แม่

   คำว่า "แม่" แท้ที่จริงเป็นคำสั้นๆ ที่มีความหมายสมบูรณ์อยู่ในตัว และไม่ต้องการคำใดๆที่จะต้องมาอธิบาย  แต่เราทุกคนต่างที่จะหาคำมาอธิบายของคำว่าแม่  .. ว่า แม่ คือ ผู้ให้   แม่ คือ ครูคนแรก  แม่คือ...? สุดแท้แต่ว่าจะรักท่านมากขนาดไหน 

   แต่สิ่งเหล่านี้  ไม่ใช่ความหมายที่แท้จริงของคำว่าแม่  แต่เป็นการหาคำมาเปรียบเทียบกับคำว่าแม่  โดยทำให้เรารู้สึกว่าคำๆนี้ ดูยิ่งใหญ่มาก  จนบางครั้งเราอาจสูญเสียความรู้สึกและความหมายที่แท้จริงของคำว่าแม่ไป

   แม่ก็คือแม่  ไม่ว่าเราจะพยายามหาคำที่ดีที่สุดมาอธิบายเพียงใดก็ตาม  ผมก็เชื่อแน่ว่า คำที่ดีที่สุดและความหมายที่ดีที่สุดก็คือแม่ คำนี้อาจเป็นคำแรกที่เราใช้ในการเรียกบุคคลที่เรารู้จัก  เพราะเรารู้จักใช้ริมฝีปากในการออกเสียงก่อนการออกเสียงด้วยระบบอื่น จึงทำให้เราเรียกได้อย่างชัดว่า แม่ และ พ่อ อันเป็นคำต้นๆ ที่คนทุกคนพูดออกมา  คำบางอย่างต้องการคำอธิบาย  แต่คำๆนี้ไม่ต้องการหรือมีคำอธิบายใดๆมาอธิบาย  เพราะการหาคำมาอธิบายคำที่ดีที่สุด  อาจทำให้คำที่ดีสุดไม่มีค่าได้  จึงเป็นการดีถ้าเราไม่แสวงหาความหมายหรือคำอธิบายของคำนี้

     การแสวงหาคำตอบแบบนี้  ก็อาจเป็นเหตุผลที่เราต่างใช้และอยู่กับสิ่งเหล่านี้อยู่เป็นประจำ  แต่เมื่อย้อนคิดอะไรบางอย่างก็ทำให้เราสามรถคิดได้ว่า  การแสวงหาเหตุผลหรือการอธิบายก็ไม่จำเป็นเสียทุกเรื่อง  เพราะถ้าเรามองย้อนไปที่แม่  เมื่อเวลาที่เราขอเงินแม่ไปซื้อขนม แม่ก็จะให้เงินเราไปและถามเพียงแค่ว่าไปซื้ออะไร  เราก็ตอบท่านไปว่าไปซื้อขนม  ท่านถามเราเพียงเท่านี้  ส่วนเราจะซื้อขนมจริงหรือไม่  ท่านก็ไม่ได้สนใจ  ถ้ามองกลับกัน  เราเป็นคนให้เงินแม่ (สมมติว่า 500 บาท) เราก็จะถามท่านว่าไปซื้ออะไรหรือบางคนก็ไม่ได้ถามแล้วแต่ท่านจะไปซื้ออะไร (ดูเหมือนจะดี) แต่พอเวลาผ่านไปท่านมาขอใหม่ เราทุกคนจะถามท่านไปว่า เราเพิ่งให้เงินท่านไปเมื่อ....  ท่านไปซื้ออะไรหมด  หรือไม่ก็ถามท่านเหมือนจะต่อว่าท่านว่าใช้เงินเก่ง แท้ที่จริงเงินที่เราให้ท่านไปนั้น  ถ้ามองดูจริงๆ ก็ไม่กี่บาท  แต่เราทุกคนมักจะหาคำตอบและความหมายของสิ่งที่ตนเองทำหรือให้ไปเสมอ  ส่วนแม่นั้น  ท่านไม่เคยที่จะต้องการความหมายและคำตอบใดๆ เลยจากเรา

 

   

[ณัฐรดา]

สวัสดีค่ะ

มาอ่านบันทึก และมาขอบคุณ

ที่ไปเยี่ยมกันค่ะ