การนำเทคโนโลยีสารสนเทศ มาใช้กับการศึกษานั้น สัดส่วนการศึกษา จะบ่งบอกถึงความยากง่ายในการจัดการเรียนการสอน ทั้งเนื้อหา เชิงวิชาการ กับจัดกิจกรรมเสริมการเรียนรู้ เพื่อสร้างฐานการเรียนรู้ในระดับการศึกษาที่สูงขึ้นไป
กราฟแสดงสัดส่วนการเรียนรู้เชิงวิชาการกับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้
จากกราฟโดยประมาณเพื่อใช้ในการทำความเข้าใจเท่านั้น สัดส่วนเท่าไรตัวเลขตรงๆ คงไม่มีแน่นนอน แล้วแต่การเปลี่ยนแปลงตามยุค แต่ยังคงลักษณะหลักอันได้แก่สัดส่วน มากกว่า/น้อยกว่า ของการเรียนรู้ในแต่ล่ะช่วงระดับการศึกษา เส้นสีน้ำเงิน แสดงระดับการเรียนรู้ด้านกิจกรรม ทักษะการใช้ชีวิต และเส้นสีส้มแสดงระดับการเรียนรู้เชิงวิชาการ ขออธิบายดังนี้
สรุปคือ ในระดับอนุบาลจะเน้นกิจกรรมการล่ะเล่น การใช้ทักษะชีวิตมากกว่า ความรู้เชิงวิชาการ ซึ่งเป็นไปตามหลักจิตวิทยาการเรียนรู้ของเด็กในวัยอนุบาล คือเล่นมากกว่าเรียนนั้นเอง (ซึ่งผมเกรงว่าปัจจุบันจะผิด ไปจากนี้มาก ทำให้เด็ก ไม่อยากไปโรงเรียน เครียดแต่เด็ก เก็บตัวเอง เอาตัวเองเป็นหลัก)
สรุปคือ ในระดับปริญาตรีจะเน้นกิจกรรมการล่ะเล่น การใช้ทักษะชีวิต เท่าๆ กับ ความรู้เชิงวิชาการ ซึ่งเป็นไปตามอายุที่เพิ่มขึ้นการรับรู้การใช้ชีวิตที่ต้องเติมเต็มเพื่อค้นหาตัวเองให้พบว่าตนเป็นใคร
สรุปคือ ในระดับนี้จะเน้นวิชาการ ตรงประเด็น ความต้องการของผู้เรียนที่จำเป็นต้องใช้ ถึง ร้อยล่ะ 90 แต่ก็ต้องแผงไปด้วยการใช้ชีวิตในสังคม การอยู่ร่วมกับผู้เรียนท่านอื่น การมีกิจกรรมร่วมกันถึง ร้อยล่ะ 10
และที่กล่าวมานั้น ได้แก่ ระดับการเรียนรู้ในทัศนของข้าพเจ้า ซึ่งจะถูกนำมาเป็นฐานในการ ออกแบบ เทคโนโลยีสารสรเทศ เข้ามาใช้ในการศึกษาในแต่ล่ะระดับ อย่างเหมาะสมที่สุด ในการการจัดการเนื้อหา และกระบวนการเรียนการสอน ต่อไป ( แล้วค่อยมาต่อน่ะครับ)
ไม่มีความเห็น