วันที่ 10 ส.ค. 2555 (เดือนแห่งวันแม่)
ลูกสาวโทรมาสอบถามแม่ "แม่ พรุ่งนี้แม่ว่างมั๊ย"
แม่ "ทำไมเหรอ"
ลูกสาว "คุณครูให้แม่เป็นตัวแทนแม่ของห้องหนูค่ะ"
แม่ "แต่พรุ่งนี้แม่มีกิจกรรมที่คณะฯ นะ จะไปได้ ก็เกือบ เก้าโมงโน่นแหละ แล้วไม่มีเพื่อคนไหนเหรอที่แม่ว่าง ๆ น่ะ"
ลูกสาว " ก็ทุกคนบอกว่าให้แม่คุกกี้นั่นแหละมา แม่ตอบตกลงใช่มั๊ย นะ นะ นะ นะนะ"
เย้ๆๆๆๆ ดังมาทางโทรศัพท์ ฟังจากน้ำเสียงของลูกสาวเหมือนดีใจมาก ที่แม่จะไปเป็นตัวแทน ตั้งแต่เข้าเรียนชั้นม.1 - ม.2 แม่ปฏิเสธในกิจกรรมบางกิจกรรมของลูก นั่นเพราะว่าที่ทำงานของแม่ไม่เอื้ออำนวยเท่าใด กิจกรรมของแม่และลูกส่วนมากจะจัดชนกันก็บ่อยครั้ง นึกในใจลูกคงดีใจไม่น้อย และเป็นวันสำคัญที่ทั้งสองแม่ลูกจะได้แสดงความรักต่อกัน (ซึ่งทุกวันก็รักแต่ไม่แสดงออก)
เช้าวันที่ 10 ส.ค. 55 เป็นเช้าที่ฝันตก และน่าจะตกทั้งวัน ลูกสาวบอกว่า "แม่รีบทำงานนะ แล้วรีบไปลงทะเบียนรับดอกมะลิที่หน้างานหนูจะรออยู่ที่นั่น อย่าลืมนะแม่" ก่อนจะลงจากรถเดินเข้าโรงเรียนไป
ณ โรงเรียนสารคามพิทยาคม เสียงดนตรีครื้นเครง เสียงเด็กนักเรียนเซ็งแซ่ แต่เป็นเสียงที่มีความสุข เมื่อเดินเข้าไปท่ามกลางสายฝน ลูกสาวก้อมารอ และต่อว่าแม่นิด ๆ "ทำไมแม่มาช้าจัง" "แล้วงานเริ่มรึยัง" ลูกสาวนำทางไปเพื่อลงทะเบียน ได้รับการต้อนรับจากคุณครู เป็นกันเองมาก บรรยายกาศในวันนั้นอบอุ่นมาก "แม่เดินไปนั่งข้างหน้านะ เดี่ยวหนูจะอยู่กับเพื่อด้านหลัง" แม่ก็เดินตามที่ลูกสาวแนะนำ
กิจกรรมวันแม่ของโรงเรียน ให้ตัวแทนแม่ในสายชั้น ขึ้นบนเวที ชั้น ละ 15 คน จาก ม. 1 - ม.6 ลูกสาว อยู่ชั้น ม.3 แม่ขึ้นนั่งเป็นคนที่ 7 โดยคุณครูจะให้นำพวงมาลัย มาไหวคุณแม่ และขอให้แม่ลูกให้พรและกอดกัน สำหรับแม่ลูกเราไม่มีคำพูดอะไรนอกจากน้ำตาแห่งความปลื้มปิติ ที่พยายามกลั้นไว้ แต่มิอาจกลั้นไว้ได้ จึงปล่อยให้มันไหลออกมา ทั้งแม่และลูก โดยไม่ได้มองดูเลยว่าคู่อื่นเป็นเหมือนเราหรือไม่ น้ำตาแห่งความดี ปลื้มปิติ ปล่อยออกมาโดยไม่ต้องอายใคร เมื่อลงจากเวที แม่ "แม่จะกลับแล้วนะรีบไปประชุม" เพื่อนๆ ของลูกสาวมาไหว้ลาแม่ มีเสียงเพื่อนคนหนึ่งบอกว่า "แม่รู้มั๊ยคะ บนเวทีแม่กอดกับคุกกี้แล้วแม่ร้องไห้ ทำให้หนูซึ้ง จนร้องไห้ตามเลยค่ะ" แม่ ยิ้มปลื้มในความสุขของเด็กๆ ทุกคน และซึ้งในบทบาทวันนี้ "กับภารกิจที่วันนี้เราเป็นแม่และเป็นตัวแทนแม่ของลูกทุกคนในสายชั้นม.3/7"
สวัสดีค่ะ มู๋อ้วน ขอให้ท่านมีควาสุข สุขภาพแข็งแรง เจริญรุ่งเรืองค่ะ
ได้อ่านบันทึกถึงกิจกรรมดีๆ ระหว่างแม่กับลูก ก็พลอยดีใจด้วยค่ะ