ICU ห้องเรียนในฝัน
ที่ทำงานหลายท่านคงเป็นห้องโล่ง มีโต๊ะ เคาน์เตอร์ โต๊ะรับแขก ดอกไม้ในแจกันหรู หรือเฟอร์นิเจอร์อันสวยงามตามเศรษฐานะของแต่ละหน่วยงาน แต่!! ที่ทำงานของดิฉัน คือ ห้อง ICU ที่หลายๆ คนคงไม่อยากไปติดต่อหรือข้องเกี่ยว ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ดิฉันอยากเล่าถึงที่ทำงานอันแสนสุข แหล่งแห่งการเรียนรู้ที่หล่อหลอม เยียวยาผู้คนมาไม่น้อยกว่าปีละร่วมพันคน
ในห้อง ICU ณ ที่นี่ ไม่ใช่เพียงสถานที่รักษาพยาบาล ช่วยเหลือชีวิตผู้คนเท่านั้น แต่!! ที่นี่เป็นแหล่งเพาะบ่มความรู้ให้กับบุคลากรทางการแพทย์ ไม่ว่าจะเป็นแพทย์ พยาบาล เภสัช ซึ่งมีหลากหลายหลักสูตร ทั้งระดับปริญญาตรี โท เอก เฉพาะทางสาขาต่างๆ บุคลากรเหล่านี้เรียนหนังสือในห้องเดียวไม่เพียงพอ ต้องมาเรียนในพื้นที่จริง หรือที่หลายคนชอบเรียกว่า ต้องมาเรียนที่หน้างาน ห้องเรียนแห่งนี้มีครูผู้สอนที่หลากหลายทุกอาชีพ ทุกระดับการศึกษา ที่ไม่ต้องรับสมัคร แต่เขาสอนให้ด้วยกุศลจิตเป็นแท้ หากเรียกทางพุทธะ เรียกได้ว่าเป็น “ทาน” ทางปัญญาที่แท้จริง
ครูในห้องเรียน (ห้อง ICU) ซึ่งเป็นห้องเรียนในฝันบนโลกของความจริง เขาเหล่านั้นไม่ใช่ใคร คือ ผู้ป่วยของเรานั่นเอง เขาสอนให้เราได้เรียนรู้ทุกมิติของความเจ็บ ป่วย ทุกข์ ทรมาน และความสุข ครูของฉันมีทั้งครูที่สอนด้วยคำพูด และครูที่สอนด้วยการทำให้ดู ไม่ต้องพูด แต่ฉันก็เข้าใจในสิ่งที่ครูสอนบ้าง มีต้องสอนฉันซ้ำๆ บ้าง ฉันต้องขอกราบขอโทษครูในหลายครั้งที่ฉันไม่เข้าใจ หรือหงุดหงิด ไปบ้าง แต่ตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันต้องเข้าใจและดูแลครูของฉันให้ดีที่สุด
เมื่อมีครู แล้วใครก็ผู้ช่วยครูล่ะ? เขาคือทีมการรักษาพยาบาลนั่นเอง หมอ พยาบาล ผู้ช่วยฯ ซึ่งเราทุกคนมีหน้าที่เป็นผู้ช่วยครู ช่วยให้ครูได้สอนบุคลากรรุ่นใหม่ๆ ได้เข้าใจองค์ความรู้ด้านสุขภาวะต่อไป เพื่อให้เขาเป็นเมล็ดพันธ์ที่ต้องดูแลครูรุ่นแล้วรุ่นเล่า จะว่าไป เราคือครูซึ่งกันและกันในห้องเรียนแห่งความสุข แม้ว่าเราต้องเจอกับความป่วยไข้ทุกเมื่อเชื่อวัน
ห้องเรียนแห่งนี้ไม่ได้มีเฉพาะเรื่องป่วย ไข้ แต่เรามีเสียงหัวเราะใส ใส ของคน ณ ที่นี้ เพราะทุกคนมาอยู่รวมกันด้วยแรงปรารถนาเหมือนกัน นั่นคือ ต้องการให้ทุกคนพ้นทุกข์ แม้บางครั้งจุดสุดท้ายชีวิตอาจต้องพรากจากกันก็ตาม แต่เราทุกคนช่วยกันให้จากกันด้วยดี “ตายดี” จากไปด้วยรอยยิ้ม คนที่เหลืออยู่มีความสุขได้ตามวิถี
ท้ายที่สุด แม้ห้อง ICU จะเป็นที่รักษาชีวิตคน แต่ที่นี่คือห้องเรียนในฝัน ที่เราทุกคนทำให้เกิดได้ในทุก ICU ของประเทศไทย
ความเห็น (4)
คัดลอกมาจาก facebook มาจากคุณ Aom Pantipa
ทุกวันนี้ยังนึกขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้หนูได้มาประสบพบเจอกับคุณครู เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆทุกคน ที่ทำให้หนูเป็นตัวหนูอยู่ทุกวันนี้ พูดได้ว่าตัวเองเกิดและโตมากับที่นี่ในสายวิชาชีพพยาบาล คุณครูและพี่ๆที่สอนหนูหลายอย่าง ทั้งเรื่องวิชาความรู้ในการดูแลผู้ป่วยวิกฤต หรือบางครั้งบางสิ่งไม่ได้สอนโดยตรงแต่หนูเรียนรู้จากประสบการณ์ ยิ่งพอมาเรียนป.โทยิ่งรู้ว่า ต้องขอบคุณโรงเรียน micu ที่ทำให้หนูรู้จักคิด รู้จักแก้ปัญหา หนูโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ก็เพราะคุณครูและพี่ๆทุกคน พี่ๆเพื่อนๆและน้องๆก็สอนให้หนูเรียนรู้การที่จะอยู่ร่วมกับผู้อื่น ยอมรับในความแตกต่างของบุคคลและเปลี่ยนทัศนคติมุมมองของเราให้มีความสุข ได้เห็นแบบอย่างของการทำงานที่ไม่ใช่แค่ usual care เห็นแบบอย่างของพี่ๆที่ตั้งใจทำเพื่อประโยชน์ของคนไข้จริงๆ บางเรื่องตัวหนูเองยังคิดไม่ถึงว่า เออ จริงสิ มันก็เป็นปัญหาจริงๆมานานแล้วด้วยแต่เราไม่เคยมองเห็น และมีการพัฒนา evidence base มาใช้ในงานจริงๆซึ่งทำให้ผลงานวิจัยต่างๆมีคุณค่ามากกว่าการอ่านแล้วก็ เออ จบ แล้วไง ไม่เกิดอะไร แล้วก็เอา article ฉบับนั้นไปตัดทำกระดาษรับเวร อิอิ ประทับใจคุณครูทุกๆท่าน พี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคน ส่วนตัวแล้วภูมิใจมากค่ะที่จบจากโรงเรียน micu แห่งนี้ ถ้าไม่ได้ที่นี่คงไม่มีตัวหนูในวันนี้จริงๆค่ะ
สุขสันต์วันพยาบาลแห่งชาติครับ ...
ผมเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่ว....
- “I เป็น โรคลิ้น หัวใจรั่ว
- พึ่งรู้ตัว ว่าอาการ ขั้นโคม่า
- วันนี้ อ่อนแรง แลอ่อนล้า
- ไม่รู้ว่า สิ้นลม ล้มวันใด
- ไม่มีใคร พยาบาล สมานแผล
- เห็นก็แต่ มิ่งมิตร พิสมัย
- มาช่วยอุด รูรั่ว ให้หัวใจ
- คนไข้ ICU รอเยียวยา
- YOU – SEE - I เป็นอย่างไร I ไม่รู้
- แต่ว่า I – SEE - YOU - YOU มีค่า
- YOU –SEE - I อาจเฉยเฉย และเย็นชา
- I- SEE- YOU - I ประหม่า I หน้าแดง
- ขอน้ำใจ สักหยาด มาราดรด
- มาไล่โศก กำสรด ลด - เหือดแห้ง
- พอให้ I มีพลัง มีเรี่ยวแรง
- ฤๅจะแกล้ง ทิ้งให้ตาย...ตามใจ YOU”...อิ๊อิ๊
- ..."สุขศรีสุขสันต์วันพยาบาลแห่งชาติครับ พี่น้องโกทูโนว์...
- -ปณิธิ ภูศรีเทศ-
ขอบคุณค่ะ I see you (ICU) คือ ฉันเห็นคุณตลอดเวลา ไม่ได้เห็นแค่มองเห็น แต่เห็นทุกอย่างโดยใช้ใจมอง ใจมองเห็น ย่อมบรรเทา เยียวยาได้มากกว่า การใช้ดวงตามองเห็น
ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับกำลังใจที่มีให้ชาว ICU ฉันเห็นคุณตลอดไป อย่าท้อต่อโรคใดๆ นะคะ สิ่งเหล่านี้แค่บทพิสูจน์ความอดทนของชีวิต
cheer supattra