" เกษียณอายุ " - ๓

โตนี่ฟางคนล่าฝัน

* การดื่มนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นทหารหรอกครับ ชายไทยไม่ทราบชื่อหลายๆคนยังชอบดื่มกันจนเด็กรุ่นใหม่..หันมาดื่มตามตั้งแต่อายุยังน้อย..ฟังแล้วน่าใจหายครับ.

 

แต่กระทรวงที่มีหน้าที่เกี่ยวข้อง..กลับทำงานแบบสวนกระแสร์โดยไม่สนใจใดใดทั้งสิ้น ขอให้ข้าฯได้ประกาศขึ้นภาษีน้ำเมาทุกชนิดเป็นอันใช้ได้..สำหรับตัวข้าฯเองมีคนนำมามอบให้ดื่มเป็นประจำ..หลังจากที่เซ็นชื่ออนุมัติโครงการต่างๆออกไปแล้ว.บ่ยั่นดอก! หลังพิธีการรับมอบของที่ระลึกแล้วก็เป็นการแสดงจากหน่วยต่างๆเช่นการกระโดดร่มของข้าราช การนย.และจากกองพันลาดตระเวน.การแสดงศิลปะการป้องกันตัวของนรจ.นย...การแสดงพาเหรดของดุริยางค์นย..และการแสดงของทหารพรานนย.

ธงช้างต้องสะบัดไปทุกแห่งหน.

สุดท้ายเป็นพิธีการเชิญธงลงจากเสา. นักโดดร่มจากกองพันลาดตระเวน..กระโดดนำป้ายอำลาอาลัยลงมาก่อน  และตามด้วยทีมนักโดดนย.เกาะกลุ่มกันลงมาถึงพื้นอย่างปลอดภัย..มีการนำธงราชนาวีลงมาด้วย. เที่ยวนี้ร่มของนักโดดทุกคนคงกางตามปกติ..เพราะหลังจากที่..ผมนำเรื่องร่มไม่กาง.ลงในบล็อกแล้ว..บรรดานักโดดเหล่านี้ระวังตัวมากขึ้น. อย่าห่วงไปเลย.. ถ้าใครเคยมาเที่ยวที่หาดเตยงามคงพอจะนึกภาพออกน๊ะครับถ้ายืนหันหน้าเข้าไปที่เสาธง.. ข้างหน้าจากระยะประมาณ ๑๐ เมตรเป็นต้นไปเป็นน้ำทะเล.

 

ถ่ายภาพหมู่กันหน่อย.  - รอดมาได้อีกหนึ่งครั้ง.

ไกลออกไปหน่อยเป็นเกาะ..ชื่อว่า“ เกาะไก่เตี้ย.”นักเรียนจ่านย.ทุกคนต้องจดจำเกาะนี้ได้ดีตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาใน“กรมนาวิกโยธิน”ชื่อเดิมตอนที่ยังไม่ขยายหน่วยใหญ่ขึ้น. เครื่องบินจะนำนักโดดทุกคนขึ้นไปบนฟ้า ไกลออกไปจากเกาะไก่เตี้ยประมาณ ๑-๒ ก.ม.เมื่อนักโดดออกจากเครื่องแล้วจะต้องบังคับร่ม..มาลงในสนาม..หน้ากองบัญชาการหน่วยนาวิกโยธิน..ให้ได้ และต้องปลอดภัยเพราะมีสิ่งกีดขวางหลายชนิดตั้งแต่ต้นไม้สูง.อาคารพักทหาร.ตัวตึกของกองบัญชาการฯ

 

เฮ้ย! ตั้งใจเดินให้ดีดี. พี่โตนี่เขาจะเอาไปลงในบล็อก.  - บล็อกไหนว๊ะ ?

ที่สำคัญคือน้องสาย..ที่ไม่ควรเข้าไปเกี่ยวพันด้วย..เพราะอาจถึงตายได้..ดีว่าเขาตัดกระแสร์ไฟทุกครั้งก่อนจะมีการกระโดดร่ม.เคยมีนักโดดสาวลงมาแล้วมาติดที่สายไฟ..ถ้าไม่ตัดไฟไว้ก่อน..ป่านนี้เธอคงไปเกิดแล้วกระมัง ! แขกพลเรือนและทหารต่างนิยมชมชอบกันมากกับการกระโดดร่ม. ของทหารนย. แม้จะมีโอกาสได้ชมกันบ่อยๆก็ตาม. เมื่อลงมาครบและปลอดภัยแล้วรายการต่อไปเป็นการแสดงของนักเรียนจ่านาวิกโยธิน. เป็นการแสดงศิลปะการป้องกันตัวหรือเรียกว่าท่ามือเปล่า.

 

พุ่งไปให้สุดแรง..เอาให้แขนหลุดไปเลย.   - เอี้ย - เอี้ย - เอี้ย !

จบแล้วเป็นการเดินสวนสนามแสดงพลัง..จะแสดงกันไปทำไมก็ไม่รู้ ? ของทหารพรานนาวิกโยธิน. ผมว่าคนที่ไม่เคยชมอาจจะชอบน๊ะครับแต่..ทหารเก่าอย่างผู้เขียนนั้น..เคยได้รับการฝึกมาก่อนแล้ว..ขอผ่านไปก็แล้วกัน. เอ้า ! แข็งแรงหน่อย..ถึงคิวนักเรียนจ่านย.แล้ว. ฮ่า-ฮ่า-ฮ่า-เอี้ย ! ส่วนใหญ่จะคล้ายๆกันคือการแสดงประกอบอาวุธบ้าง..สวนสนามบ้าง..เพราะจ่านาวิกโยธินนี่แหละ ! ที่เป็นครูฝึกให้กับนักเรียนจ่านาวิกโยธินจึงไม่มีอะไรแตกต่างกันมากนัก..

 

ดุริยางค์นย.ก็แสดงได้ครับ.  - ถ้าชอบใจให้ตบมือ.

เพราะหลายๆหน่วยเคยไปชมของเขามา..ก็นำมาสอนแล้วดัดแปลงไม่ให้เหมือนต้นฉบับ..อย่างไรก็เรียกได้ว่าลอกเลียนแบบเขามาทั้งนั้น..แต่ชอบคุยกันจริงๆ. ช่วงหลังมานี้นย.ไทย มีโอกาสสอนและได้ไปทำการฝึกร่วมกับทหารจีน จึงมีการนำการแสดงชุดนี้มาโชว์ให้ทหารนย.ไทยและแขกจากหลายๆหน่วยได้ชมกัน.มาจากสำนักเส้าหลิ้นหรือเปล่าน๊ะ ?