คุณภาพการศึกษากับการประเมินภายนอก

การประเมินภายนอกตอบคุณภาพการศึกษาได้จริงหรือไม่

  นานกว่า  8  เดือนที่ไม่ได้เข้ามาบันทึกความคิดความอ่านเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาในแวดวงการศึกษา  ก็ไม่ได้หายไปใหน  ยังมุ่งมั่นทำงานให้กับดรงเรียนชนิดตัวเป็นเกียว  ปีการศึกษาใหม่นี้(2555) นักเรียนเพิ่มขึ้นเป็น 74  คน  จากเมื่อต้นปีพ.ศ. 2552 ซึ่งผู้เขียนมาดำรงตำแหน่งโรงเรียนนี้  มีนักเรียนเพียง 30 คน  เป็นโรงเรียนที่เข้าแผนต้องยุบสถานเดียว  การเวลาผ่านไปมาวันนี้นักเรียนได้กลับมาเพิ่มขึ้นเกิน 100 % เขาเรียกว่าหนีการตกชั้น  วันนี้  หน่วยเหนือบอกว่าโรงเรียนที่มีนักเรียนต่ำ 60 คน  ต้องเข้าแผนยุบต่อไป  อยากบอกว่า  การเพิ่มขึ้นของนักเรียน เกินกว่า 100 %  ได้นั้น  ไม่ใช่ความบังเอิญ   แต่เป็นการทำงานอย่างหนักชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เป็นความสำเร็จที่แลกด้วยหยาดเหงื่อ  เลือดเนื้อและน้ำตา  ที่กล้าเขียนอย่างนี้  ไม่ใช่พูดเว่อร์ๆ  อยากบอกว่าบทสรุปของความสำเร็จ คือ การทำงานที่ทุ่มเท  จริงจังจริงใจต่อองค์กร  ของคนที่เป็น"ผู้นำ " แน่นอน  "การมีส่วนร่วม"  คือนวัตกรรมที่ถูกเลือกนำมาใช้ในการบริหารอย่างแน่นอน  เพื่อพิสูจน์คำว่า  "ศรัทธา"

              ในห้วงเวลาเดียวกันนี้ วันนี้โรงเรียนวัดศิลารายได้รับการประเมินภายนอกจากสมศ.  เป็นการประเมินรอบ 3  มีผลการประเมิน  11 มาตรฐาน โดยรวมอยู่ในระดับดีกีบดีมาก  แต่ไปตกที่มาตรฐานที่ 5 ในระดับ  "ต้องปรับปรุง" ว่าด้วยผลสัมฤทธิ์ O-NET อันเป็นผลการสอบระดับชาติ  ที่ดำเนินการโดย สทศ.   ผลการประเมินภายนอกพอสรุป ผลก็คือ  ไม่รับรอง   ผู้เขียนเองก็พอรู้อยู่แล้ว  แต่มันเป็นความเห็นที่น่าเคร้านะ   ผู้เขียนเคยเคยเขียนไว้แล้วเมื่อประมาณปลายปีพ.ศ. 2551  ในgo  to  know  นี้  ว่า  เราพยายามให้โรงเรียนทั่งประเทศไทย ใส่รองเท้า  เบอร์เดียวกัน  ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้  เพราะบริบทพื้นฐานของแต่ละโรงเรียนมันไม่เหมือนกัน  โดยสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความพร้อมของงบประมาณ  บุคลากร  อาคารสถานที่    สังคมชุมชน  ขนาดโรงเรียน  ระดับการพัฒนา ทั้งหมดคือข้อมูลSWOT / 7Ss 

           ผู้เขียนพยายามอ่านคู่มือการประเมินภายนอกรอบ 3 ของสมศ.ยังไงก็ไม่เคลียร์  ผู้เขียน ขอตั้งคำถาม  อย่างนี้ว่า

1.อะไรคือการประเมินตามบริบทของโรงเรียน

2.อะไรคือการประเมินความก้าวหน้าเชิงปริมาณ

3.อะไรคือการประเมินเชิงคุณภาพ

4.อะไรคือการประเมินเชิงการเติบโตของโรงเรียน

          และขอตั้งคำถามแก่สังคม  วงการศึกษา  รัฐบาล  ดังนี้

1. ผู้เขียนไม่เข้าใจว่า  การประเมินภายนอก  ณ  วันนี้ตอบโจทกย์  คุณภาพการศึกษาไทยได้จริงหรือไม่  กว่า 1 ทศวรรษของประเมินภายนอก  ตอบคุณภาพการศึกษาไทยในเวทีโลกได้แล้วยัง

2.  ถ้าการประเมินภายนอกยึดมาตรฐาฐที่ 5 เดี่ยวกับผลสัมฤทธิ์  เป็นตัวชี้ขาด/ชี้เป็นชี้ตาย  คุณภาพของโรงเรียน  ยังจำเป็นต้องมี สมศ.อีกหรือไม่  เพราะคะแนน O-NET  มันบอกโดยปริยายแล้ว  ประเมินให้เสียความรู้สึก เสียงบประมาณไปทำไม่  องค์กรนี้  ยังควรมีอีกหรือไม่ 

3.ในรอบกว่า 2 ทศวรรษสมศ.ใช้งบประมาณไปเท่าไหร่แล้ว (กี่พันล้านแล้ว) เอางบประมาณนั้นมาจ้างครูใหม่ๆเข้าไปช่วยดูแลการศึกษาจะไม่ดีกว่าหรือ  วอน ส.ส. ทุกคนใส่ใจหน่วยเถอะ  คิดผิดคิดใหม่ได้นะ อย่าเอาแต่แย่งเชิงผลประโยชน์แก่พวกพ้องและตัวกู  นรกมีจริง

4 .การตัดสินผลการประเมินแต่ละครั้งของสมศ.ในโรงเรียนหนึ่งๆ  ตอบจุดมุ่งหมายการศึกษา มาตรา 6 ในพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติได้จริงหรือไม่  ทั้งนี้  ไม่ว่า ผลการประเมินโรงเรียนหนึ่งบทสรุป  จะรับรองหรือไม่รับรอง  ก็ตาม

5. ปลายทางของการจัดการศึกษาที่ต้องการคือเยาวชนมีคุณลักษณะ เก่ง  ดี  มี  สุข  แล้วอะไรคือคำตอบของสมศ

        สิ่งเหล่านี้คือข้อกังวลที่ผู้เขียนซึ่งเป็นผู้บริหารสถานศึกษา  มองการศึกษาไทย  จะเอายังไง  แล้วไหนจะ"โกอาเซียน"อีกโรงเรียนพร้อมแล้วยัง  มีครูภาษาอังกฤษรองรับในแต่ละโรงเรียนแล้วยัง  เศร้าๆๆๆๆ

สุดท้ายยังขอยืนยัน  ว่า  การประเมินเป็นสิ่งจำเป็น  มาตรฐานก็เป็นสิ่งจำเป็น  แต่กลไก  วิธีการ  ไม่ใช่อย่างที่เป็นอยู่  และสิ่งสำคัญบทสรุปของการประเมิน  ไม่ใช่อย่างที่สมศ.ทำอยู่ 

       ผู้เขียนขอแสดงทัศนะงานวิชาการ   ไม่ได้ลายมายใคร ผู้หลักผู้ใหญ่รับฟังก็ดี  ไม่ฟังก็ช่าง ก็แค่เม็ดทรายเล็กๆ  ไม่สามารถสร้างแรงกระเพือให้กับผิวน้ำ  แต่ถ้าทุกคนช่วยกันร่วมคิดกันใหม่  ผู้เขียนเชื่อว่า การศึกษาไทยมีทางออก/มีคำตอบ