ช่วงเวลา ๑ คืนกับ ๑ วัน
มีโอกาสมากมายที่ข้าพเจ้าได้รับและเกิดการเรียนรู้อันประเสริฐภายใน
กลับจากไปร่วมเรียนรู้การเขียนคู่มือ R2R ให้กับ สรพ. พลังใจพลังปัญญาเกิดอย่างมากมาย ...
ก่อนมาถึงวัดแวะเยี่ยมอะตอมหลานรักที่ป่วยเป็นไข้เลือดออก
จากนั้นเมื่อถึงวัดเข้าไปดูบอยที่ป่วยเป็นไข้เช่นกัน
มีเพื่อนสมัยเรียน ป.ตรีพาลูกมาภาวนาที่วัด ได้รับความเมตตาจากหลวงปู่ พระอาจารย์ต้อ น้องติ๋ว และน้องภัสรับรองให้ระหว่างที่ข้าพเจ้ายังทำภารกิจที่ กทม.
มีกัลยาณมิตรลูกศิษย์หลวงปู่มากจาก กทม. มากราบเยี่ยมท่าน ได้คุณหมออ้อรับเป็นธุระแทนในการดูแลรับรอง เมื่อเข้าถึงวัดก็ดึกแล้ว พบว่าเด็กๆ รอคอยด้วยความรักและความตั้งใจมอบสิ่งดีดีให้แม่ครู ไม่ว่าจะทำความสะอาดกุฏิ ปลูกสวนสมุนไพร... และทำดอกไม้จากใบเตย
ขณะที่ทุกท่านไปทำวัตร ข้าพเจ้าเลือกนั่งอยู่เป็นเพื่อนบอยที่นอนซมด้วยพิษไข้
เช้ามา...
สอนหนังสือเด็กๆ พร้อมให้บอยมานอนใกล้เพื่อที่จะได้ดูแลง่ายๆ เด็กๆ บางส่วนร้องขออยากบวชตามพี่เณรก็อต ...ยังไม่แน่ใจว่าจะได้บวชหรือเปล่า
ระหว่างนั้นข้าพเจ้าชวนเด็กๆ ปรับภูมิทัศน์หน้าศาลาสี่ใหม่ จากที่ที่เป็นที่ทิ้งขยะแปรเปลี่ยนมาเป็นสวนย่อมแบบง่ายๆ หาทรัพยากรที่มีอยู่ในวัดและที่บ้าน
ทำจนถึงมืด...เหนื่อยมาก
ขับรถออกจากวัด ด้วยสภาพรถยางแบนและหาที่ปะยาง
ได้รับความเมตตาจากหลวงปู่โทรตามเพื่อไปเป็นเจ้าภาพบวชสามเณรหกรูป ปิติมาก แต่ก็เข้าไปไม่ทัน ได้ทันตอนที่ท่านให้โอวาสเสร็จ...มองภาพลูกเณรแล้วปิติ หน่อเนื้อต้นกล้าที่เติบโต...ทางพุทธศาสนา
เป็นหนึ่งคืนและหนึ่งวันที่ประเสริฐ...ในหัวใจ
...
๑๔ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕
สาธุ อนุโมทนาค่ะ