จดหมายจากพ่อ แม่ ถึงลูก เปรียบเสมือนห้องเรียนในฝันห้องหนึ่ง
ห่างช่วงเขียนจดหมายถึงลูกไประยะหนึ่ง
วันนี้คุยกับพี่ชาย กัลยาณมิตรท่านหนึ่งถึงเรื่อง ภาวะกังวล เป็นห่วงลูก ตามประสาคุณแม่จอมจุ้น
คุณพี่ชายแนะนำว่า keep in touch กับลูก โทรบ่อย ๆ หรือเขียนจดหมายเมล์ อย่าขาดหายไป
จึงมาอ่านบันทึกเก่า ๆ ที่พ่อ แม่ เขียนถึงลูก
อ่านแล้วเกิดความสุข จึงค่อย ๆ เรียบเรียงตัดต่อ นำมาลงใหม่แบบ บูรณาการ จุดประสงค์เพื่ออ่านเอาใจความสำคัญ เพื่อเขียนจดหมายถึงลูกภาคต่อ ในแง่มุมที่ยังไม่ได้เขียน..
และคิดเสมอว่า พ่อ และ แม่ เป็นครูของลูก
ลูกจะเหมือนใครไปไม่ได้นอกจากเราสองคน พ่อและแม่
กล่าวคือ จดหมายจากพ่อ แม่ ถึงลูก เปรียบเสมือนห้องเรียนในฝันห้องหนึ่ง
ฉบับแรกที่อยากนำมาบันทึก คือฉบับที่คุณพ่อขายาว เขียนถึงลูก โดยเขียนด้วยลายมือ คัดลอกมาจากที่ใดที่หนึ่ง แล้วบอกเราผู้เป็นแม่ว่า
"แม่จะลอกใหม่ก็ได้ แม่ลายมือสวยกว่า..แล้วค่อยส่ง"
เป็นหน้าที่เรา ค่ะ เราจะเป็นคนส่งจดหมายให้ลูก โดยการใส่ซอง จ่าหน้าซอง จดหมาย ปิดแสตมป์แล้วก็หยอดลงตู้ไปรษณีย์
แม่ชอบหน้าที่นี้มาก
และเพราะรู้ด้วยว่า ถ้าเป็นคุณพ่อ เขาจะขับรถ ปื๊น แล้วก็ไปฝากคุณพี่รปภ. หน้าประตูโรงเรียนของลูก ฝากส่งอีกทอดหนึ่งให้ถึงมือลูก
นัยว่า เร็ว สะดวก และเผื่อฟลุ้ค ถือโอกาสโบกไม้โบกมือกับลูกชายด้วย
ซึ่งแม่ฟังแล้วรู้ว่า เป็นเพราะคุณพ่อเป็นคนทำอะไร ก็อยากให้เสร็จครบในเวลารวดเร็ว อยากส่ง ส่งเลย โอกาสที่จะพบลูกโดยวิธีนี้ มีโอกาสได้พบน้อยมาก
แต่แม่ก็โอนอ่อนค่ะ แล้วแต่ละเหตุการณ์
สำหรับฉบับนี้จำได้ว่า แม่ลอกให้ใหม่ เพราะคุณพ่อเขียนมาหวัด(หมายถึงเขียนเร็ว)มาก แล้วค่อยปิดซองส่งทางไปรษณีย์
ระหว่างลอก อ่านเองด้วย
เข้าใจแล้วว่า ทำไมเจ้าตัวเขียนหวัดขนาดนั้น
คงต้องการให้เรา แม่ อ่านด้วยมากกว่า..แฮ่ม คุณพ่อนะคุณพ่อ
นี่ค่ะ จดหมาย
<3<3<3
ใครจะรักลูกเท่าพ่อและแม่
พ่ออยากจะแนะนำแนวทางการดำเนินชีวิตของลูก
โดยใช้แนวทางแห่งพุทธ และโดยเฉพาะข้อแนะนำ ในการดำเนินชีวิตจาก องค์ทะไล ลามะ กล่าวไว้19 ข้อ
1.ระลึกเสมอว่าการจะได้พบความรักและความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ต้องประสบกับความเสี่ยงอันมหาศาลดุจกัน
2.เมื่อใดที่แพ้ อย่าลืมเก็บไว้เป็นบทเรียน
3.จงปฏิบัติตาม 3 Rs
3.1 เคารพตนเอง (Respect for self)
3.2 เคารพผู้อื่น (Respect for others)
3.3 รับผิดชอบต่อการกระทำของตน (Responsibility for all your actions)
4.จงจำไว้ว่า การไม่ทำตามใจปรารถนาของตนบางครั้งก็ให้โชคอย่างอัศจรรย์
5.จงเรียนรู้กฎ เพื่อที่จะทราบวิธีการฝ่าฝืนอย่างเหมาะสม
6.จงอย่าปล่อยให้การทะเลาะเบาะแว้งด้วยเรื่องเพียงเล็กน้อย มาทำลายมิตรภาพอันยิ่งใหญ่
7.เมื่อรู้ว่าผิด จงอย่ารอช้าที่จะแก้ไข
8.จงใช้เวลาในการอยู่เพียงลำพังผู้เดียวในแต่ละวัน
9.จงยอมรับการเปลี่ยนแปลง แต่อย่าปล่อยให้คุณค่าของตัวเราหลุดลอยไป
10.จงระลึกไว้ว่า บางครั้งความเงียบก็เป็นคำตอบที่ดีที่สุด
11.จงดำเนินชีวิตด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เพื่อที่ว่า เมื่ออายุเรามากขึ้น ก็กลับมาระลึกถึงเรื่องที่เคยทำ อย่างมีความสุข
12.บรรยากาศอันอบอุ่นในครอบครัวเป็นพื้นฐานที่สำคัญของชีวิต
13.เมื่อขัดใจกับคนรัก ให้หยุดเรื่องไว้แค่ปัจจุบัน อย่าขุดคุ้ยเรื่องอดีต
14.จงแบ่งปันความรู้ เพื่อให้เป็นหนทางก้าวสู่ความเป็นอมตะ
15.จงสุภาพกับโลกใบนี้
16.จงหาโอกาสท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆที่ไม่เคยไป อย่างน้อยก็ปีละครั้ง
17.จงจำไว้ว่าความสัมพันธ์ที่ดีที่สุด คือความรักไม่ใช่ความใคร่
18.จงตัดสินความสำเร็จของตนด้วยสิ่งที่ต้องเสียสละ
19.จงเข้าใกล้ความรักด้วยการปล่อยว่าง
เมื่ออ่านจบในครั้งนั้น สี่ปีก่อนกระมังคะ จำได้ว่า คิด ๆ อยู่พักหนึ่งค่ะ
นี่เป็นจดหมายที่ตั้งใจส่งถึงใครกันแน่
เอาเถิด เนื้อความดี ๆ ทั้งนั้น
แม่จึงส่งผ่านต่อให้ลูก โดยเขียนพูดคุยเพิ่มเติม..นินทา..คุณพ่อไปกับคุณลูกนิดหนึ่ง
ท่านผู้อ่านล่ะคะ เห็นว่า จดหมายฉบับนี้ ผู้เขียนตั้งใจส่งให้ใคร คุณลูกหรือว่า..ใคร..อิ อิ
ความเห็น (9)
- ห้องเรียนนี้อบอุ่นที่สุดตั้งแต่เคยเห็นมาเลยค่ะ
- ได้รางวัล Happy Family, Happy Ba Award ค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้องศิลา
เป็นความอบอุ่นที่ระลึกขึันมาคราวใดก็ ขำ ๆ ค่ะ
พี่ชอบเขียนจดหมายด้วยมือ ส่งให้ลูกแม้ว่าจะไปถึงช้าสักหน่อย
อยากให้ลูกได้รับรู้ถึงความรู้สึกแบบ รอคอย และละเลียดอ่านจดหมายอย่างช้า ๆ อ่านซ้ำ หรือใคร่ครวญ ไตร่ตรองไปด้วย
แม่เคยถามเขา ลูกชายว่า โอเคไหมลูก เวลาได้รับจดหมายแม่เป็นอย่างไรบ้าง
คำตอบของเขา ทำให้เราชุ่มชื่นใจค่ะ
เขาตอบด้วยการเล่าเป็นซีน ๆ ว่า
"เมื่อคุณครูประจำห้องน้องหยิบซองจดหมายขึ้นมา จะมีเพียงสองคนประจำเท่านั้นครับแม่ที่ มีจดหมายแบบนี้มาถึง"
"เพราะฉะนั้นจึงลุ้นกันครับ ว่าเป็นของใครระหว่างน้องและหมูแฮม"
"ถัดจากนั้น ถ้าเป็นของน้องนะ น้องจะเดินช้า ๆ ไปรับมาจากคุณครู"
"น้องยังไม่อ่านในห้อง prep นะแม่ น้องจะทำการบ้านให้เสร็จก่อน"
"เก็บไว้อ่านหลังสวดมนต์กลางคืนก่อนนอนเสร็จ จะได้อ่านช้า ๆ "
.....
ชุ่มชื่นใจด้วย มั้ยคะ
ตอนนั้นเขาเรียนประจำที่ วชิราวุธวิทยาลัย กรุงเทพฯค่ะ
เรียน กินนอนและเล่นกีฬาอยู่ในโรงเรียน สัปดาห์เว้นสัปดาห์จึงได้กลับบ้านสองวันสองคืน ทางโรงเรียนให้ผู้ปกครองไปรับบ่ายของวันศุกร์และพานักเรียนส่งกลับโรงเรียนบ่ายของวันอาทิตย์ค่ะ
เป็นแบบฝึกหัดแรกของการ จาก พรากกันระหว่างเรา..สามคน
แม่จำได้ว่า ผ่านช่วงวันเวลาเหล่านั้นมาอย่างยากและลำบากในช่วงต้น แล้ว เราทั้งสามคนก็ปรับตัวได้ในที่สุด
โดยไม่รู้เลยว่า เป็นจุดเริ่มที่ทำให้เราแกร่งขึ้นเมื่อต้องห่างกันเกือบทั้งสองปี ในช่วงล่าสุดนี้
คงได้มีเวลาเขียนบันทึกบ้างค่ะ
โรงเรียนประจำก็เป็นห้องเรียนในฝันอีกแห่งหนึ่งค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาให้กำลังใจ ขอบคุณค่ะ
มาชม
อ่านแล้วนึกถึง ท่านเนรู นายกคนแรกของอินเดีย สอนลูกสาวอินทิรา คานธี คือท่านเขียนจดหมายจากคุกออกมาให้ลูกอ่านนะครับ
การเขียน ดีกว่าการพูด เห็นด้วยครับ
แต่ที่ว่าลูกต้องเหมือนพ่อแม่นั้น ขอค้านครับ เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น ลูกโจรก็ต้องเป็นโจรตลอดไปหรือ ลูกพระนอกรีต(พระก็มีลูกได้นะ)ก็ต้องเป็นพระนอกรีตตลอดไปหรือ
ถ้าพระพุทธเจ้าเป็นเหมือนพ่อ เราก็คงไม่ได้มีพุทธศาสนามาเป็นของเอาไ้ว้เถียงกันเล่น เช่นวันนี้หรอก
ลูกที่ดีต้องแหกคอก ..แล้วไปสร้างคอกใหม่ อิอิ
Thank you for let me know about this:
ท่านเนรู นายกคนแรกของอินเดีย สอนลูกสาวอินทิรา คานธี คือท่านเขียนจดหมายจากคุกออกมาให้ลูกอ่านนะครับ
- เนื้อหาในจดหมายย้ำครับว่า "ลูกจะเหมือนใครไปไม่ได้ นอกจากพ่อและแม่"
- น่ารักจังครับ ขอบคุณเรื่องราวดีๆนี้ครับ..
Umm...I'll be back for this comment ka.
I got sick, sorry:-)
แหม อาจารย์ หมายถึงว่า ถ้าเราอยากให้ลูกเป็นคนดี อย่างน้อยเราก็ต้องไม่ทำความไม่ดี
ไม่อยากให้ลูกสูบบุหรี่ เราก็ต้องไม่สูบบุหรี่ แบบนั้นค่ะ
ถ้าลูก ดีกว่าเรา แหกคอก เป็น สร้างคอกได้
ใครจะไม่ปลื้มเล่าคะ
อภิชาตบุตร