" เกษียณอายุ " - ๑
* ผมเคยเขียนเรื่องการเกษียณอายุไว้แล้วครั้งหนึ่ง.. เอาเข้าจริงก็เลิกล้มไปเอง.ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด ? หรือเป็นเพราะในชีวิตราชการของผม..ไม่มีโอกาสได้เกษียณอายุเหมือนเพื่อนๆหรืออย่างไรไม่ทราบ ?
เกษียณอายุ.
สิ้นเดือนกันยายนของทุกปี..จะต้องมีข้าราชการของหน่วยงานราชการปลดเกษียณ..หรือที่เรียกกันอย่างเป็นทางการว่าต้องเกษียณอายุนั่นแหละ ! จำนวนจะมากน้อยหรือไม่นั้นจะขึ้นอยู่กับตัวข้าราชการ ในแต่ละหน่วยว่า..ก่อนสิ้นเดือนกันยายนของแต่ละปี.มีผู้ที่อายุครบตามกฏเกณฑ์ที่ทางราช การกำหนดไว้หรือไม่ ? แม้ว่าบางหน่วยอาจจะมีมาก..แต่ช่วงหลายปีที่ผ่านมานั้น ทางกองทัพและหน่วยงานราชการได้เปิดให้ข้าราชการมีการลาออกก่อนเกษียณอายุ..เพื่อลดจำนวนข้าราชการลง..ที่เรียกว่าเออร์รี่รีไทร์นั่นเอง.
ขอเชิญข้าราชการใช้สิทธิเกษียณอายุก่อนกำหนด. - ที่เรียกว่าเออร์รี่.
ผมลาออกก่อนจะเกษียณอายุหลายปี..จึงมิได้ใยดีกับการเกษียณราชการ เช่นข้าราชการหลายๆคน. ความจริงผมไม่อยากเขียนเรื่องชีวิตทหารอีกแล้ว แต่ต้องมาเขียนเพราะทราบว่าพลเรือนหรือชาวบ้านหลายๆคนอยากอ่าน..เพื่อจะได้ทราบความเคลื่อนไหวหรืออะไรก็ตาม ? เกี่ยวกับชีวิตทหารก่อนหรือหลังเกษียณบ้าง..เริ่มกันเลยน๊ะครับ..ใครที่มีพ่อ- แม่- พี่- น้องหรือญาติมิตร..รับราชการล่ะก็ ! คงเคยได้ยินคำนี้มาก่อนเป็นแน่.“เกษียณอายุ” วงราชการในบ้านเราจะถือเอาวันสิ้นงบประมาณเป็นวันสุดท้าย..ของอายุราชการ.
หน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน. - เลือกภาพนี้เพราะผู้เขียนเป็นศิษย์เก่าฯ.
ดังนั้น ๓๐ก.ย.ของทุกปี จึงเป็นวันสุดท้ายสำหรับผู้ที่รักหัวโขนทั้งหลาย จะต้องถอดหัวโขนออกวาง.แล้วกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ..หลายหน่วยงานอนุญาตให้ข้าราชการในหน่วยพักก่อนเกษียณอายุได้ถึง ๓ เดือน. บางหน่วยเจ้านายใจถึงให้พัก ๑ ปี เงินเดือนก็ไม่ต้องกลับมารับเหมือนแต่ก่อน. รับทางเอทีเอ็มแล้ว.ใครเคยมียศอะไรก็ตาม..ก็ต้องออกไปเป็นลุงบ้าง..ปู่หรือตาของลูกหลานไปตามครรลองของชีวิต.ใครเคยกระวีกระวาดที่จะต้องไปทำงาน..ไปเข้าแถวให้ทันตามเวลา..ก็จะได้เป็นอิสระเสียที..
วางพวงมาลาคารวะบรรพบุรุษทหารกล้า น.ย.เป็นครั้งสุดท้าย. - พรุ่งนี้แล้วทางใครทางมัน.
ได้รับการปลดปล่อยจากพันธนาการต่างๆ หลายคนตกงานต้องมาขับรถรับ-ส่งภรรเมียไปสอนหนังสือบ้าง..ไปซื้อกับข้าวบ้าง..แล้วแต่ใครจะได้รับคำสั่งจากเมียต่างกันอย่างไร ? เพื่อนผู้เขียนบ่นให้ผมฟังเสมอเวลามาร่วมวงดื่มกัน..เพื่อนผู้การของผมบอกว่า..ไอ้ห่..เมียกูพอตื่นขึ้นมามันใช้ทำงานบ้านเลยว่ะ ! ทำสิ. กูขี้เกียจรำคาญเสร็จแล้วนึกว่าจะได้พัก..แม่งให้กูไปตัดหญ้าอีกด้วยน๊ะ..ขนาดกูเป็นนาวาเอกน๊ะนี่..ผมฟังแล้วก็ขำขำ..แต่ชอบแซวกลับไปจนเพื่อนหงอยและยอมรับในที่สุด..อยากฟังล่ะสิว่าผมสวนไปว่าอย่างไร ?
สักการะแล้วควรถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันหน่อย. - ตั้งแต่พรุ่งนี้ไม่ต้องสวมเครื่องแบบอีกแล้ว.
ผมบอกว่าเมียมึงคงเป็นนายพล.เธอจึงกล้าสั่งนาวาเอกแบบมึง..ถ้าคนอื่นพูดเพื่อนผมอาจจะโกรธแต่พี่แกยอมรับพร้อมทั้งหัวเราะว่า..เออสงสัยจะจริงแบบที่มึงพูด..เพื่อนมักจะเรียกชื่อเดิมผมเสมอๆ.แล้วเราก็แอบนินทาภรรเมียกันต่อในวงเหล้าของเรา..มันส์พะยะค่ะ ! อ่านแล้วจะรวมหัวนินทาพวกสาระมีบ้าง..ก็ไม่มีใครว่าครับ.จะได้หายกัน..เชิญเลยเพคะ ! ช่วงที่เราเข้ามารับราชการจนถึงวาระสุดท้ายนั้น.นับแล้วเป็นเวลาหลายปีทีเดียว..ส่วนเวลานั้นมักจะผ่านไปเร็วเหลือเกิน.
ญาติมิตรของผู้เกษียณฯได้รับเชิญมาร่วมพิธีด้วย. - ในสนามหญ้าหน้าเสาธง บก.นย.
หน่วยงานต่างๆรวมหน่วยบัญชาการนาวิกโยธินนั้น ได้มีการจัดพิธีอำลาให้กับข้าราชการทุกนาย..ทุกระดับตั้งแต่นายพลเรือลงมาถึงพันจ่าและจ่าคนสุดท้าย..ที่ต้องเกษียณอายุ..นอกจากข้าราชการที่ต้องเกษียณแล้วยังเชิญญาติมิตร..ของผู้ที่ต้องเกษียณอายุเข้าร่วมพิธีด้วย ที่เรียกกันว่า“พิธีย่ำพระสุรสีห์”
ความเห็น (6)
พิธี....อำลา...จริงๆ นะคะ
ระบบราชการ (System) .... มีเกิด ==> มีสิ้นสุด
ขอบคุณนะคะ
ถ้าอาจารย์ไม่ลาออกเสียก่อน..อีกหน่อยก็ถึงคิว..โดยไม่ต้องเข้าคิว.
Hi sir. I knew that you were retired , so what ? you want to kick my ass , will you ? Before kicking you need to buy me a drink , then it might be OK..Hi - Ha. U 've a nice day.
- ตามมาอ่านในฐานะผู้กำลังจะเกษียณ ค่ะ และมาเรียนรู้เรื่องการเกษียณของวงการอื่น
- สิ่งที่ขออนุญาตแย้ง ก็คือ ประโยคที่ท่านบอกว่า "...๓๐ ก.ย.ของทุกปี จึงเป็นวันสุดท้ายสำหรับผู้ที่รักหัวโขนทั้งหลาย..." ดิฉันเองเป็นคนที่ไม่ชอบหัวโขนที่สุด และก็ไม่ได้มีสิ่งจูงใจอะไรจากหน่วยงาน ให้อยากทำงานไปจนเกษีียณ แต่ที่ต้องอยู่ (เคยเขียนมาแล้ว) ก็เพราะเหตุความเมตตากรุณานักศึกษา เห็นว่าไม่ค่อยจะมีใครทุ่มเทเวลาในการสร้างแรงบันดาลใจที่จะพัฒนาศักยภาพของตนให้กับพวกเขา ส่วนใหญ่จะบอกว่า นักศึกษาที่เข้ามาเป็นทราย ปั้นไม่ได้ เลยปล่อยพวกเขาไปตามบุญตามกรรม แต่ดิฉันคิดในทางตรงกันข้ามว่า "คนทุกคนพัฒนาตนเองได้ ถ้าได้ใช้วิธีการที่เหมาะสมกับพวกเขา" เลยทนอยู่เพื่อทำตามความเชื่อของตน ไปจนกว่าจะหมดเวลาที่ราชการกำหนดไว้ ค่ะ
อนุญาตให้แย้งได้ตามคำขอ..นานๆจึงจะพบเจออาจารย์ที่ดี..ลูกศิษย์รุ่นนั้นถือว่าโชคดี.บางคนชอบยุ่งกับลูกศิษย์ด้วยวิธีการต่างๆ..เอาคะแนนเกรดมาล่อใจ ฯ ลูกศิษย์บางคนพอเจออาจารย์ที่ดีกลับทำให้อาจารย์ต้องผิดหวัง เรียนตามที่อาจารย์สอนได้แต่กลับไม่ทำตามที่อาจารย์สอน..ผมเศร้าใจเสมอที่รู้ข่าวว่านักศึกษาที่คะแนนดีเด่นต้องฆ่าตัวตายเพราะเหตุใดใดของเขาเอง. ? ต้องล้มป่วยเพราะอยากสวยอยากงาม..เสียดายวิชาความรู้จริงๆ..