ฉันเคยคิดว่า...
ฉันเข้าใจโลกแห่งความเป็นไป
แต่แท้จริงแล้ว...
ฉันยังไม่เข้าใจอะไรต่อมิอะไรอีกมากมายเหลือเกิน
อย่างไรก็ดี...
ความเป็นไปเป็นเสมือน...
กระจกสะท้อนความเปลี่ยนแปลง
ที่ยังคงดำเนินอย่างไม่มีวันหยุดยั้ง
...
ขอบพระคุณความทุกข์ทุกทุกทุกข์
ที่คอยเฝ้าบ่มเพาะจิตใจ
ให้เรียนรู้ถึง...การก้าวข้ามความกลัว
แม้ยากเย็นเหลือคณา
แด่ การเดินทางแห่งการภาวนาทุกขณะจิต
๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความเห็น