วรรณกรรม : ความรักคืออะไร

คำจำกัด  รัดรึง  พึงสำเหนียก  
ที่เขาเรียก  ความรัก  สมัครมั่น  
คือหันหน้า เข้าหา กันและกัน  
มีมุ่งมั่น จรรโลง โล่งหัวใจ

*****

มีคำน้อย ร้อยเรียง เสียงหัวเราะ  
มีคำเพราะ จ๊ะจ๋า  พาเสียงใส  
มีคำรื่น นาสา พาชื่นใจ  
มีห่วงใย อาทร ร้อนด้วยกัน

*****

รักคือให้ เวลา ตามติดติด  
รักใกล้ชิด มิตรแท้ มิเหหัน
รักคือหวาน  ปานน้ำผึ้ง  ตรึงใจกัน  
รักผูกพัน เช้าค่ำ  ซ้ำวาจา

*****

*****

รักคือรักษ์ ปกปัก รักษ์คุณค่า
มีเมตตา  พาสนุก สุขหรรษา
ให้อภัย มีน้ำใจ หวานวาจา  
ซื่อสัตย์มา  จริงใจด้วย  ช่วยผูกพัน

*****

รักคือรัก  มิหยุดพัก รักตลอด  
คุณคือยอด  ผู้ชาย ที่ใฝ่ฝัน  
รักคือรัก  มิหยุดพัก เลยสักวัน
โอ้สวรรค์  ปันคุณมา  หาฉันพอ

*****

ครูอ้อย แซ่เฮ  ประพันธ์

[โสภณ เปียสนิท]

ชอบวรรณกรรมกับความรักครับ มีมนต์ขลังเสมอ

[หมูจ๋า]

รักนั้นหรือคือการให้โดยไม่หวัง

จะเหนี่ยวรั้งให้ใจไม่แลเหลียว

รักทุกครั้งหวังใจให้แน่เชียว

เธอกลับเลี้ยวเลาะไปให้อีกคน

สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อยหนูลางาน2วันค่ะป่วยเป็นไข้หวัดวันนี้ค่อยยังชั่วแล้วค่ะพี่สบายดีนะคะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณทุกท่านค่ะ  03 อรดี ลีลาศ,  ยายธี, และ 2 คนอื่น.

[ลูกสายลม]

สวัสดีครับ

ความรัก ก็คือ ความรัก นะครับ

สิ่งครุยกมานั้น ไม่ใช่ความหมายของคำว่ารัก แต่เป็นสิ่งที่เปรียบเทียบกับคำว่ารัก ทำให้คำว่ารักดูเหมือนสามารถอธิบายได้หมายความหมาย แต่แท้ที่จริงแล้วก็เป็นการลดความสำคัญของคำว่ารักนั่นเองนะครับ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณ คุณลูกสายลมที่ชี้แนะ ครูอ้อย มากๆค่ะ 55 ปียังไม่รู้จักความหมายของ คำว่า รักเลย หรือนี่