ทรงพรรณ
|
นางทรงพรรณ เอี่ยมพานิช หลักสูตรและการสอน รหัส 55D0103121 |
ธรรมะกับการทำงาน
ก่อนที่ฉันจะทำงานที่นี่ ฉันผ่านงานมาหลายที่ไม่ว่าจะเป็นงานโรงงาน พนักงานบริษัท งานขายของหน้าร้าน งานห้าง ร้านทอง ขายของตลาดนัด และที่โรงเรียนแห่งนี้ ฉันเริ่มต้นทำงานจากตำแหน่งพี่เลี้ยงเด็กด้วยวุฒิการศึกษาชั้นมัธยมปลายจากระบบการศึกษานอกโรงเรียน เมื่อก่อนมีข้อแบ่งแยกความรู้ของพี่เลี้ยงเด็กและครูประจำชั้น พี่เลี้ยงที่มีการศึกษาน้อยกับคุณครูประจำชั้นที่มีวุฒิการศึกษาสูง ด้วยการสร้างข้อตกลงว่าไม่ให้พี่เลี้ยงเด็กพูดแทนตนเองว่าครูและให้เด็กเรียกพี่เลี้ยงด้วยคำสบประมาทอีกมากมาย ตอนนั้นฉันมีความรู้สึกคับข้องในใจว่าฉันเองก็ไม่ได้อยากเป็นครู แต่จำต้องอดทนเพื่อความอยู่รอดและถ้ามีโอกาสฉันจะหางานใหม่ ฉันคิดหาหนทางที่จะลดปมด้อยในใจ ด้วยการศึกษาต่อระดับปริญญาตรีคณะครุสาสตร์เอกปฐมวัย ทั้ง ๆที่ไม่เคยคิดว่าจะเรียนและตั้งคำถามกับตนเองเสมอว่าจะเรียนไปเพื่ออะไร(เดี๋ยวก็จะออกแล้ว) งานอะไรที่เหมาะกับฉัน ความสุขของฉันอยู่ที่ไหน และอนาคตฉันจะเป็นอะไร แม้ตอนนั้นฉันยังหาคำตอบให้ตนเองไม่ได้และมีคำถามอีกมากมายแต่ฉันก็เรียนและพยายามทำงานด้วยความตั้งใจมาตลอด
ระหว่างการทำงานนานวันเข้า ฉันพบว่าการที่เราจะทำอะไรให้ถูกใจคนทุกคนเป็นเรื่องยาก สู้การทำดีและเป็นคนดีเป็นเรื่องง่ายกว่า จากการที่ดิฉันทำงานอยู่โรงเรียนวัด กินข้าววัด เวลาที่ผ่านไปในแต่ละวันอยู่ที่วัดทำให้ฉันได้พบหลักธรรมะที่ใช้ในการทำงานเพื่อใช้แก้ปัญหาและนำไปสู่ความเจริญก้าวหน้าทางอาชีพ หลักธรรมนั้นคืออิทธิบาท 4
-
ฉันทะ คือ ความรักงาน-พอใจกับงานที่ทำอยู่
-
วิริยะ คือ ขยันหมั่นเพียรกับงาน
-
จิตตะ คือ ความเอาใจใส่รับผิดชอบงาน
-
วิมังสา คือ การพินิจพิเคราะห์ หรือ ความเข้าใจ
นอกจากนี้การทำงานในแต่ละวันฉันยังมีหลักธรรมะที่ปฏิบัติมาโดยตลอดคือสังคหวัตถุ 4
หมายถึง หลักธรรมที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจของผู้อื่น ผูกไมตรี เอื้อเฟื้อ เกื้อกูล หรือเป็นหลักการสงเคราะห์ซึ่งกันและกัน มีอยู่ 4 ประการ ได้แก่
1. ทาน คือการให้การเสียสละหรือการเอื้อเฟื้อแบ่งปันเพื่อประโยชน์แก่บุคคลอื่น ไม่ตระหนี่ถี่เหนียว
2. ปิยวาจา คือการพูดจาด้วยถ้อยคำที่ไพเราะอ่อนหวาน พูดด้วยความจริงใจ ไม่พูดหยาบคายก้าวร้าว
พูดในสิ่งที่เป็นประโยชน์เหมาะสำหรับกาลเทศะ
3. อัตถจริยา คือการสงเคราะห์ทุกชนิดหรือการประพฤติในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น
4. สมานัตตา คือการเป็นผู้มีความสม่ำเสมอประพฤติเสมอต้นเสมอปลาย คุณธรรมข้อนี้จะช่วยให้เราเป็นคนมีจิตใจหนักแน่นไม่โลเล รวมทั้งยังเป็นการสร้างความนิยม และไว้วางใจให้แก่ผู้อื่นอีกด้วย
ปัจจุบันฉันลืมความคิดที่จะออกจากงาน แต่กลับมีความรู้สึกรักในสิ่งที่ทำและตั้งใจจะทำให้ดีที่สุด
ทุกวันฉันทำงานอย่างมีความสุขที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กๆและมีความภูมิใจที่เห็นเด็กมาโรงเรียนแล้วไม่ร้องไห้ รวมทั้งการมีเพื่อนร่วมงานที่แสนดี และขอขอบคุณคำสบประมาทจากผู้หวังดีทั้งหลายที่เป็นแรงเสริมให้ฉันรู้จักพัฒนาตนเอง สิ่งสำคัญที่สุดฉันสามารถตอบคำถามให้กับตนเองได้ว่างานอะไรที่เหมาะกับฉัน การที่เรารักในสิ่งที่ทำและนำหลักธรรมมาปฏิบัติใช้ในชีวิตประจำวันทำให้ดิฉันมีความสุขมากขึ้น
ความเห็น (8)
ผูกไมตรี เอื้อเฟื้อ เกื้อกูล....เป็นสิ่งดีงาม นะคะ
ที่ใดมีธรรมะ ที่นั่นมีสุข
คุณครูเป็นครูทั้งจิตใจและวิญญาณ...ดีใจกับนักเรียนด้วยที่มีครูดีมีธรรมะอยู่ในจิตใจ
สุขใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ
ครูโอ๋ คนเก่ง สู้ๆนะค่ะ ;)