คิดถึง

คิดถึงนะ

คิดถึง...

 

ทุกเวลา  นาที  มิเคยเลือน

คิดถึง  ยังเตือน  ให้ห่วงหา

อยู่ไกล  ไกลกัน  หวั่นอุรา

กลัวเธอ  จะคว้า  ใครมาแทน

มิอาจ  หาคำ  มาร่ำเอ่ย

ก่อนเคย  อุ่นใจ  ในอ้อมแขน

ยามไกล  อาวรณ์  กลัวคลอนแคลน

สุดแสน  กังวล  หนอคนดี

คิดถึง  โบยบิน  ไปรินร่ำ

ชื่นฉ่ำ  แห่งใจ  อย่าหน่ายหนี

คำรัก  เคยมอบ  ปลอบชีวี

อย่ามี  คนอื่น  มาชื่นชม

แม้นอยู่  หนใด  ใจติดตาม

คอยถาม  อยู่ดี  มีสุขสม

หรือทุกข์  กังวล  จนตรอมตรม

คราล้ม  ใจฉัน  นั้นรับรอง

ถ้อยคำ  ล้านคำ  ที่นำส่ง

ยังคง  มิอาจ  ตอบสนอง

ความห่วง  จากใจ  ในครรลอง

ทั้งผอง  นองล้น  แทบท้นทรวง

คิดถึง  ห่วงใย  เกินใครหมด

ร่ำบท  เพลงไพร  ที่ไหลล่วง

อยู่ฟาก  ฟ้าใด  ใจทั้งดวง

ยังหวง  ห่วงหา  คอยอาทร....

ฝากไว้ให้คิดถึง 

 

[ครูอ้อ]

ขอบคุณค่ะ

[Dr. Ple]

ขอบคุณมากค่ะ บทกลอนนี้ไพเราะมาก อ่านแล้ว ได้อารมณ์ + มีความสุข มากค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ บทกลอนดีดีมีคุณค่ามากค่ะ

[ครูอ้อ]

สวัสดีค่ะ คุณ Somsri

ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ไม่ได้มาลงงานนานแล้ว ดีใจจังเลยค่ะ ที่ตัวอักษรทำให้เพื่อนๆมีความสุขได้

[พ.แจ่มจำรัส]

เพราะครับ...ให้คิดถึงยิ่งนัก

[kwancha]

สวัสดีค่ะครูอ้อ...ขอบคุณบทกวีที่ไพเราะ นำมาฝาก ชวนให้..คิดถึงจริงๆด้วยซิค่ะ :-))