ร่ายสุภาพ
คุณภูสุภาที่ขอแผนผังร่ายสุภาพ (และท่านอื่นๆ ที่สนใจ) โปรดศึกษาได้จากแผนผังใน ไฟล์ (1) ครับ ส่วนข้างล่างนี้คือคำอธิบายเพิ่มเติม
๑. ร่ายสุภาพมีวรรคละ ๕ คำ (อาจเป็นห้าพยางค์หรือหกพยางค์ก็ได้เพราะบางคำอาจมีเสียงสระสั้นๆเกินมาบ้าง) หนึ่งบทมีกี่วรรคก็ได้ คำสุดท้ายของวรรคข้างหน้า จะสัมผัส(สระเดียวกัน ตัวสะกดเดียวกัน)กับคำที่ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓ ก็ได้ ของวรรคที่ตามหลัง ซึ่งวรรคเหล่านี้จะส่งสัมผัสต่อเนื่องไปยังวรรคที่ตามหลังมาอีกเป็นทอดๆไปเรื่อยๆ (ดังปรากฏเป็นเส้นโยงถึงกันในแผนภูมิ)
๒. รูปไม้เอก แปลว่า ก) ใช้คำที่มีไม้เอก เสียงจะเป็นเสียงเอกหรือโท ใช้ได้ทั้งนั้น เช่น อย่า กับ ย่า ใช้ได้ทั้งคู่ ข) ใช้คำตายแทนได้ทุกคำ ได้แก่คำที่มีสระเสียงสั้น (จะ และ เกาะ เคาะ พระ เปรอะ ฯลฯ) และคำที่สะกดด้วย แม่ กก กด กบ ทั้งเสียงสั้นเสียงยาวได้หมด (รัก พราก คาด บท ทราบ ภพ ฯลฯ)
๓. รูปไม้โท ให้ใช้ ไม้โทเท่านั้น ข้อนี้สำคัญมาก เพราะว่า ถ้าเราต้องการใช้คำว่า เล่น ตรงที่มีไม้โทบังคับ จะเขียนว่า เล่น ไม่ได้อีกแล้ว ต้องเขียนว่า เหล้น ครับ (ไม้โทในคำว่า เหล้น เรียกว่า โทโทษ)
๔. ตรงที่ไม่มีวรรณยุกต์บังคับ แปลว่า มีหรือไม่มีก็ได้ทั้งสิ้น และที่ไม่มีเส้นโยงแปลว่าไม่บังคับให้สัมผัส
(ท่านผู้รู้สามารถท้วงติงหรือเพิ่มเติมได้ครับ ขอบคุณครับ)
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น