ดีใจเถอะที่เชื่อคนง่าย
ผมมีข้อเสียสองอย่างที่เกี่ยวข้องกันคือ หนึ่งผมเชื่อคนง่าย สองผมจะเสียใจมากเมื่อมาทราบภายหลังว่าคนที่เราเชื่อถือไว้ใจไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด
คนเราเมื่ออายุมากเข้าก็จะเจอผู้คนมากขึ้น เหตุการณ์ที่เป็นต้นตอของข้อเสียทั้งสองข้อนี้ก็จะเกิดบ่อยเข้าตามงานที่เราทำ
เมื่อกี้ผมนั่งทำงานไปก็เจอปัญหาที่ต้องแก้ไข สิ่งนี้ไม่ควรจะเป็นปัญหาถ้าตัวผมเองไม่ได้ไปเชื่อคนง่าย เห็นแล้วก็เกิดความเสียใจขึ้นมาช่วงหนึ่ง แต่เดี๋ยวนี้ผมอารมณ์เย็นลงเยอะ ความเสียใจที่เกิดขึ้นก็อยู่ในใจได้ไม่นาน และอาจจะเป็นจังหวะที่ดีที่ผมกำลังฟังเพลงที่สงบเย็นอยู่ด้วยทำให้เกิดความคิดที่ดีขึ้นมาว่าที่จริงแล้วข้อเสียทั้งสองข้อนั้นไม่ใช่เรื่องที่น่าเสียใจเลย
อย่างแรกสุดการได้รู้ตัวเองว่ามีข้อเสียเช่นนี้ ทำให้ได้ระมัดระวังตัวมากขึ้น ปัญหาทุกชนิดไม่สามารถแก้ได้ถ้าไม่รู้ว่าปัญหาคืออะไร ดังนั้นเป็นเรื่องที่ดีแล้วที่รู้ว่าสิ่งที่ทำให้จิตใจขุ่นมัวได้มาจากข้อเสียสองข้อนี้
อย่างต่อมาคือข้อเสียสองข้อนี้ควบคุมได้ทั้งสิ้น เพราะไม่ได้เป็นปัญหาของเขา แต่เป็นปัญหาของเราเอง
เรื่องแรกคือการเชื่อคนง่าย แก้ง่ายๆ คือการเพิ่มความระวังตัวในการที่ต้องจัดการประสานงานกับผู้คน สิ่งต่างๆ ในโลกนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเสมอ ผู้คนไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด เพราะเราเองก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเหมือนกัน
เรื่องต่อมาคือการเสียใจที่หลงเชื่อก็แก้ด้วย "การไม่เสียใจ" หรือรู้ให้ทันความทุกข์ ในเมื่อเรารู้แล้วว่ามันจะทุกข์ หากเราเตรียมตัวเตรียมใจตั้งรับไว้ก่อน ความทุกข์ที่เกิดขึ้นมาก็แค่สิ่งที่เกิดขึ้นตาม "ความน่าจะเป็น" (possibility) ของมันเอง หมายความว่ามันอาจจะเกิดหรือมันอาจจะไม่เกิด หากจะเกิด ผ่านมาแล้วก็คงจะผ่านไป
วิธีการจัดการใจเช่นนี้น่าจะตรงกับมุมของศาสนาพุทธที่ "รู้จักโลกในแง่ร้าย" (pessimism) เพื่อ "ให้เห็นโลกในแง่ที่ดี" (optimism) หรือรู้จักสิ่งต่างๆ ให้ตรงตามความจริงที่มันเป็นไป
ในมุม pessimism และ optimism แล้ว ข้อเสียสองข้อนี้แท้จริงแล้วกลับไม่ได้เป็นข้อเสียมากมาย เพราะถ้าผมตามทันด้านลบของมันทัน มันกลับจะกลายเป็นข้อดีด้วยซ้ำ
ชีวิตคงจะทุกข์ยิ่งกว่า ถ้าโลกนี้ไม่มีใครให้ไว้ใจได้เลย ถ้าเมื่อรู้จักใครสักคนแล้วเริ่มต้นด้วยการมองเขาในแง่ร้ายว่าเขาจะมาหาผลประโยชน์จากเรา ถ้าต้องพยายามเอาเปรียบคนอื่นให้ได้ก่อนที่เขาจะเอาเปรียบเรา และต้องคอยเอาคืนจากสิ่งที่ถูกกระทำไป
บางครั้งถูกโกงสักนิดหรือถูกเอาเปรียบสักหน่อย ถ้าไม่ได้มากถึงขั้นสร้างความเดือดร้อนอย่างหนักหนาอาจจะเป็นเรื่องดีก็ได้
เพราะน่าจะทำให้เรามีชีวิตอยู่กับคนที่ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบเรา คนที่เราจะไว้ใจได้ อย่างสนิทใจอย่างแท้จริง
ดูเหมือนบางครั้งเราก็ต้องเอาความทุกข์ไปแลกกับความสุขครับ
ความเห็น (16)
อาจารย์มีบางสิ่งคล้ายผม นะครับ
ต่างกัน ตรง ประโยคที่ว่า สมัยผมรับราชการ ผมเป็นคนขี้เกรงใจคน ส่วนใหญ่จะรับปากก่อนเสมอ เพราะผมรู้สึกว่ารู้ว่าคนที่มาขอร้องให้เราช่วย เค้าเห็นความสำคัญของเรา จนกลายเป็นนิสัยที่ผมปฏิเสธคนไม่ค่อยเป็น
สำหรับอาจารย์ ผมมองถึงความเป้นคนจิตใจดีงาม มองโลกในแง่ดี มากกว่านะครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ
ตอบแทนความเป็นคนจิตใจงามด้วยภาพนี้ครับ
เชื่อคนง่าย...ทำให้เรามีชีวิตอยู่กับคนที่ไม่ได้คิดจะเอาเปรียบเรา คนที่เราจะไว้ใจได้ อย่างสนิทใจอย่างแท้จริง...ขอบคุณความรู้ใหม่ๆค่ะ.. "ไม่เชื่อคนง่ายๆ...แต่..ควรทำให้คน "ไว้ใจเรา" จะดีกว่านะคะ
ครับอาจารย์ฯ อ่านบันทึกนี้ สะกิดให้ทบทวนชีวิตของตัวเองเป็นที่สุด ด้วยความที่ใช้ชีวิตภายใต้หลักคิด "ใจนำพา...ศรัทธานำทาง" ผมจึงมีสภาวะของการ "เชื่อคนง่าย" อยู่มากโข แต่ไม่รู้ยังไง ใจก็ยังอภัยอย่างไม่รู้จบ ...
...
ชื่นชม ครับ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์.."คนโบราณ..สอนไว้ ว่า...อย่าไว้ใจทาง..อย่าวางใจคน..จะจนใจเอง.."..ทุกอย่างมักจะ..วนกลับมาที่ตนเองทั้งนั้นนน....ใจตนเองยังวางไม่ได้เลย...แล้วเราจะไปไว้ใจใครได้..(ยายธีแอบคิด..นะเจ้าคะ..)....
สวัสดีครับ
อ่านบทความของอาจารย์แล้วอมยิ้มดีครับ
เพราะอาจารย์ขึ้นหัวมา เหมือนจะมีปัญหา แต่พออ่านไปอาจารย์ก็กับตอบปัญหาเอาเอง ชนิดที่ไม่ต้องให้ใครตอบนะครับ แบบมีทางแก้ด้วยนะครับ
ปัญหาทุกอย่างเกิดจากเราทั้งสิ้นนะครับ เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะเราเรียนรู้มากไปนะครับ เลยทำให้มองสิ่งต่าง ๆ แยกออกเป็นสองเสมอ (ทวิภาวะ ) แต่พุทธะมองสิ่งต่าง ๆ ออกเป็นเพียงหนึ่งนะครับ (เอกีภาวะ)
ได้แง่คิดที่ดีมาก ๆ ครับอาจารย์ เพราะสังคมที่ทำงาน คนประเภทชอบเอาเปรียบคนอื่น มีมากเหลือเกิน "ปัญหาทุกชนิดไม่สามารถแก้ได้ถ้าไม่รู้ว่าปัญหาคืออะไร " ชอบ...สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ การไว้ใจหรือไม่ไว้ใจใครตั้งแต่แรกนั้น อาจเป็นพื้นจิตของเราและประสบการณ์ด้วยนะคะ เคยมีประสบการณ์เช่นกัน กว่าจะทำใจได้ก็คิดมากจนล้าไปหลายตลบเลยค่ะ แต่วันที่จะชนะใจยอมอภัยมันโล่งมากๆ ชอบบันทึกนี้ค่ะ
- ประสบการณ์และสิ่งแวดล้อมที่อบอุ่น จริงใจต่อกัน มีส่วนทำให้เราเชื่อคนง่ายค่ะ
- การที่เราเสียใจเพราะคนที่เชื่อถือไม่เป็นอย่างที่เราคิด เพราะเขาอาจกำลังแก้ปัญหาบางอย่างกระมังคะ
สวัสค่ะท่าน
ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
- ขอบคุณสำหรับ บทความดีๆท่านอาจารย์ที่นำมาแบ่งปัน
- แต่บางครั้งมันก็ทำใจลำบากเหมือนกัน กว่าจะหายเสียใจ กับคนที่เราเชื่อใจ
- เพราะ เรา ก็เป็นคนที่เชื่อคนง่าย มองโลกให้แง่ดี จึงถูกหลอกไม่รู้จบ....
ให้เต็มร้อยแรกพบ
ค่อยๆ ลด ไม่มี
มีแต่
ลดฮวบฮาบเลย ....
ข้อเขียนนี้ทำให้ผมคิดได้ดังนี้ ก. พระอาจารย์สอนผมมาว่า ศรัทธาต้องมาคุ่กับปัญญา แต่ผมก็ทำไม่ได้สักที ข. การทำไม่ได้เพราะนิสัยคือ เรื่องจริงไม่ค่อยเชื่อ แต่จะเชื่อเรื่องไม่จริงครับ ขอบคุณครับ
"ไม่เชื่อคนง่ายๆ...แต่..ควรทำให้คน "ไว้ใจเรา" ชอบใจประโยคนี้มากๆและเข้ากับพี่หมูจ๋าด้วยค่ะ คนเราจะทำอะไรให้ดีเลิศประเสริฐศรีอย่างไรก็ได้ แต่การที่จะให้คนรอบข้างไว้ใจเราได้นั้น ถือว่าสุดยอดและเป็นยอดคนค่ะ ขอบบคุณบทความดีๆนะคะ
ยินดีที่เห็นคนไทยอีกคนหนึ่งที่มีจิตใจดี ทุกสิ่งที่ทำลงไปเป็นสิ่งที่ดีงามแล้ว ทำแล้วเรามีความสุข ไม่ไปทำให้ใครเดืดร้อนก็ดีแล้วค่ะ ส่วนใคจะทำกับเราแบบไหน ก็ชั่ง ทุกสิ่งทุกอย่าที่เกิดขึ้นแบบนั้น มันเป็นเพราะเหตุและปัจจัย ขอเปนกำลังใจให้นะค่ะ
- "รู้จักโลกในแง่ร้าย" (pessimism) เพื่อ "ให้เห็นโลกในแง่ที่ดี" (optimism)
- ชอบมุมมองในศาสนาพุทธที่อาจารย์ยกมา
- "รู้จัก" ต่างจาก "มอง" เพราะมองคือการเอาจิตเข้าไป และแม้แต่ "แง่ดีของโลก" ก็ให้เีพียงแต่ "เห็น" ยังไม่ควรเอาจิตเข้าไปอยู่ดี
- ถ้านำคำสอนนี้เอาไปใช้ ความทุกข์ที่เรากำลังอยู่ในสังคมที่รุนแแรง ไร้เหตุผลเพิ่มขึ้นทุกวัน คงบรรเทาลง
- เช้านี้ได้ความคิดดีๆ จากบันทึกอาจารย์ค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอบคุณข้อคิด สะกิดให้ธรรม ธรรมะเกิดขึ้นทุกมุมคิดนะคะ
มาเยี่ยมเยียนอาจารย์คะ
กำลังฟังธรรมะบรรยายไปด้วย