"ภาพวาดสีน้ำ" จากใจของ "ลูกศิษย์" ให้แด่ "ครู" ของเขา ... (The Last Lecture)
ระหว่างการปิดคอร์ส The Last Lecture เมื่อตอนเช้า (๑ ตุลาคม ๒๕๕๕) ที่ผ่านมา เมื่อถึงเวลาท้ายคาบเรียนแล้ว ผมได้ทำ "สมุดเปิดความในใจ" เล่มเล็ก
ให้นักศึกษาทุกคนที่สามารถเรียนถึงคาบสุดท้ายนี้ได้ ได้เขียนความในใจถึงผมได้ โดยไม่มีผลต่อคะแนนใด ๆ ทั้งสิ้น เพื่อเก็บเป็นที่ระลึกและประเมินการสอนของตัวเองที่ผ่านมาใน ๑ ภาคเรียนอีกด้วย
แต่มีเด็กคนหนึ่งเดินมาหาผมที่หน้าห้อง พร้อมยื่น "ภาพวาดสีน้ำ" พร้อมข้อความในใจของเธอมาให้ผม
นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตการเป็นครูที่ได้รับมอบสิ่งที่มีค่าสิ่งนี้ ตัวเองเป็นคนเคร่งครัดและมีเป้าหมายในการสอนให้เด็กเป็น "ลูกที่ดี" , "คนที่ดี" และ "ครูที่ดี" มาก ๆ ดังนั้น ไม่เคยสนใจว่านักศึกษาจะเกลียดแค่ไหน ใครทนไม่ได้ ก็ให้ยกเลิกรายวิชาได้โดยไม่โกรธกัน อยากสอนคนที่มี "หัวใจสิงห์" ที่มีความพร้อมจะเรียนเท่านั้น
ใครจะเกลียดก็เกลียดไป แต่เรารู้ว่าเรากำลังทำหน้าที่ของครูอยู่ ดังนั้น นี่ีคือสิ่งที่เหนือความคาดหมายว่าจะได้รับการแสดงออกจากลูกศิษย์เช่นนี้
เด็กคนนี้เป็นผู้หญิงแบบแมน ๆ เสียหน่อย จำได้ว่า คาบแรกใส่กางเกงมาเรียน ก็โดนดุไป คาบต่อมาเปลี่ยนมาใส่กระโปรงแล้วแต่ยังสั้นอยู่ ถูกตัดคะแนนจิตพิสัยและถูกดุหลายครั้ง แต่ก็ยังคงอยู่จนถึงคาบสุดท้าย
เท่าที่ทราบมา เด็กคนนี้ตอนมัธยมเกเรมาก ติดเพื่อนจนไม่ยอมเรียนหนังสือ แต่เมื่อเข้าสู่มหาวิทยาลัยเป็นคนตั้งใจเรียนมาก เกรดเฉลี่ย ๓ กว่า ๆ มีโอกาสได้เกียรตินิยม
ยิ่งมาเรียนกับผมแล้ว ยิ่งถูกทบทวนชีวิตไปกันใหญ่ จนได้รับสิ่งที่ท่านเห็นในบันทึกนี้ครับ
มันเป็นความภูมิใจเล็ก ๆ นะครับที่สามารถทำให้เขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีได้
การจะเปลี่ยนใครสักคนได้ เราต้องเป็นต้นแบบให้เขาก่อน
ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน
จึงอยากเก็บภาพวาดสีน้ำและเรื่องราวทั้งหมดไว้ในบันทึกนี้ตลอดไป
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
Happy Ba !!!
ความเห็น (22)
ก้าวแรกที่มาเรียน "รู้สึกว่า อจ. จะเคร่งคัดไปหน่อย" .. ..... เด็กสมัยใหม่ เขา กล้าคิด กล้าพูด รู้สึกอย่างไร ก็พูด อย่างนั้น นะคะ
ครู/อจ. ที่ ควรให้โอกาส นะคะ เขาอาจเป็น "กระจกเงา" ให้เราก็ได้นะคะ
ขอบคุณลทความดีดี มีคุณภาพนี้นะคะ
เด็กมีคำสะกดผิดอยู่สองจุด แต่ผมมองข้ามไป ณ เวลานี้ครับ ;)...
ครูอาจารย์ทุกท่าน "ให้โอกาส" แน่นอนครับ เพียงแค่การเรียนมหาวิทยาลัย เขามีสิทธิ์ที่จะเลือกเรียนหรือไม่เลือกเรียนก็ได้
หากพร้อมก็ลงเรียน หากไม่พร้อมก็ลงภาคเรียนหน้าก็ยังได้
แต่ผมเคยเขียนไว้หลายครั้งว่า "ทุกคนมีโอกาสเหมือนกัน เพียงแต่จะใช้โอกาสนั้นหรือไม่ต่างหาก" และผมก็พบว่า หลายคนทอดทิ้งมัน หลายคนไม่ได้นึกพ่อแม่ที่อยู่ข้างหลัง นี่เป็นบทเรียนที่เขาต้องเรียนรู้ครับ
อยากให้พี่ 
...Dr. Ple ตามอ่านงานเ่ก่า ๆ ดูครับ
บล็อกนี้มีอะไรให้พี่ได้อ่านมากมายโดยเฉพาะการที่ผมสอนนักศึกษาครูในมหาวิทยาลัย กับโลกปัจจุบันครับ
ขอบคุณมากครับพี่ ยามดึก ๆ เช่นนี้ ;)...
- ขอบคุณเรื่องเล่าแนวทางดีๆจากท่าน
Wasawat Deemam
- ชื่นชมทั้งอาจารย์และลูกศิษย์ค่ะ...รู้สึกว่าแนวทางในการพัฒนานักศึกษาของเราจะตรงกันนะคะ คือ มีเป้าหมายให้พวกเขาเป็นคนดี ครูดี และมีคุณภาพ จึงต้องเข้มงวดกวดขัน ไม่ห่วงว่านักศึกษาจะไม่ชอบ มีอาจารย์บางท่านไม่ค่อยเข้าสอนและเอาใจนักศึกษาโดยให้ผลการเรียนดีๆ ซึ่งก็มีนักศึกษาส่วนหนึ่งที่ชอบ เพราะเป็นประเภทไม่สนใจความรู้และประสบการณ์ ขอให้ผลการเรียนเป็นที่พอใจก็พอ แต่สำหรับ อ.วิแล้ว เวลาสอนนักศึกษาครุศาสตร์ จะบอกพวกเขาว่า เราต้องฝึกตนมากว่าสาขาอื่นๆ เพราะเราต้องไปเป็นครูไปเป็นต้นแบบให้กับนักเรียน ถ้าครูยังไม่รับผิดชอบตนเองแล้วจะไปพัฒนาคนอื่นได้อย่างไร และตัวอาจารย์เองก็ปฏิบัติตนเป็นต้นแบบที่ดีให้กับพวกเขาด้วย
- นอกจากสอนนักศึกษาคณะครุศาสตร์แล้ว อ.วิต้องสอนนักศึกษาจากทุกคณะแทบทุกสาขา เพราะสอนวิชาศึกษาทั่วไปด้วย ซึ่งบางสาขาดูจากรูปลักษณ์แล้วคงขาดการกล่อมเกลามากๆ เลย เมื่อมาเจอความเข้มงวดก็ปรับตัวไม่ได้ และการสอนผ่าน Blog ที่ผ่านมาก็มีนักศึกษาส่วนหนึ่งที่ปรับตัวไม่ได้และขอยกเลิกรายวิชาไป มีคนหนึ่งที่ได้แสดงความเห็นใน Blog เมื่อวันที่ 23 กันยายน ความว่า "สวัสดีค่ะอาจารย์ วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน ที่หนูได้เรียนกับอาจารย์ซึ่งเป็นวิชาที่พัฒนาทั้ง การพูด การฟัง การอ่าน และการเขียน ทั้งภาษาไทย และภาษาอังกฤษ รวมไปถึงการพัฒนาการใช้ IT อีกด้วย หนูยอมรับจริงๆ ว่าช่วงเรียนแรกๆ หนูท้อกับวิชานี้มาก เพราะคิดว่ามันยุ่งยากเกินไป แต่พอหนูเริ่มเรียนไปเรื่อยๆ ก็รู้ว่า วิชานี้ช่วยใช้เราได้พัฒนาตนจริงๆ และก็ไม่ยากเกินกำลังของเรา ขอบคุณอาจารย์มากๆ นะคะ ที่ช่วยอบรมสั่งสอน และพยายามกระตุ้นให้พวกหนูให้มีความพยายามที่จะพัฒนาตนอย่างจริงจัง และหนูจะพยายามนำสิ่งที่อาจารย์สอนไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันให้ได้มากที่สุด"
แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะครับ คุณ 
ครูทิพย์ ;)...
ขอบคุณมากครับ ;)...
เรียน อาจารย์ 
ผศ. วิไล แพงศรี ครับ ;)...
อาจารย์ได้ให้คำตอบที่อยู่ในใจผมทั้งหมดแล้วครับ ด้วยความที่เราต้องสอนนักศึกษาครู ความเข้มงวดกวดขันเป็นเรื่องที่จำเป็นเหลือเกิน เพราะนักศึกษารุ่นใหม่ที่ได้มีโอกาสพบ เขาเรียนเพียงแค่ "เกรด" มากกว่า "ความรู้และประสบการณ์" ที่ควรจะได้เพื่อเป็น "ต้นแบบ" ให้กับเด็กตัวน้อยในอนาคตของพวกเขา
การเข้มงวดทำให้เกิดการ DROP อันเป็นเรื่องปกติที่พบเห็นได้มากในมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะปัจจุบันที่เด็กเลือกความสบายมากกว่าการฝึกฝน
หากครูเข้าไปจัดการเรื่องการแต่งกายที่เหมาะกับการเป็นครู เขาจะเลือก DROP มากกว่าการคิดถึงพ่อแม่ของตัวเอง
นั่นเป็นบทเรียนของเขาเองที่จะเกิดขึ้น
ความยากลำบากจะมีคุณค่าในตัวของมันเอง
ขอบคุณสำหรับการแลกเปลี่ยนเีรียนรู้ของอาจารย์มาก ๆ นะครับ ;)...
เรามีแนวทางเดียวกันครับที่อาจารย์ท่านอื่นในคณะของผม แทบไม่มี !!!
ขอบคุณมากครับ คุณแสง 
แสงแห่งความดี ;)...
กล้วยไม้แกร่ง...เติมแต่งหัวใจครู
กล้วยไม้หนึ่ง ซึ้งจิต พิสิทธิ์พิศาสตร์
แกร่งเติบกล้า สามารถ กล่าววาดฝัน
เติมแต่งสุข ด้วยสืบสาน เกินจำนรรย์
หัวใจครู เพียรปลูกฝัน จึงเป็นจริง
ขอให้..ศิษย์ หนึ่งนี้ มีขวัญกล้า
ขอให้..สืบ คุณค่า ยิ่งกว่ายิ่ง
ขอให้..ครู อยู่ยง คงความจริง
ขอให้..ศิษย์ และครูยิ่ง เป็นมิ่งเมือง
ด้วยรักและศรัทธายิ่ง
ในวิญญาณครูผู้ให้ตลอดกาล
ขอบคุณมากครับ คุณ 
Tawandin ;)...
- มาอ่านเรื่องของ "ครู" แล้วชื่นใจครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
ขอบคุณมากครับ ท่าน 
ปณิธิ ภูศรีเทศ ;)...
ขอบคุณมากครับ ท่านอาจารย์ 
ณัฏฐวัฒน์ ;)...
มาชื่นชมยินดี
คุณครูดีของลูกศิษย์ค่ะ
อ่านแล้วก็มีความสุขไปด้วย
สบายดีเน้อเจ๊า..ขอบคุณค่ะ..^_^
ขอบคุณครับ พี่ 
สีตะวัน ;)...
ยังสบายดีอยู่ครับพี่
มาชื่นชมอีกรอบ เป็นครูหมอมาหลายปียังไม่เคยมีแบบนี้เลย ยอดเยี่ยมมากคะ :))
ขอบคุณมากครับ คุณหมอบางเวลา 
ป. ที่ให้เกียรติครับ
รู้สึกยินดีที่คุณหมอเข้ามาครับ ;)...
- ...ตัวอย่างที่ดีมีค่ามากกว่าคำสอน...
- กิ่งไผ่เชื่อมั่นในคำนี้เสมอมาเช่นกันค่ะ
- เป็นโชคดีของนักศึกษานะคะ ที่ยังมี "ครู" ที่ยึดมั่นความเป็น "ครู" อย่างเต็มเปี่ยม
ขอบคุณมากครับ คุณ 
กิ่งไผ่ ;)...
ครูคือ..ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์
ตัวอย่างที่ดีมีค่า (และได้ผล) กว่าคำสอน
ขอบคุณคุณครูครับ
ขอบคุณมากครับ ท่าน 
อ.นุ ;)...