ภาวะจำยอม.......ใครไม่เจอกับตัวเองไม่มีทางรู้..มึนตึ๊บ..โลกหยุดหมุน..เราหยุดหายใจ..สิ่งหนึ่งที่คิดออกคือ..หลวงปู่ ..หลวงพ่อ..คุณยาย..เจ้าขาลุกต้องเสียแม่ของลุกไปแล้วจริงๆหรือ..ไม่มีหนทางจะเลือกเดินมีแต่ทางออกเท่านั้นใช่มั้ย?..สำหรับคนอย่างเรา..มันถึงเวลาที่เราต้องรับความจริงของชีวิต..ที่เกิดขึ้น..ตั้งอยู่..ดับไป....
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกมันต้องเป็นไปตามสัจจะธรรม..แม่เคยพูดกับเราตลอดว่าในชีวิตแม่พบเจอเหตุการณ์มากมายใช้ชีวิตคุ้มแสนคุ้มที่ได้เกิดเป็นคน..ในยามนี้คำพูดทุกคำของแม่ช่างมีคุณค่ากับเรามากมายเราไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคำพูดของแม่เราจำได้หมดเลยมันกรอกลับเหมือนภาพถ่ายในหนังตั้งแต่เรายังเป็นเด็กจนกระทั่งตอนนี้เราจะเป็นยายแล้ว..แม่จ๋าอยากบอกแม่ว่า..คำถามที่แม่ถามมาตลอดเวลาที่ป่วยอยู่..ว่าหมอพูดอะไรบอกแม่มาตรงๆ..วันนี้หนูอยากบอกแม่ว่า..หมอบอกหนูว่าแม่จะอยู่กับหนูอีกไม่นาน.แต่หนูไม่เชื่อเพราะสิ่งที่หนูรู้คือแม่จะอยู่กับหนูจนลมหายใจของหนูหลุดไปจากกายหยาบไม่ใช่ลมหายใจของแม่ที่หมดไป.....รักแม่ที่สุด..สัมผัสสุดท้ายที่เราได้สัมผัสกันหนูหอมหน้าผากแม่เป็นครั้งสุดท้าย..ตัวแม่ร้อนมาก..นี่ละมังที่เขาเรียกกันว่าธาตุไฟแตก..หนูบอกแม่ว่าของพบเจอแม่ทุกชาติไป..ชาติหน้าขอให้แม่เกิดเป็นลูกหนูนะหนูจะดูแลแม่ให้ให้ดีที่สุด..กราบแทบเท้าแม่ด้วยความรักเคารพสูงสุด.ใส่เสื้อผ้าสีขาวบริสุทธิ์..ให้แม่..ขอบคุณค่ะ
เยี่ยมมากค่ะ...ขอบคุณมากนะคะ
ชอบครับ
ขอบคุณครับ
My thoughts are with you. We will always have Mother.