เมื่อครูท้อแท้
เมื่อครูท้อแท้กับการศึกษาไทยที่....... อันที่จริงก็มิอาจก้าวล่วงหลักสูตรการศึกษาที่ผ่านมือคนระดับ ศ. รศ. ผศ. ดร. นักวิชาการศึกษา เพราะเราก็แค่ครูปริญญาตรี อายุน้อย แต่ว่าคุณสังเกตไหมว่าหลักสูตรยิ่งพัฒนาก็ยิ่งแย่ ยิ่งอ้างอิงจากต่างประเทศก็ยิ่งถอยหลัง ไม่ใช่ว่านักคิดของต่างประเทศไม่ดี แต่บริบทมันไม่เหมือนกัน ทั้งบริบทของประเทศ ผู้บริหารประเทศ คน การดำรงชีวิต ผู้ปกครอง รวมทั้งตัวเด็กด้วย มันเอามาอ้างอิงได้ แต่ ลอกเค้ามาไม่ได้ ทำไมคนอายุ 30 ขึ้นไปถึงจดจำวิชาหลักภาษาไทยได้ดีกว่าเด็กสมัยนี้ทั้งที่มีหนังสือสีน้ำตาลตุ่น ๆ มีตัวละครชื่อ มานี มานะ เล่มเล็ก ๆ เนื้อหาไม่มากมายได้ดีกว่า หนังสือใบโบก ใบบัวอย่างทุกวันนี้ ไม่ได้บอกว่าการพัฒนาให้ทันยุคสมัยไม่ดีแต่ต้องอ้างอิงถึงบริบทของไทยด้วย ถ้าเรายังไม่เปลี่ยนบริบทหรือเปลี่ยนไม่ได้ก็ควรจะยอมรับว่าเราต้องพัฒนาอย่างช้า ๆ ในแบบของเรา จะให้บอกว่าเราใช้ระบบการเรียนแบบเมืองนอกเพื่อให้เราพัฒนาการศึกษาทัดเทียมเขา เห็นทีจะไม่จริง หรือครูน้อยคนนี้คิดผิด เพราะตั้งแต่เริ่มสอน ป 1 มาหนึ่งเทอมแทบไม่แตะหนังสือกระทรวงเลย ถ้าตามหลักการแล้วครูชายแดนคนนี้ผิด แต่ถ้าตามความรู้สึกแล้ว หากหลับหูหลับตาสอนตามหลักสูตรแกนกลาง เห็นทีนักเรียน ป 1 คงอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ และคิดวิเคราะห์ไม่เป็น หรือสิ่งที่เรารู้สึกนี้ผิด
ความเห็น (3)
เป็นกำลังใจให้นะคะ แต่นักวิชาการก็ยังคนสนใจกับระบบการศึกษาและเอาใจช่วยอยู่ไม่ห่าง เพียงแต่การศึกษาที่ถอยหลังทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะใครคนใดคนหนึ่ง หากแต่เราทุกคนต้องหันมาเหลียวมองแล้วช่วยกันแก่ไข และไม่โทษกันไปมาเพื่อสร้างความก้าวหน้าของการศึกษาบ้านเราให้ทันประเทศเพื่อนบ้านจะดีกว่า...
ครูครับ ครูคิดถูก และมาถูกทางแล้ว เดินต่อ อย่าต๊อ แต๊ ผมเอาใจช่วย ให้ครูอยู่กับเด็ก อยู่กับปัญหาและความจริง อดทน สู้สู้ นะ
แวะมาส่งกำลังใจให้คุณครูค่ะ
ครู มีรากศัพท์จาก คุรุ แปลว่า หนัก เหนื่อย ยาก ต้องอดทน ...
อยากให้การศึกษาเป็นอย่างไร คุณครูเริ่มทำได้ที่ตัวเองก่อนอื่นเลยค่ะ :)