เรียนรู้เพื่อนรอบข้าง แบบอย่างผู้พัฒนาตนถึงขีดสูงสุดของศักยภาพ
ในภาคเรียนที่ 1/2555 ผู้เขียนได้จัดการเรียนรู้ในรายวิชา "พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน : Human Behaviors and Self Development 3(3-0-6)" โดยมีนักศึกษาชั้นปีที่ 2-4 สาขาวิชาต่างๆ จากทุกคณะไปลงทะเบียนเรียนด้วย (ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3) ในเวลากว่า 2 เดือน ที่ผู้เขียนได้จัดให้นักศึกษาได้ทำกิจกรรมเพื่อพัฒนา "สมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต (Lifelong Learning Competencies)" อันประกอบด้วย 1) การมีแรงจูงใจในการเรียนรู้ (Motivation To Learn) 2) การมีพฤติกรรมใฝ่รู้ใฝ่เรียน (Curiosity) และ 3) การเรียนรู้วิธีเรียน (Learn How To Learn) ได้แก่ การเรียนรู้จากการฟัง การอ่าน การคิด การเขียน การใช้ IT เพื่อการเรียนรู้ และการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารและการเรียนรู้ ซึ่งเป็นการพัฒนาที่สอดคล้องกับ "คุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี" ที่งานประกันคุณภาพการศึกษากำหนดไว้ ผู้เขียนได้พบว่า มีนักศึกษาที่แสดงออกถึง การพัฒนาตนในระดับต่างๆ ตั้งแต่ระดับควรปรับปรุงอย่างยิ่ง (Very Poor) ระดับควรปรับปรุง (Poor) ระดับพอใช้ (Fair) ระดับดี (Good) และระดับดีเยี่ยม (Excellent) ซึ่งนั่นไม่ได้ทำความแปลกใจให้กับผู้เขียนแต่อย่างใด สิ่งที่ทำให้แปลกใจก็คือ นักศึกษาทุกระดับของการพัฒนา มีพฤติกรรม "การเรียนรู้จากบุคคลอื่น" แม้กระทั่งจากเพื่อนของตนน้อยมาก ทั้งที่ผู้เขียนได้ให้ Link และแนะนำให้นักศึกษาเข้าไปศึกษาตัวอย่างงาน ของผู้ที่มีผลงานในระดับดีในแต่ละเรื่อง เพื่อเป็นแนวทางในการเขียนงานของตน
ในการเรียนรู้เกี่ยวกับ "พฤติกรรมของมนุษย์" เพื่อค้นหาคำตอบต่อคำถามสำคัญ คือ "อะไร และ ทำไม" นั้น กิจกรรมหนึ่งที่ควรทำ คือ "การหาคำตอบว่า เพื่อนที่ได้ทำงานแต่ละอย่าง โดยใช้ความสามารถสูงสุดของตนนั้น เธอ/เขาเหล่านั้น มีอะไรที่คล้ายกับเรา และมีอะไรที่แตกต่างไปจากที่เรามี" โดยปฏิบัติตามขั้นตอนที่แสดงข้างบน (http://www.skf.com/portal/skf/home/aptitudexchange?contentId=0.237932.237933.237936.237940.238391)
ซึ่งเริ่มจาก 1) รู้จักตนเอง 2) รู้จักเพื่อนๆ 3) มองหาเพื่อนในชั้นเรียนที่พัฒนาตนได้ดีที่สุด 4) ศึกษาข้อแตกต่างของตนกับเพื่อนดังกล่าว 5) มองหาวิธีที่จะทำต่อไปในการพัฒนาตน 6) ประเมินว่าตนเองทำได้ดีแค่ไหนในการพัฒนาตน ผู้เขียนจึงได้นำนักศึกษา ที่มีการพัฒนาตนในระดับที่น่าพอใจ โดยได้ใช้ความสามารถสูงสุดที่ตนมี มาให้เพื่อนๆ ได้เรียนรู้แบบเป็นรูปธรรม เพื่อใช้ประกอบการทำความเข้าใจเกี่ยวกับ "ปัจจัยที่เป็นสาเหตุของพฤติกรรมมนุษย์" (และใช้ประกอบการตอบแบบทดสอบปลายภาคได้ด้วย) ทั้งนี้ ไม่ได้เรียงลำดับจากผู้ที่มีคะแนนการพัฒนามากที่สุด แต่นำกรณีศึกษาจากนักศึกษา Section 04 มาให้ศึกษาก่อน เพราะเป็น Section ที่ไม่มีคาบเวลาการเรียนในชั้นอีกแล้ว
กรณีศึกษาแรกคือ "04 จิรารัตน์ 0622 CH3" สมัครสมาชิก GotoKnow.org เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2555 (2 วันหลังได้รับการการมอบหมายงาน) เป็นสมาชิกลำดับที่ 170622 ณ วันที่ 13 กันยายน 2555 มีผู้อ่านประวัติกว่า 700 ครั้ง เขียนบันทึก 4 เรื่อง เขียนอนุทิน 4 เรื่อง ผลการวัด "แรงจูงใจภายใน ในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ" อยู่ในระดับสูง (ด้านความสนใจในการเรียนภาษาอังกฤษ สูง ด้านการเห็นคุณค่าของภาษาอังกฤษ สูงมาก และด้านความเชื่อในความสามารถของตนในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ สูง) จิรารัตน์ อินธิเดช เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 3 หมู่เรียน วท.บ. 3.9 สาขาวิชา สาธารณสุขชุมชน (Community Health) คณะสาธารณสุขศาสตร์ คติในการดำเนินชีวิต คือ "ทำวันนี้และวันต่อไปให้ดีที่สุด" จิรารัตน์เป็นนักศึกษาที่ใส่ใจในการทำกิจกรรมตามที่ได้รับมอบมาย และตั้งใจในการทำเพื่อให้ได้ผลงานที่ดี
อนุทิน "ประสบการณ์และความรู้สึกนึกคิด จากการไปสนทนากับชาวต่างชาติ" (จิรารัตน์ คือ นักศึกษาที่กำลังพูด ใน Video Clip ที่นำเสนอหน้าชั้น ในภาพบน)
ในวันพฤหัสบดี ที่ 2 เดือน สิงหาคม พุทธศักราช 2555 เวลา 17.00 น. ณ บริเวณหน้าลานศาลหลักเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ข้าพเจ้ากับเพื่อนอีก 3คน ก็ได้ร่วมทำกิจกรรมดีๆ ที่ทาง อ.ผศ. วิไล แพงศรี ได้มอบหมาย คือ กิจกรรมสนทนากับชาวต่างชาติที่ได้มาร่วมชมงานประเพณีแห่เทียนพรรษา จังหวัดอุบลราชธานี ประจำปี 2555ก่อนจะทำการสนทนากับชาวต่างชาติข้าพเจ้ารู้สึกตื่นเต้นมาก และกลุ่มของข้าพเจ้าก็มีความกล้าๆ กลัวๆ ที่จะสนทนากับชาวต่างชาติ กลัวจะสนทนาไม่รู้เรื่อง และแล้วกลุ่มของข้าพเจ้าก็ได้รวบรวมความกล้านานพอสมควร กว่าจะได้สนทนากับชาวต่างชาติ ซึ่งชาวต่างชาติท่านนี้ มีภรรยาเป็นคนไทยด้วย ซึ่งกลุ่มของข้าพเจ้าก็ได้สนทนาเกี่ยวกับข้อมูลพื้นฐาน ได้แก่
1. What your name ?
2. Where are you from ?
3. Have you ever been to Ubonratchathani ?
4. Who you you come travel with ?
5. Why do you like ubonratchathani ?
ชาวต่างชาติท่านนี้ชื่อ เบน มาจากประเทศเบลเยียม และมาจังหวัดอุบลราชธานีเป็นครั้งแรก มาเที่ยวกับภรรยาที่น่ารักอีกด้วย ชอบจังหวัดอุบลราชธานีเพราะเป็นเมืองที่น่าอยู่ บรรยากาศดี ชอบประเพณีแห่เทียนของชาวจังหวัดอุบลราชธานี เพราะมีความสวยงามและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และสิ่งที่ชอบมากที่สุดคือ การใช้ชีวิตที่เรียบง่ายของชาวจังหวัดอุบลราชธานี
จากการที่ได้สนทนากับชาวต่างชาติแล้ว ก็รู้สึกดีใจและประทับใจมากเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้สนทนากับชาวต่างชาติ การพูดคุยในครั้งนี้ ทำให้ข้าพเจ้ามีความกล้า ที่จะสนทนาหรือพูดคุยกับชาวต่างชาติมากยิ่งขึ้น การที่จะสนทนากับชาวต่างชาตินั้นไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คิด ขอแค่เรามีความกล้าและความมั่นใจว่าเราสามารถทำได้ และการสนทนาในครั้งนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ขอขอบพระคุณ อ.ผศ. วิไล แพงศรี มากๆนะคะ ที่มอบโอกาสดีๆ และกิจกรรมดีๆ ให้กับกลุ่มของข้าพเจ้าได้ร่วมกันทำในครั้งนี้
ความเห็นของอาจารย์
-
ขอบคุณ "คุณโอ๋-อโณ" มากนะคะ ที่กรุณามาเป็นกำลังใจให้กับนักศึกษา พร้อมด้วยคำแนะนำดีๆ
-
"จิรารัตน์" เขียนได้สมบูรณ์ตามข้อกำหนด อาจารย์ให้ 10/10
-
ประโยค/คำที่ใช้ไม่ถูกต้อง มีดังนี้
1. What your name ? (What' s your name? มาจาก What is)
Ubonratchathani, ubonratchathani (Ubon Ratchathani) คำนี้ทุกคนควรใช้ให้ถูกต้อง เพราะเป็นคำที่ปรากฏทุกหนทุกแห่งทั้งป้ายชื่อมหาวิทยาลัย ป้ายจราจร ฯลฯ
4. Who you (do?) you come travel with ? (เป็นการแปลไทยเป็นอังกฤษแบบตรงตัว ซึ่งสำนวนสื่อสารภาษาอังกฤษจะไม่เป็นเช่นนั้น การถามว่า "ใครมากับคุณ หรือ คุณมากับใคร" อาจพูดได้ว่า "Who comes along with you? หรือ "Who are you accompanied by?"
กรณีศึกษาที่ 2 คือ "02 แสงสุวรรณ 1124 T3" สมัครสมาชิก GotoKnow.org เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2555 (3 วันหลังได้รับการการมอบหมายงาน) เป็นสมาชิกลำดับที่ 171124 ณ วันที่ 14 กันยายน 2555 เวลา 19.14 น. มีผู้อ่านประวัติ 438 ครั้ง เขียนบันทึก 4 เรื่อง เขียนอนุทิน 2 เรื่อง ผลการวัด "แรงจูงใจภายใน ในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ" อยู่ในระดับสูง (ด้านความสนใจในการเรียนภาษาอังกฤษปานกลาง ด้านการเห็นคุณค่าของภาษาอังกฤษ สูงมาก และด้านความเชื่อในความสามารถของตน ในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ ปานกลาง) แสงสุวรรณ แก้วระดาษ (คนซ้ายสุดในภาพล่าง ที่ถ่ายกับเพื่อนในกลุ่มกิจกรรม และชาวเยอรมันที่ให้สัมภาษณ์) เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 3 หมู่เรียน ศศ.บ 3.6 สาขาวิชาภาษาไทย (Thai) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ คติที่ใช้ในการดำเนินชีวิต คือ "ยามแพ้อย่าลดละ ยามชนะอย่าลำพอง"
แสงสุวรรณ เป็นนักศึกษาที่ให้ความใส่ใจในการปฏิบัติกิจกรรมทุกอย่างตามข้อกำหนด และเคยได้รับคำชมในเวลาที่ผ่านมาว่า เป็นผู้ที่ปฏิบัติกิจกรรมได้ถูกต้องตามข้อกำหนดมากที่สุด อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในผู้ที่ มีสถิติการบันทึกการเรียนรู้ภาษาอังกฤษสูงสุด คือ จำนวน 62 ครั้ง โดยบันทึกทุกวันเป็นเวลา 2 เดือนจากวันที่ 1 กรกฏาคม - 31 สิงหาคม 2555 จากแหล่งเรียนรู้ต่างๆ รวม 10 แหล่ง ได้แก่ จากรายการโทรทัศน์ 22 ครั้ง จากคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์ 10 ครั้ง จากเว็บไซต์และคู่มือการเรียนวิชาต่างๆ อย่างละ 8 ครั้ง เป็นต้น ตัวอย่างประโยคที่เขาได้เรียนรู้จากแหล่งต่างๆ ได้แก่
Brooke is great at telling lies. บรู๊คพูดโกหกเก่งมาก (จากคอลัมน์เปิดฟ้าภาษาโลก หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ วันที่ 9 กรกฎาคม 2555)
การถามว่า "คุณมาจากไหน" ใน TV เห็นพูดผิดกันบ่อยว่า "Where are you come from?" ที่ถูกจะต้องพูดว่า "Where are you from? หรือ "Where do you come from?" (จากคู่มือการเรียนรู้วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน เขียนโดย ผศ.วิไล แพงศรี ปี 2555)
Self-conquest is the greatest of victory. การชนะใจตนเอง เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (จาก http://www.dek.d.com)
Am I not destroying my enemies when I make friend of them. ผมไม่ได้ทำลายศัตรูของผมดอกหรือ เมื่อผมทำให้เขากลายเป็นมิตรของผม (จาก http://www.roigoo.com/board)
I' m going to skip class. ฉันจะโดดเรียน It' s a bad idea. มันเป็นความคิดที่ไม่ดี (รายการ English on Tour ออกอากาศวันที่ 22 สิงหาคม 2555)
กรณีศึกษาที่ 3 คือ "03 ราเชนทร์ 0924 M2"สมัครสมาชิก GotoKnow.org เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน 2555 (1 วันหลังได้รับการการมอบหมายงาน) เป็นสมาชิกลำดับที่ 170924 ผลการวัด "แรงจูงใจภายใน ในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ" อยู่ในระดับสูง (ด้านความสนใจในการเรียนภาษาอังกฤษ สูงมาก ด้านการเห็นคุณค่าของภาษาอังกฤษ สูง และด้านความเชื่อในความสามารถของตนในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ สูง) ราเชนทร์ จำนงการ เป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 2 หมู่เรียน วท.บ. 2.17 สาขาวิชา คณิตศาสตร์ (Mathematics) คณะวิทยาศาสตร์ คติในการดำเนินชีวิต คือ "เป้าหมายมีไว้พุ่งชน"
แม้ "ราเชนทร์ จำนงการ"จะมีผลการวัดการอ่าน การคิด และการเขียนเบื้องต้น ในสัปดาห์ที่ 2 ของการเรียน ในระดับที่ไม่สูง (คะแนน 2/5, 3/5 และ 2/5 ตามลำดับ) แต่เขาได้แสดงให้เห็นถึงการเป็นผู้ที่มีการพัฒนาตนเอง ด้านการอ่าน การคิดและการเขียนในระดับที่น่าพอใจมาก ในด้านการอ่านนั้น เขาได้เข้าไปอ่านบันทึกต่างๆ ใน GotoKnow 26 ครั้ง ด้านการคิดและการเขียน เขามีสไตล์ (Style) การเขียนที่ให้ภาพพจน์ (Image) เช่นความตอนหนึ่งในอนุทิน "...รวมกลุ่มกันได้ก็มุ่งหน้าไปที่ทุ่งศรีเมืองครับ ตอนนั้นตัดสินใจเป็นไงเป็นกันเราจะต้องกล้า...และแล้วก็เจอกับชาวต่างชาติ...คนแรกผ่านไป(คงจะเจออีกแน่ 555+) คนที่สองผ่านไป (เออก็ยังมองเห็นอยู่) คนที่สามก็ผ่านไป (เริ่มหัวเราะไม่ออกแล้วครับ) เพื่อนๆ ครับใกล้จ (จะ) มืดแล้วนะครับ ตัดสินใจคนนี้ล่ะครับ (ยังไม่กล้าอีก) ถอยตั้งหลักก่อนครับ ในที่สุดก็เจอครับ...กลุ่มเราจัดเต็มครับ (ได้แล้ว) (ยังไม่พอใจ) สัมภาษณ์ชาวต่างชาติคนที่สองครับ อะไรจะขยันขนาดนั้น...ความรู้สึกทั้งกล้าๆ กลัวๆ ครับ แต่ก็เพราะมีเพื่อนๆ ในกลุ่มที่คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันครับ (น่ารักกันทุกคนเลย)...สนุกครับอย่างน้อยเขาก็พอจะฟังเราออกบ้างหรือปล่าว แต่ยังไงก็คุ้มค่ามากครับ กับประสบการณ์ในครั้งนี้"
ราเชนทร์ ได้คะแนนจากการเขียนอนุทินดังกล่าว 7/10 (ดี) จากการเขียนบันทึกตามโครงการสรอ.ขอความรู้ คำสำคัญ "แม่" 15/20 (ดี) และบันทึกตามความสนใจ ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากการอ่าน 18/20 (ดีเยี่ยม) ซึ่งผู้เขียนได้ให้เขาเล่าถึง ที่ไปที่มาของการเขียนบันทึกดังกล่าว ให้เพื่อนฟังในชั้นเรียนวันที่ 17 กันยายน 2555 เวลาเรียน 13.50-14.20 น. ดังภาพล่าง ซึ่งส่วนบนเป็นภาพหัวสมุดของเขา ภาพล่างซ้ายเป็นภาพจากบันทึกเรื่อง "10 อันดับบุคคลตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จของโลก" ของ "Mr. Songyote Lamsuksai : เจ้าหน้าที่ฝ่ายสารสนเทศ IRC ภาควิชาภาษาอังกฤษ โรงเรียนจักรคำคณาทร จ.ลำพูน" ที่เขาได้เข้าไปอ่าน แล้วนำมาซึ่งการเขียนบันทึกของตน เรื่อง "ฝันเหมือนกัน...มั้ยครับ" (http://www.gotoknow.org/blogs/posts/497778)
ข้อความตอนหนึ่งในบันทึกดังกล่าว มีว่า "... ตอนอยู่มัธยมต้น...โตขึ้นผมอยากสร้างรถแข่ง F1 (มีภาพประกอบพร้อมอ้างอิง) ตอนอยู่มัธยมปลาย...โตขึ้นผมอยากเป็นทหาร (มีภาพประกอบพร้อมอ้างอิง) ตอนนี้ (04.15 น.) เลยลองนั่งคิดเข้ามาใส่ตัวครับ ที่จริงแล้ว (จริงๆ แล้ว) ตัวเองอยากทำอะไรต่อไปในอนาคต...ปัจจุบัน...ผมจะเรียนให้จบในระดับปริญญาตรี"
และที่สำคัญ ในบันทึกของราเชนทร์ ยังได้ให้ประโยชน์ต่อผู้อ่าน โดยการยก "หนทางสู่ความสำเร็จ" จากบทความของ...ดร.สุทธิชัย ปัญญโรจน์มาฝากผู้อ่าน ซึ่งเป็นบทความที่ได้สังเคราะห์คุณสมบัติบางอย่าง ซึ่งบุคคลที่ประสบความสำเร็จ มีเหมือนกันหรือมีคล้ายคลึงกัน ซึ่งผู้เขียน (ผศ.วิไล แพงศรี) ขอสรุปย่อมาเป็นข้อคิดสำหรับนักศึกษา ดังนี้ 1) มีเป้าหมายแน่นอนและชัดเจน บุคคลที่ประสบความสำเร็จไม่ว่า วงการกีฬา วงการการเมือง วงการดารา วงการการศึกษา และวงการต่างๆ จะมีเป้าหมายแน่นอนและชัดเจน 2) มีความเชื่อมั่นในตนเองว่าทำสิ่งนั้นได้ เมื่อมีเป้าหมายที่ชัดเจนแล้ว ความเชื่อมั่นในตนเองจะมีความสำคัญมาก ในการที่จะนำพาบุคคลนั้นสู่เป้าหมาย หากขาดซึ่งความเชื่อมั่นเสียแล้ว บุคคลที่ประสบความสำเร็จเหล่านั้น ก็คงไปไม่ถึงเป้าหมายอย่างแน่นอน 3) ต้องแสวงหาวิธีการสู่เป้าหมาย เมื่อมีเป้าหมาย มีความเชื่อมั่นในตนเองแล้ว บุคคลผู้ต้องการประสบความสำเร็จ ต้องแสวงหาวิธีการที่จะเดินทางไปสู่เป้าหมายที่ชัดเจนแน่นอน 4) ต้องลงมือทำทันที หลายคนในโลกนี้ มีความคิดที่ดี มีความคิดสร้างสรรค์ แต่มักเป็นคนไม่มีผลงาน เนื่องมาจากการไม่ยอมลงมือทำนั่นเอง ดังนั้นเมื่อ มีความคิดดี ก็ขอให้รีบจดเอาไว้ในสมุด เมื่อมีเวลาก็ลงมือทำทันที ไม่ต้องรอให้ใครบอกหรือใครมาเตือน 5) ต้องอดทนต่อปัญหา แน่นอนการทำงานทุกอย่าง ย่อมมีปัญหา ย่อมมีแรงเสียดทาน เป็นธรรมดา บุคคลที่ประสบความสำเร็จในระดับที่สูง ย่อมเจอปัญหาอุปสรรคมากกว่าบุคคลธรรมดา ดังนั้นต้องทำใจ ต้องอดทน ต้องรู้จักรอคอย ความสำเร็จไม่ได้เกิดขึ้นมาโดยใช้เวลาแค่วันสองวัน แต่ความสำเร็จบางครั้งต้องรอเป็นสิบปี ร้อยปี หรือกระทั่งเมื่อตายไปแล้ว ผู้คนจึงจะยอมรับว่าเป็นบุคคลที่ประสบความสำเร็จ และ 6) อย่าเลิกล้มก่อนเวลาอันควรหรืออย่ายอมแพ้ มีคนหลายคนที่ล้มเหลวเนื่องมาจาก การหยุดหรือการเลิกกลางคัน ความสำเร็จย่อมต้องใช้เวลา ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ มักจะมีความล้มเหลวมาทดสอบจิตใจของบุคคลที่ประสบความสำเร็จเสมอ
ความเห็นและการประเมินของอาจารย์
• เป็นเรื่องที่น่าสนใจ และตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจ
• เขียนบันทึกได้ดี มีการค้นคว้าและอ้างอิงที่ให้ Link ที่ตามเข้าไปอ่านได้
• สามารถพัฒนาเป็น Blogger ที่ดีได้
• สิ่งที่จะต้องแก้ไขคือ การระมัดระวังการเขียนให้ถูกต้อง เช่น ในบันทึกนี้ "...ผมอยากเรียนให้จบในระดับปริญา (ปริญญา) ตรี" และเขียนให้มีวรรคตอนที่เหมาะสม เช่น "...ณ ตอนนี้(04.15น.)" ...ก่อนและหลังวงเล็บควรเคาะ 1 ครั้ง " "...ทั้ง 6 ข้อ ดังกล่าวข้างต้นเป็น วิธีการหรือปัจจัย..." ควรเป็น...ดังกล่าวข้างต้น เป็นวิธีการ ...และในความเห็น "...ขอขอบคุณทุกกำลังใจน่ะ (นะ) ครับ"
• ประเมิน 18/20 ระดับ 5 ดีเยี่ยม
แต่ก็อย่างที่ผู้เขียนได้กล่าวไว้ในตอนต้นบทความนี้ว่า มีนักศึกษาจำนวนน้อยมาก ที่เรียนรู้จากงานของเพื่อนที่ได้ใช้ศักยภาพสูงสุดในการทำ จะเห็นได้จากบันทึกที่สร้างมาแล้วกว่า 1 เดือน และได้รับการประเมินใน "ระดับดีเยี่ยม" ของราเชนทร์ ที่มีเพื่อนที่เรียนในวิชาเดียวกันเข้ามาอ่านแค่ 6 คน จากเพื่อนทั้งหมดกว่า 100 คน
ถ้าอาจารย์บอกว่า "ในบันทึกนี้มีข้อสอบปลายภาคอยู่หลายข้อ" ไม่ทราบว่าจะกระตุ้นให้มีนักศึกษาเข้ามาอ่านเพิ่มขึ้นหรือเปล่านะ แต่อาจารย์ไม่อยากใช้วิธีนี้ เพราะมันเป็นวิธีที่ได้ผลไม่ยั่งยืน การสร้างแรงจูงใจด้วยการเอาคะแนนมาล่อ เมื่อใดที่ไม่มีคะแนนเป็นเครื่องล่อ (Incentive) หรือเป็นตัวกระตุ้น เมื่อนั้นคนก็จะไม่มีแรงจูงใจ แล้วในชีวิตจริง คงไม่มีคะแนนมาเป็นเครื่องล่อหรอกนะ คนที่จะประสบผลสำเร็จนั้น ต้องเป็นคนประเภทที่ "จุดไฟแห่งความฝันใฝ่ให้ตน" ไม่ใช่คนประเภทที่ "รอให้คนมาจุดไฟให้"
ในวันสุดท้ายของการจัดการเรียนรู้ ซึ่งเป็นการสรุปบทเรียน และการแนะการเตรียมตัวสอบ ผู้เขียนได้มอบปฏิทินปี 2556 ที่ทำเองจาก Web พร้อมข้อมูลการติดต่ออาจารย์ให้กับนักศึกษาทุกคน (ภาพประกอบถ่ายจากฟาร์มไอดินทั้งนั้น ภาพบนคือดอกไหมจุรีที่จัดอยู่ในกลุ่มไม้หายาก) และให้นักศึกษาออกแบบการ Post ท่าถ่ายภาพไม่ให้ซ้ำกับกลุ่มอื่นๆ ดังตัวอย่างบางส่วน (นักศึกษาคนซ้ายสุดในภาพล่าง เป็นชาวเวียดนาม เรียนในสาขาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ชั้นปีที่ 3)
.ใใใใน
อาจารย์ขอฝากความมายังนักศึกษาที่รักทุกคน ว่า การพัฒนาตนนั้น ไม่ได้สิ้นสุดไปตามเวลาการเรียนในรายวิชานี้ เพราะ "ทุกคนต้องมีการพัฒนาตนไปจนตลอดชีวิต" อาจารย์จึงหวังว่า นักศึกษาทุกคน จะได้นำประสบการณ์ต่างๆ ที่อาจารย์ได้จัดให้ในเวลาอันจำกัด ไปเป็นแรงบันดาลใจ และเป็นแนวทางในการพัฒนาตนให้เป็น "คนคุณภาพ" ต่อๆ ไป เพื่อความสำเร็จของตนเอง ความภูมิใจของครอบครัว การอยู่รอดของประเทศชาติ โดย "ไม่ต้องทำให้เหมือนใคร แต่จงใช้ศักยภาพสูงสุดที่ตนมี" และนำข้อคิดดีๆ ไปเป็นแนวทางในการพัฒนาตน
หมายเหตุ
สำหรับนักศึกษาที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ขอให้กล่าวถึงการพัฒนาตนในช่วงที่ผ่านมา และเป้าหมายหรือแนวทางที่จะพัฒนาต่อไปในอนาคต
สำรับนักศึกษาSection 04 ที่ยังไม่ได้รับปฏิทิน อาจารย์จะมอบให้ในวันสอบปลายภาคนะคะ
ตารางสอบปลายภาค
Section 02 ห้องสอบ ตึกเรียนคณะครุศาสตร์ ห้อง32.603 วันจันทร์ที่ 24กันยายน2555 เวลา 10.30-12.00น..
Section 03 ห้องสอบ ตึกเรียนคณะครุศาสตร์ ห้อง32.604 วันจันทร์ที่ 24กันยายน 2555 เวลา 10.30-12.00น..
Section 04 ห้องสอบ ตึกเรียนคณะครุศาสตร์ ห้อง32.605 วันจันทร์ที่ 24 กันยายน2555 เวลา 10.30-12.00น.
เวลา 10.30 คือ เวลาเริ่มทำแบบทดสอบ ไม่่ใช่เวลาเข้าห้องสอบ เพราะฉะนั้น นักศึกษาทุกคนต้องเข้าห้องสอบก่อนเวลาสอบประมาณ 10 นาที เพื่อให้อาจารย์คุมสอบมีเวลาในการจัดที่นั่งสอบ และแจกแบบทดสอบพร้อมกระดาษคำตอบ แล้วนักศึกษาจะมีเวลทำแบบทดสอบ 90 ข้อ ซึ่งเป็นแบบ Multiple Choices ชนิด 5 ตัวเลือก (ตามมาตรฐานระดับอุดมศึกษา) ในเวลา 90 นาทีตามเวลาสอบที่กำหนดไว้
ความเห็น (94)
อาจารย์ค่ะ รบกวนแจ้งนักศึกษาท่านนี้ให้ด้วยค่ะ (พวงผกา สากุลา http://www.gotoknow.org/profiles/users/phaungpaka04 ) ให้ นศ. ช่วยส่งหมายเลขบัญชีธนาคารมาให้ดิฉันด้วยจะได้โอนเงินรางวัล 2,500 บาทไปให้ค่ะ
-
ขอบคุณ "ดร.จันทวรรณ ปิยะวัฒน์
" มากนะคะ ที่กรุณามาให้กำลังใจ อ.วิ ในบันทึกนี้ -
ขอบคุณที่อนุญาตให้ อ.วิได้ "พัฒนาการอ่าน คิด เขียน เรียนรู้ Through IT" ของนักศึกษา โดยใช้ GotoKnow.org เป็นเวที
-
และขอบคุณที่จะมอบรางวัล"สรอ.ขอความรู้บันทึกตามคำสำคัญ 'แม่' สำหรับนักศึกษาของอ.วิ ที่ร่วมรายการและโชคดีได้รับการสุ่มให้ได้รับรางวัล
-
อ.วิ ขอเรียนถามว่า นักศึกษาสามารถส่งหมายเลขบัญชีไปให้ ดร.จันทวรรณ ทาง e-mail ได้เลยใช่ไหมคะ (นักศึกษาที่ได้รับรางวัล เรียนใน Section ที่ไม่มีคาบเรียนกับอ.วิ แล้ว อ.วิคงจะต้องแจ้งนักศึกษาผ่าน ฺBlog ค่ะ)
-
ในวันที่ 21 สิงหาคม 2555 อ.วิได้ให้ "พวงผกา สากุลา" นักศึกษาที่ได้รับรางวัล ออกไปเล่าให้เพื่อนฟังหน้าชั้น ถึงประสบการณ์การเขียนบันทึกใน GotoKnow และให้กล่าวขอบคุณ GotoKnow และ EGA ดังภาพล่างค่ะ
-
ขอขอบคุณ อาจารย์วิไล แพงศรี มากค่ะสำหรับการเรียนในรายวิชานี้ทำให้หนูได้ความรู้และมีความคิดอยากเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นค่ะและหนูก็ดีใจที่ได้รู้จักอาจารย์ผ่านการเรียน อาจารย์เป็นอาจารย์ที่ใจดี ต้องการให้ลูกศิษย์มีความรู้ ขอขอบคุณมากๆค่ะรักและเคารพอาจารย์นะค่ะ
ขอบคุณมากครับอาจารย์ วิไลแพงศรี เรียนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนแล้วรู้สึกว่าตัวเองดีขึ้น
ขอบคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี มากๆคะสำหรับการดูแลและเอาใจใส่กับนักศึกษาตลอดมา การเรียนในรายวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนซึ่งหลังจากที่ได้เรียนวิชานี้แล้วดิฉันได้ความรู้ ความคิดใหม่ๆเพื่อพัฒนาตนเองในด้านการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร ด้านความรับผิดชอบ ด้านการทำงานเป็นกลุ่ม ดิฉันจะนำเอาสิ่งที่ได้จากการเรียนวิชานี้ไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันและจะพยายามพัฒนาตนเองให้ดียิ่งๆขึ้น
-
ขอบพระคุณ "กัลยาณมิตรGotoKnow" ทุกท่านมากนะคะ ที่กรุณาแวะมาให้กำลังใจ อ.วิ ทั้งท่านที่คุ้นเคยที่กรุณามาเป็นกำลังใจให้เสมอ และกัลยาณมิตรใหม่ "คุณภูคา" (อาจารย์ประสุข โฆษวิฑิตกุล จากคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร เจ้าของ Blog "คนรักกล้วยไม้") ซึ่งมีบันทึกประชาสัมพันธ์งานกล้วยไม้ ณ นครPerth (เมืองหลวงของรัฐ "Western Australia" ที่ อ.วิ คุ้นเคย) ที่มีกำหนดจัดระหว่างวันที่ 11-16 กันยายน 2555 “19th AOC Conference & Show, Perth, Western Australia, 11th to 16th September 2012” (http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502195)
-
ช่วงนี้ เป็นช่วงที่คณะครุศาสตร์และมหาวิทยาลัยเตรียมจัดงานมุทิตาจิตในโอกาสเกษียณอายุราชการให้กับบุคลากรของมหาวิทยาลัย และ อ.วิ ก็เป็นหนึ่งในจำนวนผู้เกษียณฯ จึงมีกิจกรรมที่ต้องทำเนื่องในโอกาสดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง รวมทั้งที่ต้องตรวจแฟ้มรายงานการพัฒนาตน และเข้ามาตรวจงานนักศึกษาใน GotoKnow ซึ่งยังค้างอยู่มากค่ะ
-
คณะฯ ขอภาพเพื่อนำไปจัดป้ายนิเทศอาจารย์ที่เกษียณฯ ข้างล่างเป็น ภาพที่ 14 ที่ อ.วิ มอบให้คณะฯ ไปดำเนินการค่ะ (ภาพที่ 15 เกี่ยวกับกิจกรรมที่จะทำซึ่งก็คือ งานเขียนใน GotoKnow ค่ะ)
-
สวัสดีค่ะ
แค่ประโยคเหล่านี้
1. What your name ? 2. Where are you from ? 3. Have you ever been to Ubonratchathani ? 4. Who you you come travel with ? 5. Why do you like ubonratchathani ?
ถ้าคุณครูประถมใช้ฝึกเด็ก
ก็มีประโยชน์ต่อการเริ่มเรียนรูภาษาแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะอาจารย์แม่
สบายดีเด้อค่า ต่อด้วยเพลงที่ร้องกันทุกเช้า
how are you today ... ? :)
enjoy and happy on weekend ka :)
- ขอบพระคุณ "ท่านศน.ลำดวน
" มากนะคะ ที่กรุณาแวะมาให้กำลังใจ และทักทายพูดคุย ไม้ได้เจอกันนานเพราะท่านว่างเว้นการเขียนใน GotoKnow มากว่า 2 เดือนเชียวนะคะ - อ.วิเพิ่งไปอ่านบันทึกล่าสุดของท่านมา และร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์แบบยาวเเหยียด อย่างที่ท่านคงจะคุ้น มันเป็นเรื่องที่มีอารมณ์ร่วมของความรู้สึกอึดอัดใจค่ะ
- นักศึกษาของ อ.วิ ยังจะต้องพัฒนาการเรียนรู้ภาษาอังกฤษไปอีกมาก ไม่ต่างจากอาจารย์ของพวกเขาและเธอหรอกค่ะ ทั้งที่ "พัฒนาทุกที่ทุกเวลา จากแหล่งเรียนรู้หลากหลายรอบตัว" แต่ส่วนที่รู้แล้วก็แค่เพียงใบไม้ในกำมือ เมื่อเทียบกับส่วนที่ยังไม่รู้ ที่เทียบได้กับใบไม้ทั้งป่าในประเทศพม่าและลาว (ป่าไม้ในไทยที่เหลือแค่ประมาณ 20 % ของที่เคยมีไม่อยากนำมาเทียบค่ะ)
- แต่แม้จะยังขาดทักษะ เขาและเธอก็ทำให้ อ.วิมีความสุข มาก จากการที่ได้เห็นรอยยิ้มของเขาและเธอ และความพยายามที่จะสื่อสารให้ชาวต่างชาติเข้าใจ ในขณะที่สัมภาษณ์ และความรู้สึกนึกคิดที่สะท้อนให้อาจารย์ได้รับทราบ จากการเขียนอนุทินเล่าประสบการณ์ดังกล่าว ค่ะ
- อาจารย์แม่งงมากค่ะ "หนู Boo
" เคยประทับใจและยกบทร้อยกรองข้างล่างที่หนูร้อยเรียงไว้ในวันภาษาไทยแห่งชาติ ไปฝากนักศึกษามาแล้ว
แม้เรียนรู้ หลายภาษา คณานับ
แต่ประทับ ภาษาจิต พิสมัย
ภาษาพ่อ ภาษาแม่ ภาษาไทย
ร่วมรักษ์ใช้ ถูกต้องให้ ได้ภาคภูมิ
แต่พอกลับไปดูที่มาอีกที กลับไม่พบร่องรอยว่าอาจารย์แม่ได้เข้าไป อ่านอนุทินดังกล่าว
เมื่อไหร่หนูจะเขียนบันทึก "ฝันบรรเจิด" ให้ได้อ่านอีกน้อ...จะตั้งตารออ่าน look forwards to reading นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเป็นกำลังใจให้อาจารย์แม่ ด้วยลีลาของคนอารมณ์ดีที่เคยคุ้น
ในการพัฒนาตนของดิฉันในช่วงที่ผ่านมา ระยะเวลา 1 เทอม มีการเปลี่ยนแปลงเยอะค่ะ จากที่ได้เรียนรูู้ วิชาพฤพติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน กับ อ.วิไล แพงศรี ซึ่งหลังจากที่ได้เรียนรู้จากวิชานี้แล้วดิฉันรู้สึกดีใจที่ได้ทำงานเป็นทีม ได้แชร์ความคิด แสดงความคิดเห็นกันในกลุ่ม และมีสิ่งใหม่ๆ ที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษ และได้เรียนรู้ในระบบเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์อีกด้วย
เป้าหมายและแนวทางที่จะพัฒนาต่อไปในอนาคต
"ดิฉันจะดำเนินต่อไปด้วยหลักวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัตนาตน และจะพากเพียร ไม่ย่อหย่อนในอันที่จะกระทำต่อไปจนกว่าจะเป็นผลสำเร็จ"
- ขอบใจ"
" "
" และ "
" มากนะคะ ที่ให้ข้อมูลย้อนกลับ(Feedback) การพัฒนาตนให้อาจารย์ทราบ แค่อาจารย์รู้ว่า พวกเราจะนำสิ่งที่ได้รับจากการเรียนไปใช้ในการพัฒนาตน อาจารย์ก็มีความสุขแล้ว (ภาพการสนทนาของกลุ่มสุภาพรทำให้ชัดได้แค่นี้ แต่ได้ยินเสียงพูดชัดดีค่ะ) -
พวงผกาอย่าลืมส่ง e-mailแจ้งข้อมูลชื่อ ธนาคาร สาขา ประเภทเงินฝาก และหมายเลขบัญชีไปให้"ดร.จันทวรรณ ปิยะวัฒน์
" นะคะ โดย Click ที่ชื่อท่าน แล้วClick ที่คำว่า อีเมล์ ใต้ชื่อในหน้าประวัติส่วนตัว และพิมพ์ข้อความส่ง อาจารย์ถามไปแล้วท่านยังไม่ตอบ แต่เข้าใจว่าส่งด้วยวิธีนี้แหละ ถ้าหนูส่งแล้วก็แจ้งให้อาจารย์ทราบใน บันทึกนี้ด้วย -
ขอขอบคุณ อาจารย์วิไล แพงศรี มากค่ะสำหรับการเรียนในรายวิชานี้ทำให้หนูได้ความรู้ในด้านการพัฒนาตน การใช้ภาษาอังกฤษการทำงานเป็นทีม ทำให้หนูมีความคิดจะพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นกว่านี้ค่ะและหนูรู้สึกดีใจที่ได้เรียนได้รับความรู้จากอาจารย์ อาจารย์เป็๋นคนใจดี ต้องการให้ลูกศิษย์มีการพัฒนาตนในทางที่ดี ขอขอบคุณมากๆค่ะ
ขอบคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี มากค่ะ สำหรับการดูแล เอาใจใส่ และให้คำปรึกษากับนักศึกษาตลอดมา การเรียนในรายวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน ทำให้ดิฉันได้ความรู้ ความคิดใหม่ๆ และมีความใฝ่รู้ใฝ่เรียนในการค้นหาข้อมูลเพิ่มมากขึ้น เพื่อพัฒนาตนเองในด้านการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร ด้านความรับผิดชอบ ด้านการทำงานเป็นกลุ่ม ดิฉันจะนำเอาสิ่งที่ได้จากการเรียนวิชานี้ไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันและจะพยายามพัฒนาตนเองให้ดียิ่งๆขึ้น
วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน เป็นวิชาที่ผมเรียนแล้วทำให้ผมมีความสุขมากๆครับ เป็นการเรียนรู้ทั้งในห้องเรียนและเรียนรู้โดยการลงภาคสนามจริง ทำให้ผมและเพื่อนๆนักศึกษาได้รับประสบการณ์อันดีจากการเรียนวิชานี้มากครับ ทั้งยังได้ความรู้ในเรื่องภาษาอังกฤษ การเขียนบันทึก การทำงานร่วมกันในกลุ่มกับเพื่อนๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีที่ผมได้มีโอกาสมาเรียนวิชานี้กับอาจารย์ครับ ผมจะนำความรู้และประสบการณ์จากการเรียนวิชานี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์และเรียนรู้ต่อๆไปอย่างไม่มีวันหยุดครับ ขอบคุณอาจารย์วิไล แพงศรี มากๆครับ ที่ดูแลและอบรมบ่มนิสัยพวกเราเป็นอย่างดีมาตลอด ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณ อ. วิไล แพงศรี ที่ทำให้หนูได้เรียนรู้และรู้จักกับ Gotoknow หนูได้ความรู้มากมายค่ะ แล้วในการเรียนรายวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน ทำให้หนูได้รู้จักกับเพื่อน ๆ ในห้องเรียน กล้าพูด กล้าคิด และกล้าแสดงออกค่ะ วิชานี้ทำให้หนูได้ใช้เวลาว่างที่มีในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อนำไปใช้ในอนาคตที่จะถึงนี้ค่ะ หนูดีใจมาก ๆที่อาจารย์จำชื่อหนูได้ ขอขอบคุณอาจารย์อย่างสูงที่ให้ความรู้อย่างเต็มที่ไม่มีกั๊ก ถึงแม้นักศึกษาจะดื้อมาก แต่การได้เรียนวิชานี้ทำให้หนูรู้ถึงหนักความเป็นจริงในชีวิตคนเรามากขึ้นค่ะ หนูจะนำความรู้ที่ได้จากอาจารย์มาไปพัฒนาตนต่อไปและจะทำให้เกิดประโยชน์กับตัวหนูและคนรอบข้างค่ะ
เรียนอาจารย์วิไล แพงศรีที่เคารพ หนูได้ส่งข้อมูลไปแล้วนะค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ผศ. วิไล แพงศรี สำหรับหนูนะคะ การที่ได้เรียนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนนับว่าเป็นโอกาสที่ดีมาก เพราะเป็นวิชาที่ได้พัฒนาตนเองในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะเป็นการอ่าน คิด เขียน การเรียนรู้ภาษา การทำงานเป็นทีม และการเรียนรู้ที่ทันสมัย แลกเปลี่ยนความคิดใหม่ๆผ่าน Gotoknow เป้าหมายที่จะพัฒนาต่อไปคือ จะขยันและตั้งใจในการพัฒนาตนเองในด้านๆอย่างเต็มกำลังและเต็มความสามารถค่ะ ขอขอบพระคุณ อ.ผศ.วิไล แพงศรี มากๆนะคะ ที่คอยสอนและชี้แนะแนวทางที่ดีๆให้กับนักศึกษาทุกคนค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ การพัฒนาตนในช่วงที่ผ่านมาของหนูนั้นได้มีการพัฒนาตนเองในด้านการอ่าน การเขียน การฟัง และการพูด นอกจากนี้ยังได้มีการพัฒนาตนในด้านสังคม เช่น การเรียนรู้การทำงานกลุ่มและการแลกเปลี่ยนความคิดผ่านทาง GotoKnow และแนวทางที่จะพัฒนาต่อไปในอนาคต คือ การที่นำเอาการพัฒนาตนเองในด้านต่างๆ ที่ผ่านมานั้นมาประยุกต์และผสมผสานกันแล้วนำไปใช้ในการทำงานในอนาคตและในชีวิตประจำวันให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นให้มากที่สุดค่ะ ขอขอบคุณ ผศ.วิไล แพงศรี มากนะคะ ที่ได้คอยอบรมสั่งสอนและคำแนะนำดีดีให้กับนักศึกษาทุกคนค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน เป็นวิชาสามารถให้นักศึกษาพัฒนาตนเองทั้งในเรื่องการอ่าน การฟัง การพูดและการเขียน ทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย เช่น การไปสนทนากับชาวต่างชาติและเรียนรู้ในห้องเรียน การใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง และนักศึกษาทุกคนสามารถนำความรู้และประสบการณ์ที่ได้จากอาจารย์สอนไปใช้ประโยชน์ในอนาคตได้ครับ
สวัสดีครับ อ.ผศ. วิไล แพงศรี ในการเรียนรายวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนนั้น ทำให้ผมได้มีโอกาสเปิดโลกทัศน์และได้มุมมองใหม่ๆมากมาย รวมทั้งได้รับประสบการณ์ใหม่ๆที่เกิดขึ้นทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน จากการเรียนที่ผ่านมาทำให้ได้มีโอกาสพัฒนาศักยภาพของตนเอง ทั้งในด้านการคิดอย่างสร้างสรรค์ การทำงานอย่างเป็นระบบ และการได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกับบุคคลอื่น ในทุกกิจกรรมที่ผ่านมาทำให้ผมกล้าพูด กล้าแสดงออก กล้าคิด กล้าทำและกล้าที่จะตัดสินใจมากขึ้น ซึ่งส่งผลให้มีการพัฒนาทั้งในด้านสังคม อารมณ์ และสติปัญญา สำหรับเป้าหมายหรือแนวทางที่จะพัฒนาต่อไปก็จะตั้งใจเรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์เพื่อนำมาประยุกต์ใช้แก้ไขปรับปรุงและพัฒนาตนเองต่อไป
สวัสดีค่ะอาจารย์ หลังจากที่หนูได้เรียนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนนั้น ทำให้หนูได้เรียนรู้ว่า ถ้าหากเราไม่มีความใฝ่รู้ใฝ่เรียน ไม่หมั่นหาความรู้เพื่มเติมจากแหล่งต่างๆ เราก็จะเป็นคนที่ไม่สามารถทำงานร่วมกับบุคคนอื่นหรือไม่สามารถพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลต่างๆกับคนอื่นได้อย่างชัดเจน ตัวอย่างเช่น อาจารย์มอบหมายงานให้ไปสนทนากับชาวต่างชาติ ซึ่งถ้าหากเราไม่คุยหรือแลกเปลี่ยนความรู้ความเข้าใจกับเพื่อนในกลุ่ม เราก็จะไม่สามารถทำงานร่วมกันได้อย่างราบรื่น และหลังจากที่เราได้ไปสนทนากับชาวต่างชาติแล้ว ก็ทำให้เราได้ทราบว่า ถ้าหากเราไม่สามารถสื่อสารกับชาวต่างชาติได้ เราก็ไม่สามารถที่จะสื่อสารให้ชาวต่างชาติเข้าใจและรับรู้ในสิ่งที่เขาพูด ว่าหมายความว่าอย่างไร ขอบคุณอาจารย์มากๆค่ะที่ได้ให้คำแนะนำในสิ่งที่นักศึกษาควรรู้และแนวทางการปฏิบัติตัวให้เหมาะสมกับการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
ขอบคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี มากๆค่ะสำหรับความรู้ดีๆที่มอบให้และการเอาใจใส่ดูแลนักศึกษาเป็นอย่างดีค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์วิไล แพงศรี สำหรับการพัฒนาตนในช่วงที่ผ่านมาทำให้หนูได้พัฒนาตนเองได้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นด้านการฟัง การพูด การอ่าน การเขียน ร่วมทั้งได้ทำงานกันเป็นกลุ่มคิดวิเคราะห์ปรึกษากันได้แลกเปลี่ยนและร่วมแสดงความคิดเห็นต่างๆ ไม่ว่าในชั้นเรียน หรือผ่านทาง gotoknow ต่างก็ได้ให้ความรู้มากมาย และแนวทางที่จะพัฒนาตนต่อไปในอนาคต คือ หนูจะนำความรู้และประสบการณ์ที่ได้จากการเรียนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนที่ได้รับนี้ ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันให้เกิดประโยชน์ได้มากที่สุด และหนูต้องขอขอบคุณท่าน อ.วิไล แพงศรี มากนะคะ ที่ท่านได้อบรมสั่งสอนและได้ให้คำแนะนำดีๆกับนักศึกษาทุกคน และความรู้ที่ได้รับจากอาจารย์มีประโยชน์มากค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์ การเรียนของวิชาอาจารย์ก็ผ่านไปแล้วเหลือแค่สอบ แต่การเรียนรู้การพัฒนาตนไม่มีวันสิ้นสุด วิชาเรียนการพัฒนาตนเป็นประโยชน์อย่างมากที่จะทำให้เรากระตื้อรือร้นในการพัฒนาตนเองต่อไปในอนาคตอันใกล้
ขอบคุณสำหรับบันทึก และคำสอนดีๆที่ได้เรียนรู้กับท่านอาจารย์ครับ
สำหรับส่วนตัวนะครับ ถือว่าได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆเยอะเลยครับ สำหรับในวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน การเรียนในชั้นก็สนุก เป็นการเรียนแบบกลุ่มสามารถแสดงความคิดและรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น และยังได้เรียนรู้ในblogsอีกด้วย และต่อไปผมจะใช้ประสบการณ์ในครั้งนี้นำไปปรับใช้ในการเรียนและในชีวิตประจำวันแน่นอนครับ
ขอบคุณครับสำหรับทุกคำสอนของอาจารย์ ผมเองก็ไม่รู้จะขอบคุณอาจารย์ยังไงนอกจากคำง่ายๆคำนี้ครับ "ขอบคุณครับ"
เรียนรู้จาก....เพื่อนรอบข้าง .... แบบอย่างผู้พัฒนาตน ===> ดีจริงๆนะคะ
สวัสดีครับ อาจารย์วิไล แพงศรี วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน เป็นวิชาที่ทำให้ผมและเพื่อนๆนักศึกษาได้รับประสบการณ์อันดีจากการเรียนวิชานี้มากครับ และได้ทั้งความรู้ในเรื่องภาษาอังกฤษ/เขียนบันทึก การทำงานร่วมกันในกลุ่มกับของเพื่อนๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี ผมจะนำความรู้และประสบการณ์จากการเรียนวิชานี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์และเรียนรู้ต่อๆไปและจะพัฒนาตนเองเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ครับ ขอบคุณอาจารย์วิไล แพงศรี มากครับ ที่ดูแลและอบรมและให้เเนวคิดกับพวกเรามาตลอด ขอขอบพระคุณอาจารย์มากครับ ^^
สวัสดีครับจารย์วิไล แพงศรี สำหรับในการเรียนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน เป็นวิชาที่ดีมากครับและสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดีครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ ที่อาจารย์สอนสิ่งดีๆให้ผม ผมขอขอบคุณอาจารย์มากครับ
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี เป็นอย่างสูงค่ะ ที่ท่านอาจารย์ได้สอนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนเพราะเป็นวิชาที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษย์ทุกคนและได้ทำให้การดำเนินชีวิตของดิฉันมีความเป็นระบบระเบียบมากขึ้นและดิฉันสามารถนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ให้เกิดประโยชน์และดิฉันก็ยังสามารถเรียนรู้ต่อไปได้เรื่อยๆเพราะการเีรียนรู้ไม่ได้มีเฉพาะในห้องเรียนอย่างที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวในห้องเรียนอยู่เสมอ ต้องขอบพระคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี อีกครั้งนะคะ
เรียน ผศ.วิไล -เนื้อหาสาระมีประโยชน์ขออนุญาต Save ไว้อ่านเพื่อประหยัดค่าแอร์การ์ดนะครับ
- ต้องขอโทษกัลยานมิตร GotoKnow และนักศึกษาทุกคนที่เข้ามาแสดงความเห็น ที่ขอลัดคิวคุยกับ "
"ก่อน เพราะเป็นครั้งแรกที่ได้พบกันใน Gotoknow - หลังจากที่อาจารย์ทานมื้อกลางวันควบมื้อเย็น 17.10น. ร่างกายเรียกร้องให้พักเพราะเช้านี้ตื่นมาตรวจงาน 03.10 น.ที่ฟาร์ม แล้วก็เดินทางมาสอนทั้งวัน แต่ใจบอกให้เข้ามาดูลูกศิษย์ เพราะเกษมได้ขอในตอนเลิกเรียนบ่ายนี้ว่า ให้อาจารย์ไปตรวจงานเขียนของเขา และอาจารย์ก็บอกให้เขาแสดงตัวใน ฺGTK อาจารย์ถึงจะตามไปถูก แล้วอาจารย์ก็ดีใจที่ได้เห็นเกษมในหน้าแรกGTK เลยเข้าไปดูเห็น
- งานเขียนเพียบ แต่เพิ่งเข้าไปดูเรื่องเดียว แล้วก็เข้ามาพบเกษมในบันทึกนี้
- ให้เกษมแก้ไขชื่อสาขาในประวัติ เป็น Community Development นะคะ
- และชื่อหัวสมุดให้เปลี่ยนเป็น "งานเขียนของ...ตามด้วยรหัสของเกษม"
- บันทึกทุกเรื่องให้ใช้หัวสมุดเดียวกันนี้
- แล้วอาจารย์จะตรวจงานให้หลังจากที่เกษมแก้ไขตามคำแนะนำแล้วนะคะ
- ได้อ่านความเห็นของเกษมเป็นครั้งแรก....ใช้ภาษาสื่อสารได้ดีนี่ ที่สำคัญอาจารย์ดีใจที่เกษมเขียนความเห็นได้ตรงกับที่อาจารย์แนะนำว่าให้เขียนแนวไหน เห็นเกษมค่อนข้างช่างคุยในกลุ่ม ไม่คิดว่าจะรับรู้ได้ถูกต้อง (ต่างจากบางคน ที่นั่งฟังตาแป๋ว แต่แล้วกลับไม่รับรู้ว่า อาจารย์บอกอะไรไป) เรื่องการพิมพ์ผิดก็เป็นเรื่องปกติกันไปแล้ว เช่น..."หรือเรียกอีกอย่าหึ่ง (หนึ่ง) ก็คือการทำงานเป็นกลุ่ม"...
- จะบอกอีกอย่าง...อาจารย์เห็นเกษมเข้าชั้นเรียนก่อนเวลา สองสัปดาห์แล้ว และหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส อาจารย์รู้สึกสบายใจมาก เพราะกังวลใจอยู่เหมือนกันว่า ที่อาจารย์เข้าไปเตือนในสัปดาห์ก่อนเรื่องงาน เกษมจะมีReaction แบบไหน
- ขอบคุณ "Dr.Ple
" มากนะคะ ในน้ำใจที่ได้เข้าไปให้กำลัง อ.วิและลูกศิษย์เสมอมา -
น่าปลาบปลื้มและภาคภูมิใจจริงๆ นะคะ จากที่ได้อ่านบันทึกของ Dr. Ple หัวหน้า กลุ่มงานเวชศาสตร์ครอบครัว รพ.บ้านลาด อ.บ้านลาด จ.เพชรบุรีเรื่อง "ความยิ่งใหญ่...ที่อยู่ในหัวใจเสมอมา (http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502513)" ที่มีความนำนำว่า "วันนี้คุยต่อ... “ความยิ่งใหญ่....ในหัวใจของข้าพเจ้าเสมอมา” ..... ที่ได้รับ...เป็นของขวัญ ....เป็นรางวัลแห่งชีวิต....ที่ได้รับ...และลืมไม่ได้ ... ในชีวิตและการทำงานในครั้งนี้....การได้รับพระมหากรุณาธิคุณ ....โปรดเสร็จเยี่ยม “Booth ของโรงพยาบาลบ้านลาด” .... ในวันที่ รพ.บ้านลาด ได้รับ “Humanize Health Care Aware” ... "เป็นการดูแลผู้ป่วยด้วยหัวใจแห่งความเป็น....มนุษย์....ผู้ตกทุกข์ได้ยาก...ลำบาก”
- ขอบคุณ "คุณ Supaksorn Chokhosit
: ครูศูนย์การเรียนชุมชน ตำบลคลองข่อย ศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย" มากนะคะ ที่แวะมาให้กำลังใจ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ หวังว่าจะมีงานเขียนให้อ่านบ้างนะคะ
ขอขอบพระคุณอาจารย์มากๆครับ ที่ให้ความกรุณานำผลงานเขียนของผมมาเป็นตัวอย่าง(แอบภูมิใจอย่างมากเลยครับ)
- ผู้ทำงานดี สมควรได้รับการเชิดชูอยู่แล้วค่ะ
- ยังมีนักศึกษาอีกจำนวนหนึ่งที่อาจารย์ยังไม่ได้แสดงความชื่นชม พอดี ดร.จันทวรรณ เชิญชวนให้เขียนบทความเกี่ยวกับ การใช้ IT ในการเรียนการสอน บอกท่านไว้แล้วว่าจะเขียนแต่เป็นวันที่ 30 ก.ย. เพราะช่วงนี้งานเพียบเลย คงจะต้องเขียนถึงนักศึกษาดังกล่าว เพราะบันทึกนี้เลือกมา Section ละ 1 คน ที่มีความแตกต่างกัน
- เมื่อคืนว่าจะตอบราเชนทร์ แต่เข้ามาเพิ่มกิจกรรมเมื่อวานในบันทึก จน 01.22 น. และปวดหัวมากไม่ไหวเลยเข้านอน แต่วันนี้สิไม่รู้จะจัดการยังไง นัดนักศึกษานิเทศ การสอน 2 คน ลืมไปว่าเ็ป็นช่วงชดเชยสอนตารางวันศุกร์ ที่ต้องปีนบันไดขึ้นไปสอนชั้น 8 (ลิฟท์เสียทั้งเทอม) อาการปวดหัวก็ยังไม่ลดเลย
เนื่องจากที่อาจารย์ให้โอกาสคนที่ยังไม่ได้ทำบันทึกและอนุทินส่ง ผมได้ทำบันทึกเรื่อง เรื่องเล่าดีๆของแม่กับลูก และ อนุทินเรื่องประสบการณ์ที่ไปสัมภาษณ์ชาวต่างชาติแล้วครับ รบกวนอาจารย์ให้คำชี้แนะด้วยครับ ขอบพระคุณมากครับ
สวัสดีครับ ผศ.วิไล ขอรับปฏิทินที่ท่านผลิตด้วยตนเองเก็บไว้เป็นที่ระลึก...ได้หรือไม่ครับ
อาการปวดหัวหายหรือยังครับ
ซึ่งที่ผ่านมาการเรียนวิชาพฤติกรรมกับการพัฒนาตนเป็นวิชาที่บอกความหมายของวิชาในตัว และต้องการให้นักศึกษามีการพัมนาตนพฤติกรรมตนเองในทุกๆด้านตามที่ผู้สอนได้แนะนำและต้องการให้นักศึกษาปฎิบัติตาม เช่นด้านภาษา ด้านการเขียน ด้านการทำงานทั้งการทำงานเป็นกลุ่ม และรายบุคคลและทักษะการ อ่าน เขียน ฟัง พูด ทุกอย่าง ซึ่งที่ผ่านมาทำให้ดิฉันมีโอกาสได้มากเรียนวิชานี้ทำให้รู้จักตนเองว่าอยู่ระดับการพัฒนาตน อยู่ระดับใดและต้องมีการพัมนาตนไปเรื่อยๆ ดังที่อาจารย์ วิไล แพงศีรเคยพูดในชั้นเรียนว่า "การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด" ขอบคุณมากๆ
- ขอโทษ "ป๋าเด
" ด้วยนะคะ ที่ยังไม่ได้ตอบ - ดีใจค่ะ ที่ท่านสนใจปฏิทิน แล้วจะส่งมาให้ แต่ขอเป็นหลังเกษียณนะคะ
- ปกติแล้ว อ.วิสุขภาพดี แต่ช่วงไหนที่กรำงานมาก พักผ่อนน้อยก็จะมีอาการเป็นหวัด ปวดหัว พอดีเป็นคนไม่ชอบใช้ยา วันจันทร์อังคารที่ผ่านมาสอนวันละ 6 คาบ ต้องทานข้าวเที่ยงควบเย็นประมาณ 17.10 น.ทั้งสอนวัน และได้นอนวันละประมาณ 4 ชม. เลยมีอาการตั้งแต่ช่วงสอนภาคบ่ายวันอังคารที่ไฟดับ ต้องเดินขึ้นลงไปหาทางแก้ปัญหารวมทั้งไปหาห้องเรียนในตึกอื่น ปรากฏว่าไฟดับเช่นกัน ดีหน่อยว่าช่วงหลังไฟมา ไม่เช่นนั้นก็จะไม่ได้ใช้ DVD ประกอบการแนะการเตรียมตัวสอบค่ะ กลับบ้านก็ไม่ได้ทานยา วันพุธปีนบันไดไปสอนชั้น 8 คาบแรกจนเกือบเที่ยงแบบที่เดินเซ เลิกสอนจึงไปซื้อยาลดน้ำมูกและยาแก้ปวดหัว ทานข้าวเที่ยงแล้วรีบทานยาแล้วก็นอน บ่ายสองเศษก็ต้องลุกขึ้นไปทำงานค่ะ
- เช้านี้ตื่นมาตรวจงาน 03.20 น. อาการปวดหัวดีขึ้นค่ะ เดี๋ยวต้องปรับข้อสอบและเพิ่มข้ออีกแล้ว Print ไปให้เจ้าหน้าที่ทำ Copy Print ค่ะ กิจกรรมวันนี้มีรับเลี้ยงมื้อกลางวันจากชมรมผู้เกษียณ บ่ายนักศึกษาคณะครุศาสตร์จัดมุทิตาจิต (อ.วิว่าจะมอบทุนการศึกษาด้วย) และตอนเย็นคณะครุศาสตร์จัดค่ะ
- ขอบใจนักศึกษาทุกคนที่มีส่วนร่วม สำหรับผู้ที่ทำงานเสริมในภายหลัง อาจารย์คงไม่มีเวลาแนะนำ จะประเมินเลย ถ้าต้องการให้ได้คะแนนดีก็ต้องศึกษาข้อกำหนดและทำให้ถูกต้องนะคะ
- นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ที่น่าจะได้รับผลการประเมินให้ไม่ผ่านถ้าสภาพยังเป็นอยู่เช่นนี้
Section 03 นางสาวสดใส สาธุพันธ์ หมู่เรียน วท.บ.4.23 สาขาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม (Environmental Science) คณะ วิทยาศาสตร์ คติ ไม่มีอะไรยากเกินไป หากเราคิดว่าเราทำได้ แต่จน 21 ก.ย. ไม่มีงานอะไรเลย ชื่อที่ใช้ใน GotoKnow ก็ไม่ถูก นั่นก็แสดงว่า คะแนนการพัฒนาการอ่าน คิด เขียนเรียนรู้ Through IT เต็ม 65 จะได้คะแนนไม่เกิน 4 (ถ้าได้ส่งใบงาน) ในขณะที่ต้องได้คะแนนขั้นต่ำ 33 ขึ้นไปจึงจะถือว่าผ่าน
สวัสดีค่ะอาจารย์ การได้เรียนในรายวิชานี้ทำให้ดิฉันได้ความรู้ในการพัฒนาตน การใช้ภาษาอังกฤษ การทำงานเป็นทีม ทำให้ดิฉันได้พัฒนาตนเองให้ดีขึ้น ทำให้ได้ความรู้และความคิดใหม่ๆ มีความใฝ่รู้ใฝ่เรียนจะนำสิ่งที่ได้ในรายวิชานี้ไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันและพัฒนาตนเอง
- รู้สึกแย่มากค่ะ เมื่อเห็นข้อความจากอาจารย์ วิไล แพงศรี คงมีแค่หนูคนเดียวที่ไม่มีงานอะไรเลยใช่ไหมค่ะอาจรย์ หนูจะรีบทำและแก้ไขชื่อใน Gotoknow ให้ถูกต้องค่ะ
- เมื่อวันที่ 20 ก.ย. หนูได้ทำการแก้ไขชื่อใน Gotoknow ทำสมุดบันทึกของตัวเองและได้เปลี่ยนรูปประจำตัว แต่พอมาเปิดดูในเช้าของวันที่ 21 ก.ย. ข้อมูลก็ยังเหมือนเดิมค่ะ ระบบ Gotoknow อาจมีปัญหาค่ะ แต่หนูก็ได้ทำใหม่ ทำช้ำๆอยู่หลายครั้งก็ยังเหมือนเดิมค่ะ รูปประจำตัวก็ยังเหมือนเดิม
- ขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูง ที่ยังให้โอกาสในการแก้ไขงาน และคอยเตือน สั่งสอนให้รู้ถึงหน้าที่ของนักศึกษาที่นักศึกษาควรตระหนักเป็นอย่างมาก และทำให้รู้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร เมื่อเรายังเป็นคนแบบนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.วิไล แพงศรี จากการที่หนูได้เรียนรูีเกี่ยวกับการพัฒนาตนแล้ว ทำให้หนูได้มีความรู้คิด อ่าน เขียน ให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ สู่่ IT ผ่าน Gotoknow และยังสร้างเสริมทักษะที่ดี ทำให้หนูมีการพัฒนาศักยภาพในด้านต่างๆ ให้ดีที่สุด เพื่อที่จะเป็นแนวทางในการพัฒนาอีกต่อๆไป ได้ค่ะ
สำหรับการพัฒนาตนในอนาคต หนูจะมุ่งมั่นตั้งใจทำเต็มที่ และทำอย่างตั้งใจ และจะนำความรู้ที่ได้จากการเรียนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตปัจจุบันให้เกิดประโยชน์สูงสุด และขอขอบคุณ อ. วิไล แพงศรี มากๆ นะคะที่ได้ทำให้การเรียนรู้ของหนูมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมากยิ่งขึ้น ค่ะ
บันทึกของอาจารย์แม่มีคุณค่า..คุณภาพ...และเจือด้วยความเมตตางดงาม..ขอบคุณมากครับ
- อาจารย์ดีใจนะ ที่ "
" เข้ามารับทราบข้อมูลของตนเอง - ก็อย่างที่บอก สอนมา 37 ปี อาจารย์ประเมินให้นักศึกษาไม่ผ่านแค่2-3 คน อาจารย์ให้โอกาสนักศึกษาเสมอ ก็อยู่ที่ว่า นักศึกษาจะให้โอกาสตนเองไหม
- ก็แปลกนะ นักศึกษาที่มาเรียนกับอาจารย์ในภาคเรียนนี้ ซึ่งมีชั้นปีที่ 4 ไม่กี่คน แต่แทบทุกคนจะไม่ใส่ใจในการทำงานตามที่ได้รับมอบหมาย ที่เริ่มมาตั้งแต่เดือนมิถุนายน และกำหนดเวลาทำงานสิ้นสุด31 สิงหาคม (รวมเวลาเกือบ 3เดือน) แล้วต้องมาแก้ปัญหาเพื่อให้ผ่านขั้นต่ำเอาในช่วงกลางเดือนกันยายน ซึ่งเลยเวลาที่กำหนดมาถึงครึ่งเดือน
- อาจารย์ค่อนข้างผิดหวังนะ ที่นักศึกษาชั้นปีที่ 4ที่กำลังจะจบการศึกษาออกไปสู่สังคม ไปทำงานสร้างชีวิตสร้างชาติ แต่ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงศักยภาพที่จะทำหน้าที่ดังกล่าวได้อย่างมีคุณภาพ ที่สำคัญยุคสมัยนี้โอกาสในการได้งานน้อยมากเพราะตลาดแรงงานมีการแข่งขันสูง ผู้ที่พัฒนาตนให้มีศักยภาพสูงได้มากกว่าย่อมมีโอกาสมากกว่าผู้ที่มีการพัฒนาตนน้อยกว่า
- อาจารย์ผิดหวังที่ไม่สามารถจัดการเรียนรู้เรื่องการพัฒนาตน ให้กับนักศึกษาชั้นปีที่ 4 อย่างได้ผล
- แต่ก็อย่างที่บอก ยังให้โอกาสไปจนถึงวันที่ 25 กันยายน 2555- 24.00 น. เรื่องภาพประจำตัวนั้น อาจารย์บอกหลายครั้งว่า ระบบจะเปลี่ยนให้ตามที่แก้ไขภายใน 24 ชั่วโมง ส่วนการเขียนบันทึก อนุทิน ระบบจะแสดงผลในทันที อาจารย์เขียนบันทึกในGotoKnow มาเกือบปีครึ่ง ยังไม่พบปัญหาลงอนุทิน บันทึกไม่ได้ และถ้าผู้เขียนอื่นๆ ไม่มีปัญหา แต่เรามี แสดงว่าเราทำไม่ถูกต้อง
- ขอบคุณ "คุณหมอทิมดาบ : คุณอดิเรก" เจ้าของรางวัลสุดคะนึงประจำเดือนสิงหาคม มากนะคะ ที่เข้ามาให้กำลังใจอาจารย์แม่ พร้อมด้วยปิยวาจา "บันทึกของอาจารย์แม่มีคุณค่า..คุณภาพ...และเจือด้วยความเมตตางดงาม.." ของผู้มีจิตใจอ่อนโยน เช่นเคย
- ขออนุโมทนาบุญ ในบุญที่คุณหมอและลูกชายได้ร่วมกันทำโรงทานด้วยนะคะ
(http://www.gotoknow.org/blogs/posts/502996?refresh_cache=true)
สวัสดีค่ะ อ.วิไล แพงศรี จากการที่ดิฉันได้เรียนรูีเกี่ยวกับการพัฒนาตน ทำให้ดิฉันเริ่มที่จะแก้ไขในส่วนที่ผิดของตัวเองมากขึ้น มองเห็นความสำคัญของการดำเนินชีวิตในการเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย การเรียนรู้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้น ต้องการจะเรียนรู้มากแค่ไหน เกิดจากการค้นคว้าหาความรู้ เพื่อเสริมปัญญาให้แก่ตนเอง เพื่อที่เกิดการพัฒนาตัวเองมากขึ้น ดิฉันจะพยายามศึกษาและหาความรู้ให้กับตัวเองมากขึ้น เพื่อตัวของดิฉันเองจะได้มีการพัฒนาคุณภาพชีวิต
สำหรับการพัฒนาตนในอนาคต ดิฉันจะนำความรู้ที่ได้จารายกวิชาต่างๆและประสบการณ์ในการดำเนินชีวิตที่ผ่านมา มาปรับเปลี่ยนคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น เพื่อเสริมสร้างการเรียนรู้ให้กับตนเองในอนาคต เพื่อที่จะนำไปใช้และปฏิบัติจริงในอนาคต ดิฉันขอขอบคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงที่ได้เปิดโอกาสให้นักศึกษาทุกคนกล้าแสดงออกในทางที่ถูก
หนูขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่ดีให้อาจารย์สู้ต่อไปค่ะ
อ.ค่ะ หนูได้เขียนบัททึกับอนุทินเพิ่มแล้วนะค่ะ ขอเวลาอ. ตรวจด้วยนะค่ะ
อาจารย์ครับ ทำไมผมยังไม่ได้รับการประเมินเลยครับ ตรวจให้ผมหน่อยนะครับ สำหรับการพัฒนาตนของผม ผมมีความกล้าที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษมากขึ้นกล้าพูดและเริ่มหาหนังสือที่มีประโยชน์มาอ่านแล้วคับและเวลาที่ผ่านมากับการเรียนในวิชาของอาจารย์สนุกมากครับและผมจะนำความรู้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดครับ
ขอบพระคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี เป็นอย่างสูงค่ะ ที่ท่านอาจารย์ได้สอนวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน เพราะเป็นวิชาที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษย์ทุกคน และได้ทำให้การดำเนินชีวิตของหนูมีความเป็นระบบ ระเบียบมากยิ่งขึ้น และหนูสามารถนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ให้เกิดประโยชน์และก็ยังสามารถเรียนรู้ต่อไปได้เรื่อยๆ เพราะการเรียนรู้ไม่ได้มีเฉพาะในห้องเรียนเท่านั้น สามารถศึกษาหาความรู้ได้ด้วยตนเองอย่างที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวในห้องเรียนอยู่เสมอ ขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงที่สอนหนู ให้ข้อคิดดีๆหลายอย่าง และจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์มากที่สุดค่ะ
-
อาจารย์ต้องขอโทษ "
" และนักศึกษาคนอื่นๆ ที่ยังไม่ได้รับการตรวจงานด้วย ยังไงๆ ทุกคนก็ต้องได้รับการตรวจประเมินแน่นอน -
อาจารย์นอนน้อยคืนละประมาณ 4 ชั่วโมงมานาน และสอนทั้งวันในวันจันทร์-อังคารที่ผ่านมา โดยต้องทานข้าวเที่ยงควบเย็นตอนประมาณ 17.30 น. ทั้งสองวัน พุธก็สอนหนักอีก เลยป่วยเป็นไข้หวัดมาตั้งแต่บ่ายวันอังคาร แต่ก็ไม่สามารถหยุดภารกิจได้ วันพฤหัสฯ ไปร่วมงานเลี้ยงรับน้องของชมรมผู้เกษียณ ในภาคเช้า บ่ายร่วมงานที่สโมสรนักศึกษาคณะครุศาสตร์จัดให้ กลางคืนร่วมงานที่คณะครุศาสตร์จัดให้ (โดยในแต่ละกลุ่มต้องเตรียมของที่ระลึก ซึ่งจัดให้เหมาะกับกลุ่มจึงไม่ได้สั่งทำแบบเดียวกัน ยกเว้นสโมสรนักศึกษาที่ไม่ได้ให้ของที่ระลึก แต่มอบเงินสนับสนุนกิจกรรมนักศึกษา 10,000 บาทแทน) ศุกร์เช้านิเทศการสอนของนักศึกษา 2 คน บ่ายออก-พิมพ์ข้อสอบ 90 ข้อไปจนถึงเที่ยงวันเสาร์ แล้วนำไปให้เจ้าหน้าที่ทำ Copy Print ให้ในภาคบ่าย แต่เจ้าหน้าที่ไม่อยู่ไปช่วยงานศพ วันอาทิตย์ก็ต้องไปตามใหม่ และต้องจัดข้อสอบใส่ซอง คืนวันอาทิตย์ก็ต้องไปร่วมฟังสวดอภิธรรม แล้วกลับไปตรวจและให้คำแนะนำงานวิจัยของนักศึกษาฝึกประสบการณ์ (ส่งe-mail) และวันจันทร์ก็คุมสอบ...อาการไข้หวัดก็เลยยังไม่หายเพราะไม่ได้พักผ่อนอย่างพอเพียง ข้าวปลาก็ทานไม่ค่อยได้ ทานผลไม้เป็นหลัก
-
ขอบคุณ "น้องดา
" มากค่ะที่กรุณามาแวะเยี่ยม พร้อมนำน้ำทับทิมสด (Fresh Pomegarate Juice) มาฝาก แหม! ถ้ายกมาดื่มได้จริงๆ ก็จะดีสิคะ เพราะตอนนี้พี่ป่วยเป็นไข้หวัด ทานอะไรไม่ลงทานได้แต่ประเภทผลไม้ และประเภทน้ำผลไม้ เช่น น้ำข้าวโพด แคร็อท ฯลฯ -
เมื่อกี๊ตามไปอ่านบันทึกเรื่องทับทิมฯ ของน้องดามา (ภาพซ้ายนำมาจากบันทึกของน้องดา) และนำไปรวบรวมไว้ที่คลังความรู้เรื่องสมุนไพรไทยแล้ว ที่ฟาร์มไอดิน-กลิ่นไม้ของพี่ ปลูกทับทิมพันธุ์อินเดีย (ดังภาพขวา) แต่เวลาออกลูกมาหน้าตาเมล็ดทำไมต่างไปจากที่คนขายโชว์ไว้ก็ไม่รู้ เราก็เชื่อเครดิต ม.อุบลฯ นะคะว่า การคัดเลือกสวนที่ไปร่วมจำหน่ายกิ่งพันธุ์ จะคัดเลือกสวนที่มีคุณภาพ ซื่อสัตย์ต่อผู้บริโภค หรือจะเป็นเพราะสภาพดินฟ้าอากาศต่างกัน ทำให้ผลผลิตออกมาต่างกันก็ไม่ทราบ คนดูแลก็ไม่ค่อยใส่ใจเพราะไม่เห็นความสำคัญ เกษียณแล้วจะลองไปศึกษาดูใหม่ค่ะ
อาจารย์เข้าไปดูงานเขียนของ "" แล้ว พบว่า ได้เขียนบันทึกตามคำสำคัญ "แม่" ในช่วงเวลาที่กำหนด ซึ่งถ้าบันทึกของใครใส่คำสำคัญถูกต้อง และลงบันทึกในเวลาที่กำหนด ชื่อบันทึกจะไปปรากฏในกรอบคำสำคัญแนะนำ....ในหน้าแรก GotoKnow และจะได้รับการตรวจทุกเรื่อง แต่ "" เขียนคำสำคัญไม่ถูก บันทึกเลยไม่ปรากฏในกรอบดังกล่าว เลยไม่รู้ว่ามีการเขียน
นักศึกษาที่เขียนบันทึกตามคำสำคัญคนอื่นๆ ที่ไม่ได้รับการตรวจ ก็จะเป็นสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง คือ เขียนคำสำคัญไม่ถูก หรือลงบันทึกหลังกำหนด
- การตอบขอบคุณเพื่อน หรือ ผู้อ่านท่านอื่นๆ ที่เข้ามาให้ดอกไม้ ถือเป็นมารยาทที่ทุกคนต้องปฏิบัติ
- อาจารย์ไม่เห็น "" ตอบขอบคุณใครเลยนะคะ ทั้งเพื่อนและผู้อ่านท่านอื่นๆ เข้าไปดำเนินการด้วย
ตลอดระยะเวลา 1 เทอมที่ผมได้เรียนกับอาจารย์ ในช่วงแรกๆผมมักจะไม่เขาใจเวลาอาจารย์สั่งงาน ซึ่งมันทำให้ผมทำงานผิดบ้างถูกบ้าง แต่อาจารย์ก็ใจดีจะค่อยเน้นยำนักศึกษายุตลอดเวลา เผื่อชักนำให้นักศึกษามีการพัฒนาตนอยู่ตลอด ผมต้องขอขอบพระคุณอาจารย์ วิไล แพงศรี เป็นอย่างสูงที่มีกิจกรรมดีให้กับนักศึกษาอยู่ตลอดเวลา ให้นักศึกษาได้พัฒนาตนเอง และที่สำคัญทำให้ผมได้รู้จักคำว่าพัฒนาตน ซึ่งผมจะนำไปใช้ในชิวิติประจำวันให้มากที่สุด.
สวัสดีค่ะอาจารย์ สำหรับรายวิชานี้หนูได้ข้อคิดดีๆมากมายเลยค่ะ การที่อาจารย์ให้ไปสัมภาษชาวต่างชาติเวลานั้น หนูตื่นเต้นมากๆค่ะ ขอขอบคุณอาจารย์มากนะค่ะที่ทำให้พวกเรามีการตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เเละตลอดเวลา 1 เทอมที่หนูเรียนกับอาจารย์ทำให้หนูเข้าใจเกี่ยวกับการพัฒนาตน หนูจะพยายามทำให้ดีขึ้ น
สวัสดีค่ะอาจารย์ วิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน ที่หนูได้เรียนกับอาจารย์ซึ่งเป็นวิชาที่พัฒนาทั้ง การพูด การฟัง การอ่าน และการเขียน ทั้งภาษาไทย และภาษาอังกฤษ รวมไปถึงการพัฒนาการใช้ IT อีกด้วย หนูยอมรับจริงๆ ว่าช่วงเรียนแรกๆ หนูท้อกับวิชานี้มากเพราะคิดว่ามันยุ่งยากเกินไป แต่พอหนูเริ่มเรียนไปเรื่อยๆ ก็รู้ว่าวิชานี้ช่วยใช้เราได้พัฒนาตนจริงๆ และก็ไม่ยากเกินกำลังของเรา ขอบคุณอาจารย์มากๆ นะคะ ที่ช่วยอบรมสั่งสอน และพยายามกระตุ้นให้พวกหนูให้มีความพยายามที่จะพัฒนาตนอย่างจริงจัง และหนูจะพยายามนำสิ่งที่อาจารย์สอนไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันให้ได้มากที่สุด...
สวัสดีครับอาจารย์ สำหรับวิชาพฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตนที่ผมได้เรียนกับอาจารย์ เป็นวิชาที่เรียนแล้วได้ความรู้มากมายครับ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนในห้องเรียน หรือนอกห้องเรียน และการไปสัมภาษณ์ชาวต่างชาติ ซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่มีประโยชน์กับนักศึกษา ผมขอขอบพระคุณอาจารย์มากๆนะครับ ที่ช่วยให้ผมกล้าคิดกล้าทำในสิ่งที่ผมไม่เคยทำมาก่อนนั่นคือการสนทนากับชาวต่างชาติ และขอขอบพระคุณอาจารย์มากๆนะครับที่สละตน สละเวลามาอบรมสั่งสอนนักศึกษา เพื่อพัฒนาศักยภาพและการพัฒนาตนของนักศึกษา ผมจะนำคำสั่งสอนทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมได้รับกับอาจารย์ไปพัฒนาในชิวิตของผมตลอดไปครับ
อาจารย์ครับ ผมได้เขียนบันทึกเรื่องแม่เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ รบกวนอาจารย์ช่วยให้คำแนะนำและชี้แนะด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อาจารย์วิไล แพงศรี ผมได้เขียนบันทึกเพิ่มอีกสองเรื่องรบกวนอาจารย์ให้คำแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
อาจารย์คะ หนูยังไม่ได้รับการประเมินบันทึกใดเลยค่ะ รบกวนอาจารย์ประเมินให้หนูด้วยนะคะ วันนี้ก็วันสอบปลายภาคแล้วหนูจะตั้งใจสอบเต็มที่กับความรู้ที่อาจารย์ให้มานะคะ
อาจารย์คะ ช่วยประเมินบันทึกของหนูหน่อยนะคะ อาจารย์ประเมินแต่ e-trust แต่เรื่องอื่นยังไม่ได้รับการประเมินเลยค่ะ ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
อาจารย์ค่ะเข้าไปตรวจงานให้หนูหน่อยนะค่ะ บันทึกเรื่องแม่,e-trustและ7นิสัยเริดๆสู่ความเป็นเลิศในการทำงานกับอนุทินค่ะ หนูได้ทำการเขียนเรื่องใหม่แล้วค่ะ
- เรียนรู้จากการปฏิบัติจริง รู้สึกจริง ตระหนักจริง..
- ขอบคุณความรู้ครับท่านอาจารย์
สวัดดีค่ะอาจารย์หนูทำอนุทินเสร็จเเล้วนะค่ะรบกวนอาจารย์เข้าไปตรวจด้วยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ อ. วิไล แพงศรี ค่ะ อาจารย์ยังไม่ได้ตรวจประเมิน งานเขียนของหนูเลยนะคะ
-
นักศึกษาที่รัก ช่วงนี้อาจารย์ต้องฝืนสังขารไปทำหน้าที่โดยที่หมอบอกให้นอนพักไม่ต้องไปทำงาน เพราะร่างกายต้องการการพักผ่อนมากๆ จากไข้หวัดที่เริ่มมาตั้งแต่บ่ายวันที่ 17 ก.ย.แต่ไม่เคยได้พักก็เลยไม่หายสักที แค่เดินก็เซแล้ว แต่วันนี้ก็ต้องบีนบันไดชั้น 6 ไปคุมสอบพวกเรา เห็นนักศึกษาสาวๆ อายุ 21 เดินหอบแฮ่ก ๆ ตามหลังอาจารย์ที่อายุย่าง 61 แถมป่วยอีกต่างหาก
- จากอาการป่วยทำให้อาจารย์นั่งตรวจงานตีสองตีสามเหมือนเดิมไม่ได้ เพราะวิงเวียน ตาลาย ถ้าพวกเราทะยอยทำงานตามช่วงเวลาที่กำหนดและทำได้ถูกต้องอาจารย์ก็คงจะตรวจได้ทัน แต่หลายๆ คนมาประดังทำตอนเลยกำหนด และต่างก็ต้องการให้อาจารย์เข้าไปตรวจก็เลยมีปัญหาตรวจไม่ทันใจพวกเราเช่นนี้
พักผ่อนเยอะ ๆ นะครับอาจาร จะได้มีแรงมาตรวจงานพวกผม ^^
หายไว ๆ นะครับ
- ขอบคุณ "คุณครูธนิตย์
" มากนะคะ ที่กรุณามาเยี่ยมเยียน กิจกรรมที่ อ.วิให้นักศึกษาเรียนรู้จากการลงมือปฏิบัตินั้น แค่สร้างความรู้สึก และความตระหนักให้กับพวกเขาได้ อ.วิก็ถือว่าประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งแล้ว ส่วนทักษะนั้นเป็นสิ่งที่จะต้องใช้เวลาในการฝึกฝนต่อๆ ไป ซึ่งก็อยู่ที่แต่ละบุคคลแล้วล่ะค่ะว่า จะพัฒนาตนต่อหรือจะหยุดไปตามเวลาเรียนในรายวิชาที่สิ้นสุดลง - อ.วิเป็นคนที่ชอบภาพพระอาทิตย์ตกดิน/หลังพระอาทิตย์ตกดินมากค่ะ เวลาจะเข้าฟาร์มบางครั้งก็เป็นเวลาโพล้เพล้ เห็นแสงสุดท้ายของพระอาทิตย์อยากจะจอดรถถ่ายภาพแต่ก็ไม่สะดวกเพราะไม่มีไหล่ทางให้จอดรถ ภาพที่คุณครูธนิตย์ถ่ายไว้สวยมากค่ะ อ.วิขออนุญาตนำมาตัดแต่งและเก็บไว้ดูด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
-
อาจารย์ ผศ. วิไล แพงศรี
ผมเขียนบันถึกและอนุทินแล้วนะครับ
ขอความกรุณาตรวจไห้ด้วยครับ
ปล.ส่งช้า
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะ อ.ผศ. วิไล แพงศรี เนื่องจาก บันทึกที่อาจารย์ จะตรวจประเมินให้คะแนนมีอยู่ 2 บันทึก บันทึกแรกของหนู คือ เรื่องเล่าดีๆเกี่ยวกับแม่ ซึ่งอาจารย์ได้เข้าประเมินเรียบร้อย และบันทึกที่หนูเลือกให้อาจารย์ประเมินอีกหนึ่งบันทึก คือ ความคิดเห็นเกี่ยวกับเว็บไซต์หน่วยงานราชการ ค่ะ รบกวนท่านอาจารย์เข้าประเมินให้คะแนนหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณท่านอาจารย์ วิไล แพงศรี มากๆค่ะสำหรับความรู้ดีๆที่มอบให้
สวัสดีครับอาจารย์วิไล เเพงศรี ผมได้ทำบันทึกครบทั้งสี่บันทึกเรียบร้อยเเล้วน่ะครับ ถ้ามีข้อบกพร่องประการใดขอคำชี้เเนะจากอาจารย์ด้วยน่ะครับ ทั้งนี้ผมอยากจะฝากเรื่องของอาจารย์วันนี้ก่อนขึ้นไปสอบผมได้ช่วยอาจารย์ถือกระดาษคำถามขึ้นไปยังตึก 32.603 อาจารย์ได้บอกผมว่าอาจารย์ยังไม่หายป่วยตั้งเเต่อาทิตย์ที่เเล้วผมได้ยินครั้งเเรกผมตกใจมากครับ อาจารย์ไม่ค่อยได้พักผ่อนเลย เเล้วอาจารย์ยังป่วยเเล้วต้องเดินขึ้นไปยังชั้นหกซึ่งผมว่ามันดูเหนื่อยเหมือนกันน่ะครับอาจารย์ แต่อาจารย์ก็เดินขึ้นอย่างไม่รู้สึกเหนื่อยเลย ทั้งนี้ผมขอให้อาการป่วยของอาจารย์หายไวไวน่ะครับ สุขภาพร่างกายเเข็งครับ ^^
- ขอบใจ "ศิวะดล
" มากนะคะ ที่เมื่อวานนี้ได้ช่วยอาจารย์ถือซองแบบทดสอบปีนบันไดไปสอบนักศึกษา Section 04 ที่ชั้น 6 ตึกคณะครุศาสตร์ อาจารย์ไม่ได้เดินรอบเดียวนะคะ หลังจากแจกข้อสอบ/กระดาษคำตอบให้นักศึกษาทำเรียบร้อยแล้ว อาจารย์ต้องกลับไปที่รถไปหอบกระเป๋า Notebook พร้อมปลั๊กไฟ และถุงรายงานการพัฒนาตนของนักศึกษาทั้งห้องปีนกลับขึ้นไปชั้น 6 อีกรอบ เที่ยวหลังนี้เหนื่อยเหมือนกัน เพราะต้องหิ้วของหนักมาก เลยต้องพักถึง 2-3 เที่ยว ไม่ได้เดินรวดเดียวเหมือนรอบแรก - รู้ไหมว่าอาจารย์ต้องปีนบันไดไปสอนชั้น 8 ทั้งเทอม ที่ศิวะดลเห็นอาจารย์เดินเหมือนไม่เหนื่อย คงเป็นเพราะเดินจนชิน (เทอมก่อนๆ ที่ลิพท์ยังใช้ได้ อาจารย์ก็แทบจะไม่ได้ใช้ เพราะไม่อยากไปแย่งนักศึกษาที่แทบจะไม่มีใครใช้บันได แม้แต่จะลงจากชั้น 2 พวกเขาก็ใช้ลิพท์กัน ในขณะที่อาจารย์สอนชั้น 6, 7, 8 แต่เดินขึ้นลงบันไดประจำ) ขอบใจมากค่ะ ที่ได้ช่วยและแสดงความเป็นห่วงอาจารย์
-
นักศึกษา Section 02, 03
-
หลังสอบเสร็จเมื่อวานนี้ อาจารย์ได้แสดงคะแนนการพัฒนาการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ซึ่งคะแนนเต็ม 40 (ต้องได้ 20 ขึ้นไปจึงจะถือว่า ผ่าน) ให้นักศึกษา Section 04 ที่อาจารย์คุมสอบดู ผลคือส่วนใหญ่ไม่ผ่าน
-
คะแนน 40 จำแนกเป็น การกรอกข้อมูลในใบงานการพัฒนาการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ 5 คะแนน ใบปะหน้าบันทึกการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ 5 บันทึกการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ 25 และ แหล่งที่มาของบันทึก 5
-
อาจารย์แจ้งว่าถ้าใครต้องการเพิ่มคะแนนให้ถึงระดับผ่านก็สามารถทำบันทึกเพิ่มเติมได้ โดยให้ส่งเพิ่มเติมได้ไม่เกินวันศุกร์ที่ 28 กันยายน ปรากฏว่านักศึกษาแทบทุกคนรวมทั้งผู้ที่ผ่านแล้วแต่ยังไม่พอใจในคะแนนที่ได้ ขอทำบันทึกเพิ่มเติมจึงขอแจ้งว่า นักศึกษา Section 02 และ 03 ก็สามารถทำได้เช่นเดียวกัน ถ้าไม่มีใบปะหน้าจะไม่ตรวจ
-
ใบปะหน้าบันทึกการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ (5 คะแนน) ระบุข้อมูลดังนี้
-
- บันทึกจาก หนังสือพิมพ์ – ครั้ง
- บันทึกจาก Internet – ครั้ง
- บันทึกจาก หนังสือ – ครั้ง
- บันทึกจาก รายการโทรทัศน์ (English Breakfast 3 ครั้ง English on Tour 4 ครั้ง) 7 ครั้ง
- ………………….
- …………………. (เรียงจากจำนวนครั้งมากไปหาน้อย)
รวม ......ครั้ง จาก.......แหล่ง
ประโยคที่ได้เรียนรู้และจะนำไปใช้ 3-5 ประโยค
เกณฑ์การให้คะแนนจำนวนครั้ง
ไม่เกิน 10 ครั้ง = 5 คะแนน, 11 – 20 ครั้ง = 10 คะแนน, 21-30 ครั้ง = 15 คะแนน, 31-40 ครั้ง = 20 คะแนน, 41 ครั้งขึ้นไป = 25 คะแนน
เกณฑ์การให้คะแนนจำนวนแหล่ง
1-2 แหล่ง = 1 คะแนน, 3 แหล่ง = 2 คะแนน, 4 แหล่ง = 3 คะแนน, 5-7 แหล่ง = 4 คะแนน 8 แหล่งขึ้นไป = 5 คะแนน
- มีผู้ที่ใส่ใจบันทึกทุกวัน จาก 1 กรกฏาคม- 31 สิงหาคม รวม 62 ครั้ง เช่น "แสงสุวรรณ
" และ "ชฎารัตน์
" Section 02 เป็นต้น สำหรับชฎารัตน์ ได้คะแนนภาษาอังกฤษเต็ม 40 (5,5,25,5 = 40) คะแนนอ่านคิดเขียนเรียนรู้ Through IT = 57/65 (จากคะแนนกากรอกใบงาน 5 ข้อมูล IT 5 หัวสมุด 4 บันทึกคำสำคัญ "แม่" 16 บันทึกคำสำคัญ "e-trust " 17 และอนุทินประสบการณ์และความรู้สึกนึกคิดจากการสนทนากับชาวต่างชาติ 10)
-
อาจารย์วิครับ.......ไม่กี่วันก็หมดภาระหน้าที่แล้ว...อดทน...อดทน.....
-
ขอบคุณ "ป๋าเด
" มากนะคะ ที่มาให้กำลังใจ อ.วิ -
คำว่า "อดทน" นั้นรู้สึกจะเป็นเพื่อนแท้ของ อ.วิ เพราะอยู่คู่กันมาตั้งแต่จำความได้
-
ปัญหาคือ มีเวลาไม่พอสำหรับเคลียร์งาน อยากให้วันหนึ่งมี 48 ชั่วโมงค่ะ
-
พี่สาวให้กำลังใจอ.วิไว้ดังนี้ค่ะ
หนึ่งกำลังใจ…แด่ยอดนักสู้
จาก อ.บัวทอง สุตะภักดิ์ พี่สาวคนที่ 2
มอบ ผศ.วิไล แพงศรี
-
เธอนั้นเป็น ผู้ให้ ใครรอบข้าง ชี้แนวทางสร้างผลงานการศึกษา
ทั้งน้อง-พี่ ยินดีช่วย ด้วยเมตตา สองพี่อา-จารย์สาม น้องตามไป
เป็นศักดิ์ศรี วงศ์ตระกูล แทนคุณแม่ เลือดครูแท้ สร้างศรัทธา น่าเลื่อมใส
ระดับชาติ ผู้เชี่ยวชาญ งานวิจัย เรายกให้ เป็นยอดครู ผู้สร้างคน
แม้เหน็ดเหนื่อย แค่ไหน ไม่ย่อท้อ กำพร้าพ่อ ใช่ปัญหา ว่าเป็นผล
ลอกต้นแบบ แม่มา ทั้งห้าคน อุทิศตน เป็นยอดครู ปูชนีย์
เธอวันนี้ เข้าเส้นชัย วัยเกษียณ สมพากเพียร โดดเด่น เป็นศักดิ์ศรี
ฝากผลงาน คณานับ ทับทวี เรายินดี รับนักสู้ สู่อ้อมใจ
- นักศึกษาที่เขียนบันทึก 3 เรื่องขึ้นไป อย่าลืมระบุว่าให้อาจารย์ประเมินให้คะแนน 2 เรื่องใดบ้าง
สวัสดีค่ะอาจารย์ หนูนั้นได้มีการพัฒนาตนเองในด้านการอ่าน การเขียน การฟัง และการพูด และยังได้เรียนรู้การทำงานกลุ่มและการแลกเปลี่ยนความคิดผ่านทาง GotoKnow แล้วนำความรู้ที่ได้นี้ไปประยุกต์ใช้ในการทำงานในอนาคตและในชีวิตประจำวันให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นให้มากที่สุดค่ะ สุดท้ายนี้หนูขอขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่ได้คอยอบรมสั่งสอนและให้คำแนะนำดีๆกับหนูและนักศึกษาทุกคน
สวัสดีค่ะ อาจารย์วิไล ข้าพเจ้าได้เขียนอนุทินและบันทึกเรียบร้อยแล้ว ข้าพเจ้าขอไห้อาจารย์ช่วยไปตรวจไห้ด้วยนะค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ หนูได้เขียนบันทึกและอนุทินเสร็จตั้งนานแล้วค่ะ ขอความกรุณาให้อาจารย์เข้าไปประเมินให้คะแนนหนูด้วยนะคะขอบคุณค่ะ
- "
" สมัครสมาชิก 5 มิ.ย. ณ 26 ก.ย. 04.25 น. ชื่อที่ใช้ใน GotoKnow ไม่ถูกต้อง ประวัติไม่ถูกต้อง ข้อความในหัวสมุดไม่ถูกต้อง (อาจารย์แจ้งให้แก้ไขตั้งแต่ 10 ส.ค.) มีบันทึกคำสำคัญ "แม่" เรื่องเดียว
- "
" ณ 26 กันยายน ไม่มีงานเขียนใดๆ ชื่อที่ใช้ใน GotoKnow ก็ไม่ถูกต้อง งานเขียนทุกอย่างอาจารย์ยืดเวลาให้เป็นครั้งสุดท้าย 25 กันยายน 24.00 น. ก็แสดงว่าไม่มีคะแนนการอ่าน คิด เขียน เรียนรู้ Through IT 65 คะแนน ซึ่งก็เท่ากับว่า ไม่ผ่านรายวิชานี้ (มีคติที่เขียนส่งเฉยๆ แต่ไม่ได้นำไปใช้ปฏิบัติว่า ล้มเพราะก้าวไปข้างหน้า ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย)
-
Section 02, 03 อาจารย์ได้แจ้งว่า งานเขียนทุกอย่างใน GotoKnow อาจารย์ยืดเวลาให้เป็นครั้งสุดท้าย 25 กันยายน 24.00 น. (หลังสอบปลายภาคประมาณ 1 วัน) โดยได้แจ้งในวันเรียน 2 วันสุดท้าย 17, 18 กันยายน 2555 (ช่วงชดเชย) สำหรับ Section 04 ซึ่งมีคาบเรียนสุดท้ายในวันที่ 11 กันยายน 2555 งานเขียนทุกอย่างอาจารย์ยืดเวลาให้เป็นครั้งสุดท้าย 28 กันยายน 24.00 น. ตัวอย่างนักศึกษา Section 04 ที่ไม่มีงานเขียนใดๆ ณ 26 กันยายน 2555 ณ 06.25 น. คือ "
" ทั้งที่สมัครสมาชิก GotoKnow มาตั้งแต่ 5 มิถุนายน 2555
อาจารย์ วิไล แพงศรี ค่ะ อาจารย์ยังไม่ได้ประเมิน งานเขียน เรื่อง e-trust และบันทึกเกี่ยวกับรื่องทั่วไป คือ เรื่อง การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ คือ อะไร นะคะ
อาจารย์ วิไล แพงศรี ค่ะ อาจารย์ยังไม่ได้ประเมิน งานเขียน เรื่อง วันแม่ และบันทึกเกี่ยวกับรื่องทั่วไป คือ เรื่อง พ่อสอนลูกคบเพื่อน นะคะ และ อนุทินด้วย ค่ะ
อาจารย์ครับตรวจงานไห้ด้วยนะครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ หนูได้เขียนบันทึกและอนุทินเสร็จแล้ว แต่ยังไม่ได้รับการประเมิน ขอความกรุณาให้อาจารย์เข้าไปชี้แนะด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ