วันนี้ขอเสนอภาษาผู้ไทด้วยคำว่า จู้ดไฮ้ และฮ้าไฮ้
แต่ก่อนเมื่อป่ายังเหลืออยู่มากเมื่อถึงหน้าแล้งเราจะเตรียมพื้นที่สำหรับปลูกพืชไร่ในหน้าฝนที่จะมาถึงด้วยการถางป่า เมื่อต้นไม้ที่ถางลงแห้งบ้างแล้วก็จะทำการจู้ดไฮ้ ก็คือจุดไฟเผาต้นไม้ที่ถางเอาไว้ ในการไปจู้ดไฮ้นี้จะระดมพี่น้องที่มีอยู่ไปให้มากที่สุดเพื่อจะได้ช่วยกันคุมไฟไม่ให้ลุกลามไปที่อื่นก่อนไปก็ต้องเตรียมอุปกรณ์ดับไฟซึ่งจะเป็นถังน้ำเอาไปด้วย เมื่อไฟลุกไหม้จนทั่วพื้นที่แล้วก็ รอให้ไฟดับก่อนจึงจะพากันกลับ เมื่อไฟดับแล้วจะมีขอนไม้น้อยใหญ่เป็นจำนวนมากระเกะระกะอยู่ เราก็จะเก็บไม้ขนาดใหญ่ไปทำโฮ้ไฮ้(รั้วไร่)ส่วนไม้ที่ใช้ประโยชน์ไม่ได้แล้วก็จะเก็บมากองรวมกันไว้รอเผาอีกครั้ง กองเศษไม้ที่กองไว้นี้ผู้ไทเรียกว่าก่องฮ้า(กองฮ้า) เมื่อเก็บเศษไม้กองไว้เป็นกองๆหมดแล้วก็จะเผากองฮ้านี้ให้ไหม้จนเป็นขี้เถ้าผู้ไทเรียกการเผาครังนี้ว่าฮ้าไฮ้หรือจู้ดก่องฮ้า เมื่อเผาจนไหม้เป็นขี้เถ้าจนหมดแล้วก็จะทำรั้วไร่โดยเอาไม้ที่ได้จากการเผาในตอนแรกและเก็บมาเรียงไว้รอบๆพื้นที่แล้วนำมาขัดกันทำเป็นรั้ว ซึ่งรั้วนี้ช่องทางเข้าไร่เราจะทำเป็นบันไดขึ้นลงจากรั้วจะไม่เปิดเป็นช่องไว้
เมื่อไฟดับดินเย็นลงแล้วเราก็จะเอาเมล็ดพันธุ์ผักต่างๆมาหว่านซึ่งจะมีบวบ บวบเหลี่ยม ฟัก ฟักทอง น้ำเต้า แตงกวา แตงไทย ผักกาด ผักเสี้ยน แมงลัก มะเขือ พริก ผักสะแงะ ถั่วปี ถั่วแฮ ฝ้าย คราม เมื่อฝนตกก็จะขุดดินปลูกข้าวโพด ปลูกหม่อน กล้วย อ้อย เมื่อก่อนจะไม่ปลุกไม้ผลในไฮ้(ไร่) แต่จะปลูกที่บริเวณบ้านหรือบริเวณเถียงนา ไร่ที่ปลูกในปีแรกเผานี้เราเรียกว่า ไฮ้เม่อ(ไร่ใหม่) จากการที่เรามีไฮ้เม่อนี้จึงทำให้เราได้มีผักกินในหน้าฝนซึ่งอาหารยอดนิยมของชาวผู้ไทในหน้าฝนนอกจากแกงหน่อไม่ หมกหน่อไม้ หน่อไม้ต้มแล้วแก่งผั๋กหมะโบ๊บก็เป็นอาหารยอดนิยมที่สามารถกินได้ทุกวัน แก่งผั๋กหมะโบ๊บ(แกงยอดบวบ)ที่จะอร่อยต้องเป็นบวบพันธุ์พื้นเมืองซึ่งมีลูกป้อมๆสั้นๆใบเล็กๆยอดบวบเหลี่ยมพันธุ์พื้นเมืองจะมีกลิ่นหอมด้วย ยอดบวบขมก็เอามาแกงได้ไม่ขมแต่ผลขมถ้าปนมาต้องได้ทิ้งทั้งหม้อดังนั้นเวลาจะแกงบวบจึงต้องตัดขั้วแล้วเลียก่อนทุกลูกเมื่อไม่ขมจึงจะหั่นต่อ ส่วนบวบหอมลูกยาวๆซึ่งมีใบใหญ่ๆจะแกงไม่ค่อยอร่อยจะขมๆส่วนพันธุ์พื้นเมืองจะไม่ขมและนิ่มเร็ว แก่งผั๋กหมะโบ๊บนี้เราจะไม่ใส่เนื้อใส่แต่พริกเกลือและปลาร้าอาจแกงเฉพาะยอดบวบ หรือมียอดบวบเหลี่ยม ยอดฟักทองแกงรวมกันก็ได้ก่อนยกลงจากเตาก็เอายอดแมงลักใส่ลงไปด้วยกินร้อนๆอร่อยนักแล เอาสะเต๊กมาแลกก็ไม่เอา ส่วนยอดน้ำเต้าไม่นิยมนำมาแกง ผักกาดที่หว่านในไฮ้เม่อนี้ถ้าไฮ้มีขี้เถ้าเยอะๆและฝนตกดีก็จะมีรสดีเกือบเท่ากับที่ปลูกในหน้าหนาว หากฝนไม่ดีและขี้เถ้าไม่มากก็จะมีรสเผ็ดหากเป็นผักกาดฮีน ถ้าเป็นผักกาดขาวก็จะแข็งๆ ผักเสี้ยนก็จะได้นำมาแกงอ่อมเรียกว่าอ้อมผั๋กเส๊น และทำผักเสี้ยนดองเรียกว่าส๊มผั๋กเส๊น ผักเถาทั้งหลายจะนิยมหว่านในขี้เถ้าก่องฮ้าจะได้งามแตงกวาแตงไทก็จะได้กินเมื่อทำไฮ้เม่อเท่านั้น เพราะถ้าปลูกในไฮ้หล๋ก ไฮ้ลื้มจะไม่งาม
ง่วงแล้วขอพักไว้แต่เท่านี้ก่อนนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ผักสะแงะที่ปลูกไว้ในกระถางค่ะ
ผักสะแงะที่ตัดจากต้นมาแล้วค่ะ