คนที่บ้านผมนั่งนิ่ง ฟังอย่างตั้งใจ ก่อนเปรยว่า

         "ผู้ปกครองเขาคงชอบนะที่เราเปิดเร็ว..ผู้ปกครองเขาดูข่าวหรือเปล่าหนอ ว่าโรงเรียนขนาดเล็กเขาจะยุบน่ะ"

         "ผู้ปกครองเขาดีใจอยู่แล้วล่ะที่เห็นลูกหลานไปโรงเรียน ไม่ต้องเล่นซุกซนไปวันๆ ส่วนเรื่องยุบโรงเรียนเขาก็รู้ พ่อว่ารัฐบาลไม่กล้ายุบหรอก ถ้าโรงเรียนยังดูดีมีคุณภาพ มีความเข้มแข็ง เป็นหลักให้ชุมชนท้องถิ่นที่ห่างไกล.."

         ผมหยุดนิดหนึ่ง คิดว่าจะพูดอะไรต่อ

         "จริงๆ เด็ก ๔๐ - ๕๐ คน ไม่น่ายุบหรอก เด็กน้อย ครูก็น้อย การลงทุนก็ไม่มาก ยิ่งถ้ามีครูมุ่งมั่นทุ่มเท สอนเด็กให้เป็นคนดี มีคุณธรรม โตไปไม่โกง เหมือนนักการเมือง(บางคน) ก็น่าจะดีแล้ว"

        "พ่อคิดอย่างนี้จริงๆหรือ"         "อือ"

         ปิดภาคเรียน ผมยังคงไปโรงเรียนทุกวัน ไม่เว้นแม้เสาร์อาทิตย์ จนเพื่อนของคุณครูที่มาอยู่เวร หยอกว่า ไม่ต้องห่วงบ้านหลังใหญ่หรอก มีคนมาดูแลให้แล้ว....

          นั่นแหละ..ยิ่งทำให้ผมต้องปฏิบัติหน้าที่ที่ราชการมอบหมาย คือ การตรวจเวรยาม จากนั้นก็พิมพ์เอกสารและพัฒนาสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมกับเวลาและโอกาสที่พอมี ด้วยเจตนาที่คิดว่ามันน่าจะดีกว่าอยู่เปล่าๆ อย่างน้อยก็เห็นโรงเรียนเจริญเติบโต ไม่ทรุดโทรม หรือด้อยค่า ตามสายตาของบุคคลทั่วไป

         ดีใจมากที่ปิดเทอมนี้มีนักวิชาการ หรือนักการศึกษาท่านหนึ่ง มาแวะเยี่ยมเยือน และเที่ยวชมแหล่งเรียนรู้

          ...ท่านดร.ขจิต ฝอยทอง..

          ครูของครู ครูของผม ผู้จุดประกายให้ผมรู้จักจัดการความรู้ในองค์กร อยู่กับความจริง..และสัมผัสในสิ่งที่ถูกต้อง

         บันทึกไว้เป็นความทรงจำ ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความสุข ความหวังและกำลังใจ

         ....หากทำงานเพื่อเด็กอย่างแท้จริงแล้วไซร้ ย่อมไม่มีใครทิ้งคนที่เป็นครู แน่นอน"

          ......แล้วเราจะไปย่นย่อท้อถอยทำไมครับ (คุณครูในโรงเรียนขนาดเล็ก)

 

 

 

 

 

เรื่องเล่าจากโรงเรียนเล็ก

www.bannongphue.com

 

 

หมายเลขบันทึก: 506696เขียนเมื่อ 24 ตุลาคม 2012 20:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน 2013 21:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)
  • ชื่นชมแบบอย่างดีๆเช่นนี้ค่ะ..ไม่มีวันหยุดเพื่อการบริหารโรงเรียนอย่างเข้มแข็ง..

  • ผู้มาเยือนจิตอาสาแจกเชื้อเห็ดและพันธุ์พืชช่วยเด็กๆมีอาหารในโรงเรียนอีกด้วย..ไปถูกที่แล้วค่ะ

ผู้นำทางการศึกษาอย่างแท้จริงค่ะ....มุ่งพัฒนาเพื่อให้เด็กได้เรียนรู้ทักษะชีวิต

อ้าวท่านอาจารย์ขจิตนี่เอง

 

  • สวัสดีครับ ผ.อ.
  • วันนั้นได้เดินรอบๆ โรงเรียนบ้านหนองผือแล้วชอบมากเลยครับ
  • เรียนรู้ทั้งวิชาการและทักษะชีวิต
  • ช่างน่าอยู่แล้วเป็นแบบอย่างมากเลยครับ
  • มาชื่นชมให้กำลังใจค่ะท่าน ผอ Blank   ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
  • คนดี คนขยัน  ควรยกย่อง เชิด ชู ค่ะ
  • มาให้กำลังใจค่ะ

ยอดเยี่ยมมากค่ะ ขอชื่นชมครอบครัวคุณครูด้วยคนค่ะ ชอบใจเจ้าขาวที่ตาม"รับแขก"ด้วยจัง เขาดูสะอาดสะอ้านและเป็นมิตรจังเลยนะคะ

  • ขอบคุณผอ.มากครับ
  • ที่พาเดินรอบๆโรงเรียน
  • นิสิตบอกว่า ผอ เดินไว
  • ถ้าได้โรงเรียนแบบผอ.
  • ถึงเล็กก็เล็กพริกขี้หนู
  • มีเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงครับ
  • ดูว่าจะช่วยเสริมอะไรได้บ้าง   ทันทีที่เขียนเรื่องโรงเรียนผอ.จะเอามาเชื่อมโยงกันนะครับ
  • ลืมบอกพี่โอ๋ไปว่า
  • เจ้าขาวเขายกขาไหว้ได้ด้วย
  • นิสิตชื่อ วศิน ชอบใจมากๆ

อ.แอ๊ดคะ ท่าทางในรูปที่เจ้าขาวอยู่ข้างๆอาจารย์น่ะ ยังกับว่าอ.แอ๊ดเป็นเจ้าของเขาเลยนะคะ ดูคุ้นเคยเชียว "แขก"ท่าทางเป็นกันเองมากนะคะอ.ชยันต์

  • มาเป็นกำลังใจให้ ท่าน ผอ. และคณะครูทุก ๆ คนของโรงเีรียนจ้ะ
  • เดินหน้านะจ๊ะ  เดินจนกว่าจะหมดแรงก้าวจริง ๆ 
  • แล้วจะพบเส้นชัยจ้ะ

เจ้าขาวน่ารักมากค่ะอาจารย์ มาต้อนรับแขกแถมยังช่วยนำทัวร์พื้นที่

ให้กำลังใจคุณครูโรงเรียนนี้เสมอๆ ค่ะ

เรียนท่านผอ.ชยันต์

คุณยายมาส่งกำลังใจค่ะ อีกไม่นานโรงเรียนก็จะใหญ่ขึ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเรื่อยๆนะคะ

  • ผอ  ครับ
  • พี่เปิ้นฝากหนังสือมาให้หลายเล่มเลย
  • แล้วจะเอาไปฝากนะครับ

พี่โอ๋ครับ เจ้าขาวเป้นมิตรมาก เดินตามตลอดเลยครับ...

ท่านผอ.ชยันต์ ค่ะ  ท่านขจิต .... มีพุงนิดๆๆ นะคะ (ท่านขจิต รอบเอวไม่เกิน 90 ซม. นะคะ)

  • ชื่นชมมากค่ะ ขอเก็บเรื่องดีงามเช่นนี้ไปเล่าในวงเสวนาด้วยค่ะ
  • สวัสดีค่ะท่าน ผอ.
  • สบายดีค่ะ ขอบคุณ
  • ตอนนี้โรงเรียนเปิดแล้ว อากาศเป็นอย่างไรบ้างค่ะ
  • อยุธยาบรรยากาศเริ่มเย็นแล้วค่ะ เมื่อคืนฝนยังตกเลย

นำข่าวมาบอกว่า พูดคุยกันกับเพื่อนรัก คุณองุ่นเรื่องโรงเรียนเล็ก ของอาจารย์แล้ว รอเธอว่างจากภารกิจสักนิดค่ะ

เชียร์โรงเรียนเล็ก ๆ นะคะ

รอหมอตรวจแวะเ ข้ามาเยี่ยมโรงเรียนท่านผอ. สุดยอดของผู้บริหารค่ะ

  • แวะมาเยี่ยมอีกครั้ง
  • ภาคเรียนนี้ ท่าน ผอ.คงมีงานเยอะนะจ๊ะ
  • เป็นกำลังใจให้บุคลากรของโรงเรียนบ้านหนองผือทุกคนเดินหน้าสู้งานจ้ะ

เป๊ะมากท่านชยันต์ แต่ขอร้องเวลาถ่ายรูปกับ อ. ขจิตกรุณา ใช้แสงด้วยคร้าบ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท