"ห้องเรียนในฝัน"
กำลังจะเดินไปทำงานค่ะ
เหลือบเห็นหัวข้อนี้ เพิ่งพูดคุยกับลูกชาย ลูกศิษย์และครูคนสำคัญของเรามา
จึงขอบันทึกสักหนึ่งบันทึกก่อนค่ะ
การเรียน เกิดขึ้นได้เมื่อมี ผู้เรียน ครู หัวข้อแห่งการเรียนรู้
เพราะฉะนั้น เมื่อเราอยากรู้อะไรขึ้นมาตอนไหน เราสามารถเรียนรู้ได้ทันที
ขอให้เรารู้ว่า เราไม่รู้ เรากำลังอยากรู้ ตั้งใจจริงสำหรับการเรียนรู้ และสอบถาม หาให้ได้ว่า ใครรู้
เมื่อเรารู้ว่าใคร รู้ ซึ่งคือ ครู สอนเราเรื่องนี้ เราต้องหาครูของเราให้พบ
ครู อาจไม่ได้เรียนจบครู ครูอาจไม่ใช่หัวหน้างาน ครูคือใครก็ตามที่รู้จริงในเรื่องนั้น ๆ
ดังนั้น ห้องเรียนคือทุกที่ ทุกเวลา กับครู ผู้เรียนและทุกเรื่องที่สนใจ ณ ขณะนั้น
อยากรู้เรื่องการทำสวน ห้องเรียนน่าจะอยู่ที่สวน
ครูคือคนที่เคยปลูกต้นไม้ รู้จริงและสอนเราเรื่องการปลูกต้นไม้
อยากรู้เรื่องการทำครัว ห้องเรียนคือครัว และเมนูอาหารคือตำรา
อยากรู้เรื่องพยาธิสภาพของชิ้นเนื้อแต่ละอวัยวะ
เป็นไปไม่ได้ถ้าเราจะไม่เรียน ผ่านงานการตรวจอวัยวะปกติของมนุษย์ทุกอวัยวะ จากการตรวจศพ (autopsy) มาก่อน
กลัวความตาย กลัว..อด รู้ เรื่องนี้ค่ะ
บันทึกนี้อาจไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ ห้องเรียนในฝัน
แต่เป็น ห้องเรียนในฝัน ของเรา จริง ๆ ค่ะ
บันทึกไว้สั้น ๆ ขอไปทำงานก่อน โรงพยาบาล..ห้องเรียนในฝัน..ณ ปัจจุบันค่ะ
- พี่ชาย autospy โค กระบือ สุกร ไก่ ... จึงไม่กลัว... ฮิ ๆ ๆ ๆ
- เป็นกำลังใจนะครับ น้องหมอเล็ก ครับ
"ดังนั้น ห้องเรียนคือทุกที่ ทุกเวลา กับครู ผู้เรียนและทุกเรื่องที่สนใจ ณ ขณะนั้น"
Anyone Anywhere Anytime ...
ขอบคุณพี่ชายมาก ๆ ค่ะ
ห้องเรียนของงานแบบน้อง ห้องที่เรียน กิน นั่งแต่ไม่กล้านอน ยุคหนึ่งก็คือ ห้องผ่าศพ
เราใช้ชีวิตในนั้นเกือบเต็มสามปี
และปัจจุบันก็ยังต้องคลุกคลีอยู่ ยามสอนแพทย์ประจำบ้านที่มาเรียนเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
เคยคิดกลัวบ้างไหม
ไม่เคยเลยนะคะ มีบ้างที่บรรยากาศวังเวง เงียบ กลิ่นน้ำยา และเป็นเย็นหรือกลางคืนวันสุดสัปดาห์ ไม่มีเพื่อน อยู่คนเดียว
น่าเล่าเป็นบันทึกเหมือนกัน นะคะ หรือพี่ชายว่าไง..
ห้องเรียนแบบโฮมสคูล
ครั้งหนึ่งเคยคิดส่งลูกไปเรียน โฮมสคูลค่ะ
ไปตามหา ครู ที่ใช่
หายังไม่พบ คือเราไม่มีเวลาหาให้พบ ลูกโตขึ้น ๆ อิ อิ
แต่ได้รับทราบข่าวค่ะ ว่ามี
แนวเดียวกับคุณมะเดื่อเลยค่ะ
คุณครูวัส มาเยี่ยม ขอบคุณค่ะ
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมและฝากดอกไม้ ด้วยค่ะ