บทเรียนจากไข่

...บทเรียนจากไข่...บทสอนใจจากดักแด้...

 “ไข่...ถ้าแตกจากภายนอก ก็จะได้เนื้อไข่

ไข่...ถ้าแตกจากภายใน ก็จะได้สิ่งมีชีวิตเกิดใหม่”

 ...........................................................

ฉันสะดุดใจกับประโยคนี้ที่อยู่ท้ายเล่ม

ทั้งๆ ที่ทั้งเล่มของหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ

การทำนายนิสัยจากกรุ๊ปเลือด

ฉันกลับรู้สึกว่าทั้งเล่มฉันอ่านเอาสนุก

จนมาสะดุดที่ประโยคท้ายเล่มประโยคนี้

จริงๆ ตามธรรมชาติ

ไข่ที่เรานำมารับประทานนั้น

เป็นไข่ที่ไม่สามารถสร้างชีวิตใหม่ได้แล้ว

เพราะมันไม่มีพลังชีวิตจากภายใน

ที่จะต่อสู้ดิ้นรนเปิดเปลือกไข่ออกมารับชีวิตใหม่

แต่ไข่ที่ได้รับการผสมแล้ว

ภายในมีชีวิตใหม่ที่กำลังก่อตัวขึ้น

ค่อยๆ เก็บพลังเพื่อออกแรงกะเทาะเปลือกไข่ออกมาสู่โลกภายนอก

เป็นชีวิตที่สวยงาม

..............................

ชีวิตวิญญาณก็เช่นกัน

ถ้าได้รับการเพาะบ่มจากภายนอกเข้าไป

ไม่ใช่จากภายในออกมา

มันก็เป็นเพียงสิ่งฉาบฉวยที่ไม่ยั่งยืน

ลงกระทะ เข้าปาก แล้วก็ย่อยสลายหายไป

ไม่มีอะไรน่าจดจำจารึกไว้

แต่หากถูกเพาะบ่มจากภายในจนแข็งแกร่ง

แล้วออกมาสู่โลกภายนอก

ก็จะกลับกลายเป็นชีวิตที่สวยงาม

พร้อมด้วยภูมิต้านทานที่เข้มแข็งมิใช่หรือ

..........................

ไข่...บทเรียนบทใหม่ที่มีค่า

สอนฉันว่า...การพัฒนาจิตวิญญาณ ต้องพัฒนาจากภายใน

ไม่ใช่เพียงแค่รับการอบรมจากภายนอกเท่านั้น

ถ้าชีวิตภายในไม่พร้อม...จะมีพลังอะไรเปิดเปลือกแห่งดวงใจ

ออกมาต่อสู้ชีวิตใหม่ภายนอกด้วยความเข้มแข็งได้เล่า

.........................

เหมือนดักแด้น้อย

ถ้าไม่ถึงเวลา ยังไม่พร้อม

แล้วเปลือกดักแด้กลับถูกฉีกออก

ชีวิตใหม่ที่เกิดขึ้นจะต่อสู้กับโลกภายนอกได้อย่างไร

นอกจากเป็นชีวิตที่อ่อนแอ และรอวันตาย

เท่านั้นเอง

.............................

ด้วยใจรักค่ะ

น้ำผึ้งหวาน