อย่าได้คิดว่า แม่ไม่รักเรา หรือ แม่รักลูกคนอื่นมากกว่าเรา การที่แม่ของเรา เอาเรื่องลูกคนอื่น มาพูดมาบอกเรานั้น แม่อยากให้เราคิด และโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี
ไม่มีแม่ที่ไหนหรอกที่จะรักลูกคนอื่นมากกว่ารักลูกของตัวเอง การที่แม่บอก สอน ด่า พูดเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้เราฟังก็เพราะ แม่อยากให้เราได้ดีเป็นคนดีของสังคม ตอนเรายังเด็กเราคงไม่เข้าใจกับสิ่งที่แม่ทำ แต่ถ้าเราโตเป็นผู้ใหญ่แล้วเราจะคิดได้เองว่า แม่น่ะรักเรามาก และเราจะมานึกเสียใจทีหลังที่ไปเถียงแม่
ตอนเด็กๆผมเคยรู้สึกรำคาญแม่ตัวเองมาก ตอนที่แม่แสดงความรักของท่านโดย กริยา เช่น กอด หอมผม ต่อหน้าเพื่อนๆในโรงเรียนแล้ว เพื่อนชอบล้อผมว่า"ลูกแหง่"มันทำให้ผมรู้สึกอายเพื่อนมากในตอนนั้น แต่ผมโตขึ้นผมได้รู้สึกผิดต่อความรักของแม่มาก ผมไม่ควรคิดไปรำคาญสิ่งที่แม่ทำกระผมเลย
ตอนนี้ผมอยากให้แม่กอดผม หอมผมเหมือนตอนเด็กๆมาก ผมไม่ได้สนใจว่าใครจะมาว่าอย่างไง ผมกลับดีใจด้วยซ้ำที่ยังมีแม่ ที่รักผม เป็นห่วงผม คอยช่วยเหลือผม และเป็นกำลังใจให้ผม นี่แหละความรักของ"แม่"รักแม่ตัวเองให้มากๆนะครับเพื่อนๆ
เพื่อนๆคนไหนเป็นแบบผม เวลาแม่กอด เพื่อนๆยังกล้าไปรำคาญความรักของ"แม่"อีกหรอ