น้ำท่วม

ผญา นำ้ท่วม

น้ำท่วม

พี่น้องเอ้ย...

คักแท้น้อคักกว่าลาวตำซั่ว น้ำไหลหลัวไหลล่วง ล่วงจากเหนือฮอดใต้ ไหลท่วมทั่วไทย เห็นน้ำไหลผ่านหน้า ทางน้ำตาผัดพังย่าว ท่วมท่งนาป่าข้าว เฮือนเหย้าฮอดบ่เหลือ ได้นั่งเรือแล้วคราวนี้ แสนเต็มทีแล้วอีพ่อ น้ำอีหยังสังมาหลายกะด้อ ไหลล้นหลั่งโฮม เมืองทั้งเมืองจมลงพื้น ใต้บาดาลตาย่านนี่ สังมาเป็นจั่งซี้ ปีห้าสี่นี้ผัดสั่งเป็น

นี้บ้อเพิ่นว่า “น้ำสิท่วมฟ้า  ปลาสิเล่ากินดาว

ชาวเมืองเฮา สิเล่าตายเหมิดเกลี้ยง” เสียงหมอลำเคยเว้า พวกผู้เฒ่ายังเคยว่า หรือเพราะเฮาตัดป่า เผาขยะหมู่นั้นโลกเลยฮ้อนขึ้นกว่าหลัง สร้างโรงงานเผาไหม้ น้ำแข็งละลายกลายเป็นน้ำท่า น้ำทะเลหนุนบ่า เทิงน้ำฝนจากฟ้าเลยไหลท่วมแผ่นดิน ขอให้ฮิ่นตรองไว้ พี่น้องไทยให้คิดเบิ่ง น้ำเจิ่งนองเทือนี้ เพราหยังแท้คิดเบิ่งดู้ ... พี่น้องเอ้ย.

                สว่าง ไชยสงค์
                อาจารย์บรรยายพิเศษ วศก. มมร.