"ลูกชาวนา" ... (ลำนำจากเจ้าของตุ๊กตาคนนั้น)
ระหว่างการตรวจบันทึกประจำวันของเจ้าของตุ๊กตาคนนั้น ...
"... เด็กที่เป็นคนรวยคิดว่า การเรียนเป็นเรื่องยากลำบาก
แต่สำหรับลูกชาวนาแล้ว การเรียนคือสิ่งที่พยายามไขว่คว้า
กว่าจะได้มา คือ ทุกความทุกข์ยากทั้งหมดของผู้เป็นพ่อแม่
การเรียนแม้ใครว่าจะลำบากสักเพียงใด แต่สำหรับลูกชาวนาแล้ว
มันไม่ลำบากเลย เพราะทำนาลำบากกว่า ทุกตัวอักษร ทุกตัวหนังสือ
ได้ท่องผ่านสายลมกลางทุ่งนา เล่นเป็นคุณครู สอนกุ้ง หอย ปู ปลา
ในบึงหนอง พ่อกับแม่ทำนาแล้วเฝ้ามอง ยิ้มอย่างสุขใจแม้เหงื่อท่วมกาย
วิ่งไปตามคันนาพร้อมท่องบทร้อยกรอง แม่สูตรคูณก็ดังก้องไปทั่ว
อยู่กลางทุ่งจนท้องฟ้ามืดมัว เด็กน้อย ๆ ก็จูงมือกับแม่กลับบ้านเรา ..."
ลูกชาวนา ...
๘ ก.ย.๕๕
ผมคิดว่า พ่อแม่จะต้องภูมิใจในตัวของเขามาก ภูมิใจในสิ่งที่เขาเป็น
ภูมิใจในโลกที่เขาได้มองเห็น หากจะบอกว่า ผมอ่านงานของเขา
ด้วยความชุ่มชื้นหัวใจเป็นอย่างยิ่ง คิดถึงคำว่า "รากเหง้า" ที่ผมตั้ง
เป็นหัวข้อไว้แล้วขอให้ คุณแผ่นดิน มาช่วยสานความรู้สึกต่อไว้
เมื่อค่าย Pre-University เดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา
ผมแอบเขียนทิ้งท้ายไว้ว่า ... ครูก็เป็น "ลูกชาวนา" :)
แม่ผมเป็นชาวนา จบเพียง ป.๔ แต่เลี้ยงลูกจนได้เป็นจบปริญญา ๒ คน
ลูกศิษย์ผมคนนี้ คือ คนที่ผมคิดถึงเป็นคนแรก
หากจะสอนใครสักคนเขียนบล็อก ณ ชุมชนแห่งนี้
ผมเชื่อว่า เขาเก่งกว่าผมมากมาย ;)...
บุญรักษา ทุกท่านนะครับ ;)...
ป.ล. มันเป็นพื้นที่ความสุขของผมเองครับ Happy Ba นะครับ ;)...
ความเห็น (18)
มาให้กำลังใจลูกชาวนา เพราะเป็นลูกชาวนาแท้ๆคนนึง ชาวนาเลี้ยงมาทุกบาททุกสตังค์ แต่เป็นลูกชาวนาที่ค่อนข้างพร้อม และได้ทุกอย่างเกี่ยวกับการเรียน ไม่ได้ขัดสน ไม่ว่าจะอยากเรียนพิเศษวิชาอะไร กี่ที่ กี่แห่ง พ่อแม่(ก็คือตายาย) ไม่เคยถามเลยค่ะ ซื้อหนังสือคู่มือ กี่วิชา กี่เล่ม ไม่เคยว่า ไม่ถามต่อ แต่พอขอซื้อเสื้อสักตัว ยากเย็นแสนเข็ญแทบจะลงไปนอนดิ้นตายกลางบ้าน 555+ เพราะฉะนั้น สมัยมัธยม อย่าพูดถึงเรื่องเสื้อผ้า กับเครื่องสำอางค์ สุดๆคือโลลออล เสื้อผ้าใส่เล่นนี่ไม่ครบวัน
แต่สมัยนี้ ชักแยกไม่ออกแล้วค่ะ ว่าลูกชาวนา หรือลูกคนรวยจะมีความพยายามกว่ากัน เด็กที่สอนอยู่ มาจากทุกฐานะครอบครัว ยอมรับล่ะว่า มีความเหลื่อมล้ำทางการศึกษากันมากความจริงลูกชาวนาก็อยากเรียน อยากติว พอปิดเทอมตุลาคม มีนา-เมษา พ่อแม่ให้เงินมาเรียนพิเศษแต่มาหลงแสงสี ไม่เรียน เรียนไม่ได้ พื้นความรู้ไม่พอ ไม่ทันเด็กในเมืองเขา โดดเรียน ทั้งเดือน มาเรียนอยู่ 3 ครั้งหายไปเดินห้าง นอกจากเกรดจะน้อยมาก เด็กต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ยังพื้นความรู้น้อยมาก สองเรื่องนั้น ยังไม่ทำให้คนเป็นครูโมโหได้เท่า การไร้ซึ่งความอดทน ไม่มีความขยันเอาเสียเลย ตรงข้ามกับลูกคนรวย เป็นลูกของผู้จัดการธนาคารก็มี เป็นลูกของพ่อแม่ที่จบเมืองนอกทั้งหมดก็มี เด็กพวกนี้ไม่เคยต้องโดนบังคับมาเรียน อยากมาเรียนเอง และเก่งมากถึงขั้นแข่งโอลิมปิกวิชาการ ขยันมาก อ่านหนังสือมาก เรียนดึกมาก...เลยชัดไม่แน่ใจเด้กสมัยนี้แล้ว ไอ้เราก็ชอบนะ เด็กอยากเรียน เด็กบ้านบ้าน ลูกชาวนาเหมือนกัน อยากปั้น อยากให้ แต่เขาไม่เอาซะเลย......ยุคสมัยมันเปลี่ยนไป ...และต้องศึกษาไปถึงการเลี้ยงดู สมัยเด็ก ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ การเลี้ยงดู ที่ส่งผลต่อสมองเด็ก และการใฝ่เรียนของเด็ก อย่างที่เขียนในเรื่อง สมองและการเรียนรู้ค่ะ ไม่ว่าพ่อแม่จะมีความรู้หรือไม่มี ก็สามารถเลี้ยงให้ถูกต้องได้หมด
ถึงลูกชาวนา .....
ภาคภูมิใจอย่างมากที่มีคนภูมิใจในการเป็นลูกชาวนา ชลัญก็ลูกชาวนาเหมือนกัน พ่อ แม่ ชลัญ ตำแหน่ง "ราษฎรเต็มขั้น ชาวนาเต็มตัว" เคยบอกให้พ่อกับแม่เลิกทำนา เพราะแก่แล้ว ท่านบอกว่า คืออาชีพท่าน เกษียณ ก็ต่อเมื่อ ทำไม่ไหว แถมมีท้า แน่จริงลาออกจากพยาบาลให้ดูก่อนดิ " ป๊าดโหดแท้
เดี๋ยวส่งตุ๊กตาตัวใหม่ไปเพิ่มให้ลูกชาวนามีกำลังใจนะ
ไม่ได้รบกวน ไม่ลำบากเลย เพราะปกติทำไว้ไล่แจก จนแถวนี้ไม่มีใครอยากเอาแล้วจ้า
จากลูกชาวนา ..........
ขอบคุณที่ไล่แจกมานะครับ คุณ 
ชลัญธร ลูกชาวนาเหมือนกัน ;)...
ขอบคุณครับ อาจารย์ 
Pawitra_BeeKKU ;)...
ขอเจ้าบ้านคุยกับน้องทอม หน่อยค่ะ
ขอตุ๊กตาบ้าง แน้ขอกลางอากาศเลย
ติดใจมาตั้งนานแล้วค่ะ
อ้อ ถ้าถักแจกไว้พี่ขอโควต้าถักหมวกเสริมให้ มีในคอลเล็คชั่นเยอะเลย
ถักตัวไม่เป็น
น้องทอมสอนหน่อยจ้า
v_V อ่ะ พี่หมอเล็ก 
ภูสุภา รับด้วยก๊าบ อิ อิ
ภูมิในในความเป็นลูกชาวนาครับ ผมก็เป้นลูกชาวนาที่พ่อแม่ไม่อยากให้ลำบากเหมือนท่าน แม้จะไม่ได้เป้นราชการแต่ก็ไม่ได้ลำบากอยู่กลางทุ่งตามที่ท่านหวัง วิญญาณท่านจะรู้หรือไม่หนอว่าลูกอยู่ในดงคอนกรีต ลำบากกว่าท้องทุ่งอันเขียวขจีนั้น.....
ขอบคุณ ลูกชาวนาดั่งเช่นท่าน 
พ.แจ่มจำรัส ครับ ;)...
การเรียนคือสิ่งที่พยายามไขว่คว้า.....กว่าจะได้มา คือ ทุกความทุกข์ยากทั้งหมดของผู้เป็นพ่อแม่.... ลูกชาวนา... ที่น่านับถือ... เป็นครูทางความคิด+เตือนสติได้ ดีจริงๆๆ ค่ะ
ขอบคุณท่าน อจ.ค่ะ
ขอบคุณครับ พี่ 
...Dr. Ple ;)...
ที่สุดแล้ว...
ผมยังบอกเล่าเรื่องราวเหล่านั้นในัช้นเรียนของที่นี่
เพิ่งผ่านพ้นไปเพียงไม่กี่นาที
ก็เพิ่งบอกเล่าให้กับนิสิตที่มาเป็นวิทยากรได้รับรู้....
....
คิดถึงคุณครู และนิสิตว่าที่คุณครูฯ...อย่างมากมาย
ขอมอบดอกไม้ผ่านสายลม ณ ท้องทุ่ง
ถึงลูกศิษย์คนดีคนนี้ของครูด้วยนะคะ
รออ่านบันทึก ลำนำ ชุดต่อไป
โดยฝีมือ ของเธอ..บล็อกเกอร์ Gtk.อยู่ค่ะ :)
ขอบคุณมากนะคะ
♣ ♣ ♣
...ได้ท่องผ่านสายลม..กลางทุ่งนา
เล่นเป็นคุณครู สอนกุ้ง หอย ปู ปลา...
ในบึงหนอง.. พ่อกับแม่ทำนา..แล้วเฝ้ามอง...
... ยิ้มอย่างสุขใจแม้เหงื่อท่วมกาย
... วิ่งไปตามคันนาพร้อมท่องบทร้อยกรอง...
แม่สูตรคูณก็ดัง...ก้องไปทั่ว...
อยู่กลางทุ่งจนท้องฟ้ามืดมัว...
... เด็กน้อย ๆ ก็จูงมือกับแม่...กลับบ้านเรา ♣
ว้าว !!! มีบรรพบุรุษเป็นชาวนากันเยอะแยะเลยนะคะ
ขอบคุณมาก ๆ เลยครับ คุณ 
Tawandin ;)...
เธอต้องเป็นบล็อกเกอร์ที่เก่งมากคนหนึ่งทีเีีดียวนะครับ
แท้จริงครับ คุณหมอ 
ทพญ.ธิรัมภา ;)...
ขอบคุณมากครับ
- มาเชียร์ครับ
- ผมเป็นชาวนาโดยกำเนิด
- แต่มีความสุขเรื่องนาป่าเขามากกว่าการเรียน
- ฮา
- อาจารย์สบายดีนะ
- ผักลงดินแล้วใช่ไหมครับ
- เอาผักที่ไร่และต้นไม้มหาวิทยาลัยมาฝาก
- http://www.gotoknow.org/blogs/posts/427547
"ผัก" ยังไม่ลงดินเลยครับ อาจารย์ 
ขจิต ฝอยทอง ;)...
แปลงทดลอง กับ ที่พัก ห่างกันอยู่ ตั้งใจว่า เริ่มต้นภาคเรียนหน้าครับ ปลาย ต.ค. นี้ครับ
ขอบคุณมากครับ ลูกชาวนาอีกท่านหนึ่ง ;)...