เรื่ืองเล็กๆ ที่พลิกความคิดใหญ่ๆ


ช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เป็นสัญญาณเตือนว่า
ข้าพเจ้ากำลังติดกับความ "ไม่มีเวลา" เข้าเสียแล้ว
หายไปนาน จึงขอเคาะสนิมด้วยเรื่องสั้นๆ ก่อนคะ

...

หลายสัปดาห์มาแล้ว ที่เครื่องอบผ้าที่บ้านมีปัญหา
ปัญหาไม่ใหญ่โตแต่น่ารำคาญ นั่นคือฝาปิดได้บ้างไม่ได้บ้าง
แม้ข้าพเจ้าจะพยายามปิดแรงๆ ปิดแน่นเท่าไหร่
มันก็มักเผยอเปิดออกมา ทำให้การอบผ้าชะงัก
จึงใช้วิธี ปิดเทปกาวลงไป 

วันหนึ่ง พ่อของข้าพเจ้าเห็นเข้า
ก็ชี้ให้ดูเข้าไปในช่องงับฝาตู้
" อันนี้ตอนที่งับไม่ลง เห็นไหมว่าแง่งนี้มันยื่นออกมานิดหนึ่ง"
เสร็จแล้ว พ่อก็ใช้นิ้วเขี่ยเบาๆ ให้ส่วนนั้นหดเข้าไป
" ลองปิดดู"
ปรากฎว่าฝาตู้อบผ้า ปิดได้แน่นตลอดการอบ
โดยไม่ต้องใช้แรงใดๆ เลย

 

...

เวลามีปัญหา เราทำอย่างไร
เรา "อดทน กดเก็บความไม่พอใจ" (tolerance) 
เรา "หาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง" (rationalization) 
เรา "ต่อต้าน" (resistance) 
เรา "โกรธ" (anger) 
เรา "หนีความจริง" (denial)

สิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็เปรียบกับข้าพเจ้าไม่พอใจ
พยายามปิดตู้แรงๆ และการใช้เทปกาวปิดทับ 

 

ในขณะที่พ่อของข้าพเจ้า ใช้วิธีอีกทาง
ด้วยการยอมรับ (acceptance)
การยอมรับ ไม่ได้หมายถึงการหลอกตัวเอง ว่าปัญหาไม่มี
การยอมรับ ไม่ได้หมายถึงการทำใจให้ชอบสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่การยอมรับ เป็นการมองเข้าไปในจุดที่ปัญหาเกิดอย่างพินิจพิเคราะห์
เห็นในสิ่งที่เป็น ทั้งตอนปกติ และผิดปกติ
..ตอนฝาตู้ปิดไม่ได้  เป็นอย่างไร
เทียบกับ..ตอนฝาตู้ปิดได้  เป็นอย่างไร
ความท้าทายนี้ ทำให้เกิดความสุข (joy)
ยิ่งเมื่อปัญหาแก้ได้จากกระบวนการนี้ ก็ยิ่งเกิดปิติ (enthusiastic) 

..

เรื่องเล็กๆ ที่ทำให้เห็นจุดอ่อนวิธีการแก้ปัญหาของตัวเราเอง
เรื่องใหญ่.. 

 ###

แรงบันดาลใจ ขณะอ่านหนังสือ "The Zen Leader" Ginny Whitelaw 

คำสำคัญ (Tags): #coping#transformation#happy family
หมายเลขบันทึก: 504217เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2012 18:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 16:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

ใช่ครับอาจารย์หมอ...หายไปนาน..แต่ก็มาด้วยบันทึกสั้นที่ลึกซึ้งครับ...หายยุ่งแล้วนะครับ...สบายดีนะครับ

เมื่อคืน ... ฝันถึงครับ คุณหมอบางเวลา ;)...

หายไปนานแสนนานตระการตาทีีเดียว

เป็น Happy family ด้วยนะคะ คุณพ่อน่ารักจัง ท่าทางสอนแบบ Zen นะคะ

สอนแบบไม่สอน

  • ต้องเริ่มจากยอมรับและเผชิญหน้าก่อนนะครับ..ความรู้จึงจะเกิด! 
  • ขอบคุณครับ

เป็นบันทึกสั้นๆ แต่อ่านแล้วได้ข้อคิดใหญ่ๆ

หากพบปัญหาแบบนี้ ส่วนตัวก็จะเรียกพี่ชาย หลานชาย โดยไม่ค่อยจะหาเหตุผล หลายครั้งก็เป็นเส้นผมบังภูเขาเหมือนกันค่ะ

หลังๆ พอมีปัญหาอะไรกับเครื่องใช้ก็จะพยายามหาทางแก้ไข ในที่สุดก็เลยทำคอมพิวเตอร์พังไปแล้วหนึ่งเครื่อง ประตูตู้เสื้อผ้าหลุดออกมาทั้งแผง.....  :)

คุณพ่อคุณหมอท่านเก่งมากเลยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

เรื่องเล็กๆนี่แหละ ที่ทำให้เรื่องใหญ่งดงามและมีคุณค่า ครับ

..ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง..ที่ได้อ่านข้อ..ความนี้..เพราะ..กำลังฝึก..ตนเองด้วยวิธีนี้..อยู่เหมือน..กัน.."การยอมรับ"กับการต่อสู้ปัญหาของตนเอง...เจ้าค่ะ (ยายธี)

มีประสบการณ์ที่คล้ายกันเลยค่ะน้องหมอป. บอกได้ว่า"อายุงานในโลก"สอนเราได้มากเลยค่ะ และ"ผู้มีประสบการณ์"อย่างที่น้องหมอป.เอามาเล่านี่แหละคือหนทางสว่างสำหรับคนอื่น การเรียนรู้เกิดได้เสมอค่ะ ในหลายๆรูปแบบ การได้เรียนรู้แลกเปลี่ยนกับผู้อื่นเป็น"ทางลัด"ที่เราจะมีโอกาสใช้เสมอค่ะ 

ขอบคุณคะ เมื่อสองสัปดาห์ก่อน มีพายุไต้ฝุ่นเข้าตอนนี้เหลือหางๆ กว่าจะฟ้าใสคงหลัง 15 ตุลาคมไปคะ ชื่นชมกับบทความของคุณหมออดิเรกหลายอัน แล้วจะมาเก็บตกทีหลังคะ

ได้สำนวนใหม่ "หายไปแสนนานตระการตา" ว้าว 

สอนแบบ Zen :)  ขอบคุณคะ กำลังคิดหาแง่มุมเขียน ห้องเรียนในฝัน อยู่พอดีคะ

แต่การยอมรับ เป็นการมองเข้าไปในจุดที่ปัญหาเกิดอย่างพินิจพิเคราะห์
เห็นในสิ่งที่เป็น ทั้งตอนปกติ และผิดปกติ


My teacher does not teach only new or advance academic topic, she teachs me how to deal with common problems happen in ordinary days.

Basically the most important thing in Pathology is how to define differentiation of normal and abnormal findings in organs.

มาอีกรอบค่ะน้องหมอปัทมา

การสังเกต และการเอาใจลงไปดู ไม่ว่างานอะไร ขั้นตอนไหน บางครั้งเราพบวิธีแก้ไขปัญหาแบบ เส้นผมบังภูเขา

และปัญหาที่ ในตำราไม่มีเขียนไว้

 

นี่เป็นเรื่อง area of interest ของพี่ค่ะ

;-)

ขอบคุณคะอาจารย์ ได้อ่านบทความนี้ที่อาจารย์เขียน

ชอบวิธีมองสำรวจตนเองนี้คะ
คุณธรรมที่ผู้ปกครองอยากให้ปลูกฝังเยาวชนอย่างพวกเรา หรืออีกนัยหนึ่งคุณธรรมเหล่านี้มีปัญหา ที่เปอร์เซ็นต์สูงมีสองอย่าง ได้แก่ ความซื่อสัตย์ และการมีวินัย ได้ยินอย่างนี้ พวกเราคงต้องสำรวจตัวเองแล้ว ว่าตัวเราล่ะมีปัญหาหรือไม่?"

อ่านแล้วยิ้มไปด้วย
แม้สิ่งที่เราพยายามแก้ไขด้วยตนเองพังก็ได้บทเรียนอันมีค่านะคะ
หากสิ่งของนั้นพังแล้วซ่อมได้
ก็น่าจะคุ้มค่ากับการทดลองนะคะ 

ขอบคุณคะ เรื่องเล็กๆ โรงเรียนเล็กๆ สร้างแรงบันดาลใจใหญ่ๆ ได้เหมือนกันนะคะ

ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้ยอมรับและผ่านพ้นปัญหาไปได้ด้วยดีนะคะ

ขอบคุณคะ พี่โอ๋ตกผลึกประเด็นมีค่าออกมาได้เสมอ
..

นอกจากเรื่องเส้นผมบังภูเขาแล้ว
การเปิดใจเรียนรู้จากผู้อื่น
ก็ทำให้เราแก้ปัญหาได้ตรงจุด เร็วขึ้นด้วย

 

การแก้ปัญหาที่เจอบ่อย ด้วยวิธีที่ง่ายกว่า และยังไม่มีเขียนในตำรา

สุดยอดคะ เป็นกำลังใจให้พี่หมอเล็ก candidate รางวัลสุดคะนึงคะ :) 

  • ขออนุญาตคัดเก็บไว้ในอุทินรอถอดบทเรียนร่วมกับพี่นุชค่ะ
  • http://www.gotoknow.org/journals/entries/115305
  • ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ ปลื้มนะคะ กับแง่งามแห่งความคิด สะกิดใจค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท